Bajki rozwijające myślenie dzieci9

Jeśli trzy jeże spotkają lisa i wszystkie zwiną się w kłębek, lis nie będzie wiedział, którego ma pilnować.

— Tak, ale może sobie któregoś wybrać i przy nim siedzieć — zauważył Igielski.

— Wtedy drugi jeż powinien głośno zawołać: „Już nie mogę, muszę się rozwinąć!". Lis podejdzie do niego, a wtedy ten pierwszy będzie mógł trochę się rozluźnić i zbadać sytuację. Mogą tak robić na zmianę, a lis będzie biegał od jednego do drugiego, aż mu się we łbie zakręci. Za to jeże będą miały krótkie odpoczynki, kiedy będą się trochę rozwijać.

Kolczak i Kłujka, które dotąd uważnie słuchały rozmowy, wybuchnęły śmiechem.

— Już widzę tego skołowanego lisa, jak biega tam i z powrotem! — zawołał Kolczak.

— Chciałabym to widzieć! — dodała Kłujka.

— Lepiej, żebyś nigdy nie spotkała lisa — ofuknęła ją Igielska. — Panowie — zwróciła się do niedźwiadka i jeża — widzę, że te rozważania do niczego was nie doprowadzą. Nadal będzie tak jak było. 1 tak wszystko zależy od szczęścia. Takie jest życie. Żadne filozofowanie tego nie zmieni. Chodźmy już — zwróciła się do Igielskiego. — Musimy znaleźć coś dojedzenia.

Jeże pożegnały się z Mokrą Łapką i podreptały w swoją stronę. Niedźwiadek był trochę niezadowolony, że problem jeża nie został rozwiązany. Przyrzekł sobie, że jeszcze się nad nim zastanowi w wolnej chwili.

— Na szczęście, tylko czasami zdarza się lisowi upolować jeża — pocieszył się Mokra Łapka. — Drapieżniki muszą polować, zresztą jeże też są drapieżnikami, tyle że małymi, zjadają dżdżownice, pędraki, czasem myszy.

Tego dnia Mokra Łapka przekonał się, że czasem trudniej jest rozwiązać jakiś codzienny problem niż sprytnie pomyślaną łamigłówkę. Nie miał jednak zamiaru przyznać racji Igiełskiej, bo był przekonany, że zawsze warto szukać jakiegoś rozwiązania.