2013 10 28 08 14

CZ. IV. WYSPY

na przykład 'komary i muchy, 'zmniejszyła się mocno, tak co do liczby osobników, jak 1 co do 'liczby gatunków. Ale przybyły dalsze dwa nietoperze, w tym jeden owadożerca. Żył teraz tutaj jeszcze jeden szczur, więcej ptaków, w tym muchołówki, jeszcze jeden scynk i gekon, a także krokodyl. Do wszystkich niemal mieszkańców dołączyły nowe gatunki. Chociaż ogólna suma wynosiła teraz 1100 gatunków, zadziwiająco mało zwierząt leśnych zamieszkało lasy mieszane na Krakatau. Faunę tropikalnych lasów z otaczających wysp reprezentowało zaledwie parę owadów d jeden nadrzewny Ślimak. Nie przybyły z sąsiednich lasów żadne ssaki, gady ani pijawki.

Badania wykazały, że większość imigrantów przyszła z północy, z Sumatry, ale trochę było jawajskich. Owady musiały zostać przywiane, gdyż stwierdzano je iw górnych warstwach powietrza. Zapewne wiatr niósł ponad wyspą ciągły strumień owadów i pająków, i mc dziwnego, że liczba gatunków wzrastała szybko odkąd tylko powstały dogodne warunki roślinnościowe. Gady mogły przepłynąć te czterdzieści pięć kilometrów, ale dżdżownice musiały zastać przyniesione w dryfujących pniach drzew lub przez ptaki.

Pomimo bliskości lądu, Krakatau jest typową wyspą oceaniczną, nie mając płazów ani ssaków poza nietoperzami i szczurami. Nie ma gatunków endemicznych, bo fauna jej nie .mieszkała na miejscu dość długo, aby odróżmcować się od fauny sąsiednich wysp. Być może nie jest idealnym przykładem wyspy oceanicznej, ale była okresowo badana od momentu wkrótce po rozpoczęciu ponownej kolonizacji i stąd stanowi jeden z rzadkich eksperymentów w. zasiedlaniu wysp oceanicznych.

Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
2013 10 28 08 02 128 CZ. IV. WYSPY Pierwsze rośliny, pokrywa glonów, a po nich paprocie, zdążyły ju
2013 10 28 08 24 132 CZ. IV. WYSPY półkuli północnej. Dopiero przy końcu miocenu Wyspy Brytyjskie s
2013 10 28 08 35 134 CZ. IV. WYSPY i trochę nietoperzy. Brak wielu europejskich ssaków, dla których
2013 10 28 08 47 136 CZ. IV. WYSPY Z dwunastu gatunków brytyjskich gadów d płazów, co już jest licz
2013 10 28 08 58 138 CZ. IV. WYSPY prawdopodobne, że wszystkie te kręgowce przybyły do Wielkiej Bry
2013 10 28 06 43 116 CZ. IV. WYSPY jako orientalną, albo australijską. Kiedy już sporo wysp zostało
2013 10 28 06 55 118 CZ. IV. WYSPY duża, albo mała część głównych faun danych krain; penetracja w j
2013 10 28 07 13 120 CZ. IV. WYSPY szczególne, sobie tylko właściwe mają jedynie wówczas, jeśli był
2013 10 28 07 41 124 CZ. IV. WYSPY potwierdzają pogląd, że jest ona wyspą oceaniczną. Ptak i. nasio
2013 10 28 07 52 126 CZ. IV. WYSPY roślinnością lub składem innych zwierzęcych mieszkańców. Stopnio
2013 10 28 09 46 144 CZ. IV. WYSPY Z owadożemych jest jedna rodzina, Tenrecidae, z trzydziestu gatu
2013 10 28 09 59 146 CZ. IV. WYSPY chomikowate, żółwie Pleurodira S (kameleony. Ta teoria napotyka
2013 10 28 04 25 94 CZ. III. OD PRZESZŁOŚCI DO TERAŹNIEJSZOŚCI ich rozmieszczenia są różne. Słonie,
2013 10 28 56 24 12 CZ. I. TERAŹNIEJSZOŚĆ powierzchnią. Równoleżniki są wyobrażone jako kola, a poł
2013 10 28 56 49 ■ 16    CZ. I. TERAŹNIEJSZOŚĆ Macroscelidae — ryjoskoczki Soricidae
2013 10 28 57 12 22 CZ. jjj TERAŹNIEJSZOŚĆ kontynentów. Drugi ikraniec zasięgów ciągłych znajdziemy
2013 10 28 57 25 24 CZ. I. TERAŹNIEJSZOŚĆ tak wszechstronnie zadowalający jak klasyfikacja stworzon
2013 10 28 58 00 30 CZ. I. TERAŹNIEJSZOŚĆ Ptactwo Nearktykd różni się jeszcze mniej niż ssaki od oś
2013 10 28 58 12 32 CZ. I. TERAŹNIEJSZOŚĆ leży do tego samego rodzaju co 1 orientalna. Trzy gatunki

więcej podobnych podstron