assembler�86� 0

5. Rozkazy mikroprocesorów 8086/8088

5.1. Informacje ogólne

Mikroprocesory 8086 i 8088 mają dokładnie ten sam zbiór rozkazów, traktowany obecnie jako typowy dla wcześniejszych procesorów 8-bilowych (np. 8080/8085). Zbiór ten jest uzupełniony o nowe rozkazy, z których należałoby wymienić ■

- mnożenie i dzielenie liczb dwójkowych oraz w kodzie BCD ze znakiem i bez znaku,

- przesyłanie i porównywanie łańcuchów' (tablic) o wielkości do 64 KB, 1

- testowanie bitów, j

- programowe generowanie przerwań, I

- instrukcje ułatwiające programowanie systemów wieloprocesorowych. 1

Rozkazy’ mikroprocesorów 8086/8088 w jednolity sposób traktują różne typ argumentów. Prawie każdy rozkaz może przetwarzać zarówno bajty, jak i słowa. Rejestry, pamięć bądź argumenty bezpośrednie mogą być specyfikowane w większo rozkazów w jednakowy sposób. W szczególności zmienne mogą być dodawane, odejmowane, przesuwane, porównywane itd. bezpośrednio w pamięci, bez uprzedniego pobierania ich do rejestrów. Pozwala to na znaczne zmniejszenie (w stosunku do mikroprocesorów 8080/8085) czasu pracy i długości programu. Poszczególnym rozkazom maszynowym są przypisane nazwy mnemoniczne będące skróconym zapisem czynności wykonywanej przez rozkaz. Ogółem jest dostępnych około 100 mnemonic/nych (symbolicznych) kodów rozkazów (np. MOV - ang. move, LEA - ang. load effectwe ad-dress ), przy czym kodom symbolicznym jest przyporządkowanych wiele różnych kodów dwójkowych, zależnych zazwyczaj od argumentów tych rozkazów. Na przykład istnieje aż 28 różnych rozkazów MOV; prześlij bajt z pamięci do rejestru, załaduj bezpośrednio słowo do rejestru itd. Istnieje ponad trzysta dwójkowych rozkazów mikroprocesorów 8086/8088. Ogólnie zbiór rozkazów można podzielić na

- rozkazy transmisji danych,

- rozkazy arytmetyczne i logiczne (w tym rozkazy przesunięć),

• rozkazy przetwarzające łańcuchy (tablice), m

- rozkazy sterujące skokami oraz wywołujące podprogramy.

5. /. Informacje ogólne

Mi sfbl

rozkazy organizujące pętle,

rozkazy dotyczące przerwań,

inne rozkazy, sterujące pracą procesora.

c i i Format rozkazów

przykładową budowę rozkazów mikroprocesorów 8086/8088 przedstawiono na rys. 5.1. Długość rozkazu może wynieść 1...6 bajtów. Rozkaz może być bezargumentowy, posiadać jeden lub dwa argumenty. Tylko jeden z argumentów może być argumentem

Bajt 1 Bajt 2 Bajt 3 Bajt 4 Bajt 5 Bajt 6

Bajt 1 Bajt 2

mod

Kod operacji

reg

r/m

Mniej znaczący bajt adresu lub

Bardziej znaczący bajt adresu lub

Mniej znaczący bajt danej

Bardziej znaczący bajt danej

Kod

operacji

Rys. 5.1. Ogólna budowa rozkazu maszynowego mikroprocesorów 8086/8088: a) przykład formatu z krótkim kodem operacji, b) przykład formatu z długim kodem operacji

pobranym z pamięci operacyjnej. Dopuszczalne kombinacje argumentów przedstawiono w tabl. 5.1.

Tablicą 5.1. Dopuszczalne kombinacje argumentów

1 argument

2 argument

Uwagi

rejestr rejestr rejestr rejestr pamięć pamięć Pamięć ^2^*ć bezpośrednia

rejestr

pamięć

wartość bezpośrednia rejestr

wartość bezpośrednia

rozkaz bezargumentowy

Jeżeli ogólna postać dwuargumentowego rozkazu jest następująca

kodmnemoniczny argumentl, argument_2

le\ ^^rZetAvarzan*^e argumentów odbywa się począwszy od prawego argument u do _na^VC?° ^ar8^liment_I> co oznacza, że w tym przypadku wynik operacji jest umieszczany miejscu lewego argumentu. Poszczególne pola rozkazu wyszczególnione na rys. 5.1 ^aJ3 następujące znaczenie