3tom107

3. SIECI ELEKTROENERGETYCZNE 216

Numeracja wtórna (maszynowa) jest stosowana podczas obliczeń na komputerach. Węzły i gałęzie w sieci są tu ponumerowane kolejnymi liczbami naturalnymi. Węzły i gałęzie w sieci promieniowej numeruje się kolejno, najczęściej zgodnie z kierunkiem przepływu prądu. Często używa się tu nie pokrywających się zbiorów liczb naturalnych, np. numerując węzły liczbami z przedziału 1h-99, a gałęzie liczbami 100-r-199.

Podstawowa zasada obowiązująca przy tworzeniu numeraq'i wtórnej to maksymalne uproszczenie algorytmów obliczeniowych, tworzonych na podstawie modelu cyfrowego sieci. Zwykle zresztą przetworzenie oznaczeń pierwotnych na numerację wtórną wykonuje automatycznie komputer. Numerację wtórną musi znać autor algorytmu obliczeniowego, może natomiast o niej nic nie wiedzieć inżynier wykonujący obliczenia sieci na komputerze.

3.7.3. Odwzorowania struktur i konfiguracji sieci

Elementy sieci elektroenergetycznych najczęściej odwzorowuje się w postaci pojedynczych gałęzi (rys. 3.1) lub ich zbiorów (czwórniki typu II, T, F; układy trójkąt lub gwiazda).

203 10

Rys. 3.31. Przykład sieci elektroenergetycznej

(liczby w kwadratach oznaczają numerację pierwotną węzłów, a liczby w kółkach — numerację wtórną węzłów)

Podstawą do obliczeń na komputerach jest model numeryczny. W przypadku obliczeń techniczno-ekonomicznych powinien on zawierać odwzorowanie układu połączeń sieci (topologii) oraz jej parametrów technicznych i ekonomicznych. Stosuje się dwa rodzaje odwzorowania sieci:

3.7. modelowanie numeryczne sieci

217

Odwzorowanie pierwotne (inżynierskie) oparte na oznaczeniach pierwotnych węzłów, formowane podczas przygotowywania danych do obliczeń oraz używanie przy wyprowadzaniu wyników. Odwzorowanie to zawiera następujące zbiory: zbiór wskaźników i średniówek do obliczeń technicznych, zbiór katalogów, odwzorowanie struktury sieci.

Zbiór katalogów powinien zawierać katalogi wszystkich rodzajów urządzeń sieciowych uwzględnionych w obliczeniach. Prawidłowo sporządzony katalog powinien składać się z dwóch części. Część pierwsza powinna zawierać: nazwę katalogu, datę utworzenia lub ostatniej aktualizacji oraz aktualną liczbę pozycji w katalogu. Dla każdego typu urządzenia należy przewidzieć oddzielny wiersz (rekord). Niezbędne jest podanie: numeru identyfikującego urządzenie, typu elementu, napięcia znamionowego oraz innych

Tablica 3.6. Katalog linii kablowych

T>p fca-talogu	Linia kablowa		Liczba elementów 15		Data założenia lub ostatniej aktualizacji 1988.04.15.
							Obciążał-
		Napięcie		Rezystan-	Reaktancja	Obciążał-	ność zwar-	Jednostkowy	Jednostkowy
Nr	Typ	znamio-	Przekrój	cja jedno-	jednost-	ność dłu-	ciowa	koszt inwe-	koszt
pozycji	elementu	nowe		stkowa	kowa	got rwała	1-sekun-	stycyjny	demontażu
							dowa
		U_K	s	R'	X’	!.
		kV	mm"	O/km	O/km	A	A	tys. zl/km	tys. zl/km
1	AKFiA	6	35	0.850	0.120	130	3380	785	320
	3x35
	AKFiA	6	50	0,594	0,102	160	4650	835	320
	3x50

Tablica 3.7. Informacje definiujące sieć oraz pełna lista gałęzi w odwzorowaniu pierwotnym sieci

z rys- 3.31

Nazwa konfiguracji sieci: Sieć X			Data założenia lub ostatniej aktualizacji: 1988.02.01.			Liczba łuków: 15 Liczba węzłów. 13
Wskaźnik	Oznaczenie	Oznaczenie	Długość	Nazwa	Nr pozycji	Nr pozycji	Nr pozycji
luku	węzła po-	węzła	gałęzi, m	katalogowa	w katalogu	w katalogu	w katalogu
	czątkowego	końcowego		(numer)		pola na począt-	pola na końcu
						ku gałęzi	gałęzi
i	/	J	d	K	KI	R2	R3
i	,	3	0	0	0	0	0
2	1	2	0	0	0	0	0
3	3	11	1	3	6	8	15
4		12	1	3	6	8	15
5	11	12	0	5	4	0	0
6	11	101	350	1	5	5	4
7	12	0	\|	7	5	0	0
8	104	11	620	1	5	5	4
9	12	104	350	1	5	5	4
10	12	110	420	1	5	5	4
11	101	110	250	1	5	5	4
12	110	205	360	1	5	5	0
13	101	203	250	1	6	5	0
14	205	212	300	1	6	5	0
15	205	213	180	1	6	5	0