AnalizaFinansowaTeoriaPraktyH2

Teoria i praktyka analizy finansowej w przedsiębiorstwie

ty są kładzione na analizę przewidywanej w przyszłości sytuacji finansowej przedsiębiorstwa. Oznacza to w praktyce, że sytuacje finansowe występujące w przyszłości oraz wynikające z ustalonych prognoz są bardziej znaczące niż te, które miały miejsce w przeszłości. Stąd też przedmiotem badań akcjonariuszy i wszystkich innych podmiotów staje się obecnie wartość firmy. Maksymalizacja wartości przedsiębiorstwa pozwala nie tylko uzyskać korzyści przez akcjonariuszy, ale też wytworzyć większą wartość dla wszystkich stron: klientów, pracowników, dostawców, rządu. Wartość też jest najlepszym znanym miernikiem wyników. Przedsiębiorstwa, które nie mają dobrych wyników finansowych, są skazane na odpływ kapitału do konkurencji, a w konsekwencji na ograniczony rozwój, pogorszenie wyników finansowych i sytuacji finansowej.

Siedzenie wartości przedsiębiorstwa stwarza więc również dobrą podstawę dla oceny symptomów pogarszającej się sytuacji finansowej firmy. Dla przedsiębiorstwa w działaniu właściwym sposobem pomiaru jest zdolność do generowania dochodu. Stąd w zarządzaniu wartością duże znaczenie mają metody dochodowe, takie jak metoda zdyskontowanych przepływów pieniężnych lub ekonomicznej wartości dodanej. Niekorzystne zmiany w sytuacji finansowej przedsiębiorstwa mogą się już wyrażać w malejącej wartości firmy, obliczonej przy zastosowaniu jednej z przedstawionych metod. Dla lepszego poznania sytuacji finansowej można również porównywać wyniki uzyskane przy zastosowaniu metod dochodowych oraz metod majątkowych, w tym wartości likwidacyjnej. W sytuacji, gdy wartość dochodowa jest mniejsza od wartości likwidacyjnej, jest to wyraźny sygnał o bliskiej upadłości firmy.

Przedmiotem szczególnej uwagi powinna być wartość likwidacyjna, którą można obliczyć według następującego schematu:²³³

1) Gotówka + papiery wartościowe, które można upłynnić.

2) Plus: 70% wartości księgowej zapasów, należności krótkoterminowych.

3) Plus: 50% wartości księgowej innych aktywów.

4) Minus: Zobowiązania krótkoterminowe.

5) Minus: Zobowiązania długoterminowe.

²³³ G. Siegel, J.K. Shim, S.W. Hartinan, Przewodnik po finansach, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1995, s. 470.

482