AnalizaFinansowaTeoriaPrakty61

Ocena ryzyka działalności gospodarcze} przedsiębiorstwa

Przy dokonywaniu analizy wrażliwości nie wystarczy określić wpływ spowodowany przez pojedynczą zmianę. Często zmiana musi być oceniana na podstawie różnych permutacji zmian. Takie podejście do analizy wymaga przeprowadzenia wielu obliczeń i wykorzystania programów komputerowych. W efekcie uzyskuje się jednak wiele prognoz, które można podzielić na prognozy optymistyczne, pesymistyczne i realne. Jedynie te ostatnie mają dużą wartość i mogą być podstawą do wyznaczania analizowanego czynnika.

Wymienione założenia upraszczają znacznie bardziej złożoną rzeczywistość. Duża wartość poznawcza zależności: koszty - produkcja -zysk w ocenie krótkookresowej przesądza ojej częstym wykorzystywaniu w praktyce gospodarki rynkowej. Tym bardziej, że większość decyzji dotycząca procesów zachodzących w krótkim okresie spełnia założenie o liniowości zmian.

W wypadku wieloproduktowego programu produkcji analiza utrudniona jest przez problem porządkowania poszczególnych elementów kosztów stałych do danej grupy wyrobów. W tradycyjnych formach rachunku kosztów podejmowana jest próba adekwatnego rozliczenia kosztów stałych za pomocą kluczy podziałowych na grupy asortymentowe. Podobne rozwiązanie możliwe jest również w ramach rachunku kosztów zmiennych poprzez wykorzystanie stopniowego rachunku kosztów pokrycia.'^:1 Ponieważ obciążone jest ono w mniejszym lub większym stopniu elementami subiektywnymi, może prowadzić do nieprecyzyjnego określenia punktu progowego i w konsekwencji do błędnych decyzji w zakresie zbytu. Dlatego w większości wypadków dąży się do wyeliminowania tego problemu poprzez symulacyjną analizę całego programu produkcji oraz poszukiwania zależności między poszczególnymi asortymentami z pominięciem osobowego wyznaczania punktów progowych dla różnych wyrobów.

Najistotniejsze znaczenie dla analizy progowej ma podejście zakładające możliwość opisu zależności między poszczególnymi wyrobami za pomocą nierówności liniowych. Przy uwzględnieniu wyrażonych w ten sposób ograniczeń produkcyjnych i rynkowych punkt progowy wyznaczony jest przez rozwiązanie równania:

i=i

¹⁷¹ Por. C.C. Freidank, op.eit., s. 293-297.

361