atlas rehabilitacji ruchowej (349)

Rehabilitacja po operacyjnym leczeniu łąkotki stawu kolanowego Rozdział 8/2.1

■ dodatkowych uszkodzeń,

■ stabilności stawu,

■ czynników indywidualnych pacjenta: wiek, poziom aktywności fizycznej, objawy kliniczne i inne.

Obecnie większość zabiegów chirurgicznych kolana przeprowadza się miniinwazyjną metodą artroskopową. Do najczęściej wykonywanych zabiegów w przypadku operacji łąkotek należą:

■ usunięcie łąkotki - tzw. resekcja łąkotki (meniscectomia),

■ zeszycie (naprawa) łąkotki,

■ zabiegi odtwórcze (protezy łąkotki, przeszczepy itp.).

Usunięcie łąkotki (meniscectomia)

Meniscektomia polega na całkowitym lub częściowym usunięciu łąkotki. Lepsze rezultaty pooperacyjne uzyskuje się w przypadku usunięcia tylko części uszkodzonej łąkotki, czyli w resekcji sub-totalnej. Ponad 60% pacjentów po operacji częściowego usunię-

^x*' ..... ' cTałąk'otkiotizyskujep%łną sprawność stawu kólartó^/egó. Ni estety ^ ^

u większości pacjentów zarówno po operacji całkowitego, jak i częściowego usunięcia łąkotki dolegliwości bólowe utrzymują się przez pewien czas po zabiegu i powracają ponownie w przyszłości na skutek przyspieszonego zwyrodnienia stawu.

^ Zeszycie (naprawa) łąkotki

Jeżeli jest to tylko możliwe (tylko w niektórych typach uszkodzenia) należy zeszyć miejsce uszkodzenia łąkotki. Niestety wiąże się to z pewną niedogodnością dla pacjenta, mianowicie długim okresem unieruchomienia (nawet 4-6 tygodni). Zabieg szycia łąkotki wykonywany jest bardzo często przy dodatkowym uszkodzeniu więzadeł krzyżowych przednich (często oznaczanych skrótem ACL - od łacińskiej nazwy Anterior Cruciate Ligament).

Operacje odtwórcze

Jak już podkreślono wcześniej, funkcje łąkotek są bardzo ważne dla prawidłowego funkcjonowania stawu kolanowego. Dlatego u pacjentów po całkowitym usunięciu łąkotki stosuje się przeszczepy łąkotek od innej osoby (tzw. dawca) lub przeszczepy z więzadła rzepki i ścięgna mięśnia czworogłowego. Zabiegi tego typu wykonuje się zazwyczaj u osób młodych po rozległej lub całkowitej meniscektomii oraz u osób z uszkodzonym dodatkowo więzadłem krzyżowym przednim (ACL). Proteza wprowadzana w miejsce usuniętej łąkotki wykonana jest zazwyczaj z kolagenu oraz włóknika, co pozwala żywym komórkom i naczyniom pacjenta wniknąć do jej wnętrza oraz stopniowo modelować kształt protezy, upodabniając w efekcie jej strukturę oraz kształt do naturalnej łąkotki.

Strona 3