3tom235

7. SYSTEMY ELEKTROENERGETYCZNE 472

7.34.    Wytyczne przyłączenia do sieci 110 kV odbiorców przemysłowych wyposażonych w odbiorniki zakłócające. Warszawa, Instytut Energetyki 1982.

7.35.    Zollenkopf K.: Bi-Factorization—Basic computational algorithm and programming techniąues. Oxford 1970.

7.36.    3KeacejieHKO M. B.: 1loKQ3amejtu Kanecmea o.ieKmpoonepeuu u ux Konmpo.it> na npoMbuu.ieiaiux npednpu.vnu.Hx. MocKBa, 3neproaiOMH3^aT 1986.

7.37.    Żydanowicz J.: Elektroenergetyczna automatyka zabezpieczeniowa. Warszawa, WNT 1987.

Literatura uzupełniająca

7.38.    Bernas S. i in.: Optymalizacja rozdziału mocy biernej oraz napiec węzłowych z uwzględnieniem ograniczeń sieciowych. Archiwum Energetyki. 1976. Nr 1.

7.39.    Dommel H. W., Tinncy W. F.: Optimal power flow Solutions. IEEE Trans. Power Apparatus and Systems. VoL PAS-87, 1986/10, pp. 1866—1876.

7.40.    Głanc Z.: Krótkoterminowe planowanie optymalnej pracy elektrowni pompowych. Archiwum Energetyku 1975. Nr 2.

7.41.    Machowski J., Gubina F.: Short-circuit analysis taking into account prcfault load flow condition. Prace Naukowe Politechniki Warszawskiej. Elektryka. 1987. Nr 86.

7.42.    Machowski J.: Uproszczona metoda badania równowagi statycznej systemu elektroenergetycznego. Przegląd Elektrotechniczny. 1980. Nr 1.

7.43.    Stott B., Alsac O.: Fast decoupled load flow. IEEE Trans, on Power Apparatus and Systems. 1971 Nr 5.

7.44.    Szostek T.: Metoda optymalizacji poziomów napięć i rozpływu mocy biernej w systemie elektroenergetycznym. Energetyka. Biul. Energopomiaru. 1974. Nr 8.

7.45.    Szostek T.: Algorytm optymalizacji poziomów napięć w sieciach elektroenergetycznych oparty na metodzie dwóch rozpływów mocy. Energetyka. 1975. Nr 2.

7.46.    Szostek T.: Metoda optymalizacji mocy i rozmieszczenia baterii kondensatorowych w systemie elektroenergetycznym. Energetyka. 1983. Nr 4.

7.47.    Statystyka energetyki polskiej. Centrum Informatyki Energetyki. Warszawa 1988.

7.48.    Scheppe F.C.: Układy dynamiczne w warunkach losowych. Warszawa, WNT 1978.

7.49.    Tinney W. F., Hart C. E.: Power flow solution by Newton’s method. IEEE Trans. Power Apparatus and Systems. Vol. PAS-88, 1967/11, pp. 1449—1456.

Elektroenergetyczna automatyka zabezpieczeniowa

prof. zw. dr hab. inż. Andrzej Wiszniewski (p. 8.1+83; 83; 8.6.1; 8.6.2; 8.9:8.12^8.14) mgr inż. Zbigniew Koselnik (p. 8.4; 8.6.3:8.7:8.8:8.10; 8.11)

8.1. Wiadomości podstawowe

Układy elektroenergetycznej automatyki zabezpieczeniowej (EAZ) muszą realizować trzy podstawowe zadania:

—    zabezpieczenie urządzeń elektroenergetycznych w przypadku wystąpienia uszkodzeń, przez odłączenie ich od źródła energii;

—    ochronę ludzi i urządzeń znajdujących się w sąsiedztwie uszkodzonych urządzeń elektroenergetycznych;

—    oddzielenie uszkodzonej części systemu elektroenergetycznego od części zdrowej, celem niedopuszczenia do rozszerzania się awarii.

W normalnych warunkach pracy zabezpieczenia pozostają w stanie spoczynku. Gdy jednak pojawi się zakłócenie, ich działania wysuwają się na plan pierwszy i to zarówno pod względem funkcjonalnym, jak i czasowym. Funkcjonalnym — gdyż utrzymanie sprawności układów zabezpieczeń jest najważniejsze dla sterowania systemem elektroenergetycznym. Czasowym — w przypadku zakłóceń bowiem wszelkie inne zadania, poza zabezpieczeniowymi, schodzą na drugi plan.

Zabezpieczeniom elektroenergetycznym stawia się cztery podstawowe wymagania. Należą do nich:

—    szybkość,

—    czułość i selektywność,

—    dyspozycyjność,

—    pewność i niezawodność.

Szczegóły tych wymagań wynikają ze sformułowanych wyżej zadań automatyki zabezpieczeniowej, zależą też od rodzaju zabezpieczanego obiektu.

Szybkość zabezpieczenia określa czas między powstaniem uszkodzenia a podjęciem przez zabezpieczenie decyzji o wyłączeniu. Skrócenie tego czasu przynosi następujące korzyści:

—    ogranicza zniszczenia spowodowane uszkodzeniami, jak również zmniejsza zużycie urządzeń wywołane zakłóceniem;

—    zmniejsza stopień jonizacji w miejscu zwarcia, co w przypadku linii napowietrznych ułatwia ich ponowne załączenie;

Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
10 warunki przylaczenia do sieci elektroenergetycznej Sz. P. Kamil GoldmannWarunki przyłączenia do s
str4 3.5 Informacje dodatkowe o przyłączeniu źródła: przyłączenie do sieci poprzez instalację odbior
3. Eksploatacja urządzeń, instalacji i sieci przyłączonych do sieci ELEKTROENERGETYCZNYCH ENERGA-OPE
Aby zarejestrować się w systemie elektronicznej rejestracji należy zalogować się do systemu. Użytkow
3tom230 7. SYSTEMY ELEKTROENERGETYCZNE 462 częstotliwość, pozostałe zaś regulują wymianę mocy. Najcz
3tom231 7. SYSTEMY ELEKTROENERGETYCZNE 464 wszystkim należą transformatory i autotransformatory ze z
3tom232 7. SYSTEMY ELEKTROENERGETY CZNE 466 założenia, że optymalny SEE stanowi zbiór trzech optymal
3tom233 7. SYSTEMY ELEKTROENERGETYCZNE 468 Najszersze rozpowszechnienie w rozwiązywaniu zadań planow
3tom234 7. SYSTEMY ELEKTROENERGETYCZNE 470 7. SYSTEMY ELEKTROENERGETYCZNE 470 Rys. 7.14. Schemat uog
BLACKOUT A KRAJOWY SYSTEM ELEKTROENERGETYCZNY / WSPÓŁPRACA PP Z IBM ków do wspólnej zabawy w rytmie
•    systemy klienta - węzły lub stacje robocze przyłączone do sieci przez karty siec
Liczba i rodzaj elektrowni przyłączonych do sieci energetycznych poszczególnych operatorów na k
2tom147 5. MASZYNY ELEKTRYCZNE 296 w uzwojeniach fazowych załączonych do sieci (rys. 5.34), moc siln
3.2. APARATY ELEKTRYCZNE WYSOKIEGO NAPIĘCIA wysokie napięcia, począwszy od 110 kV do napięć najwyższ
g.    opracowano 1 wniosek o określenie warunków przyłączenia do sieci wodociągowo
Wykres: Coroczne przyłączenia do sieci parków wiatrowych w MW2 Natomiast na wykresach kołowych poniż

więcej podobnych podstron