Bajki rozwijające myślenie dzieci2

Borsuk Spanko powiedział kiedyś niedźwiadkowi:

— Moim zdaniem, Rudecki prawie wszystko zmyśla. Wcale nie chodzi do wsi, ale krąży przy opłotkach. Może ze dwa razy przyniósł jakąś kurę, ale nie wiadomo, czyją sam upolował. Mógł ją przejechać samochód. Widziałem jak specjalnie rozrzucał kurze pióra w różnych miejscach lasu, żeby zrobić sobie reklamę wielkiego zabójcy drobiu. Sądzę, że Rudecki poluje w lesie, jak każdy drapieżnik. Boi się ludzi i psów, a ludzie zapewne nigdy o nim nie słyszeli.

Mokra Łapka nie wiedział, czy Spanko mówi prawdę, ale wiedział, że borsuk nie darzy lisa sympatią.

Pasją Spanki było kopanie nor. W lesie było wiele podziemnych korytarzy, którymi mógł się pochwalić. Niestety, nie mógł we wszystkich mieszkać i denerwowało go, że Rudecki korzysta z niektórych. Poza tym Spanko był z natury malkontentem, co oznacza, że częściej był niezadowolony niż zadowolony. Zawsze zwracał uwagę na gorsze strony rzeczywistości.

Mokra Łapka chętnie słuchał myśliwskich opowieści Rudeckiego, nie dbając o to, czy są w całości prawdziwe. Wystarczyło mu, że lis ciekawie opowiadał. Miał nadzieję, że tego dnia znów usłyszy jakąś interesującą historię.

Mokra Łapka zmierzał w kierunku Słonecznej Polany. Chciał obejść ją od południowej strony i w miejscu, gdzie rosły Trzy Buki, odbić na południowy zachód. Były tam Białe Skałki, bardzo ciekawe miejsce ze względu na kręte, wąskie korytarze, rozpadliny i inne zakamarki, których było tam mnóstwo. Można było godzinami krążyć wśród tych skałek jak w labiryncie.