CCF03252008001

CCF03252008001



x\

x.


X


— wektor zmiennych decyzyjnych,

c = [C[ c2... cj — wektor wag funkcji celu.

Podstawowym zabiegiem stosowanym przy rozwiązywaniu zadań decyzyjnych jest sprowadzanie ich do równoważnej, lecz wygodniejszej ze względów numerycznych postaci. Dla zadania PL rozwiązywanego metodą simpleks będzie to postać kanoniczna.

Aby uzyskać równoważną dla danego zadania postać kanoniczną, nierówności sprowadzamy do równości wprowadzając' tzw.zmienną swobodną. Z każdym warunkiem w postaci nierówności związana będzie właściwa temu warunkowi zmienna swobodna równoważąca jego stronę lewą z prawą. Zmienne te do funkcji celu wchodzą z zerowymi wagami.

Jeżeli w zadaniu PL jest nierówność (2.27) typu/^ tó zmienną swobodną x„ + f ^ 0 oznaczamy jako:

r i

1= i


<

Jeżeli natomiast w zadaniu PL jest nierówność typu ^, to zmienną swobodną x„ + i 5= 0 definiujemy jako:

n


xn*t = I aijXj -

PRZYKŁAD 2.6 Mamy następujące zadanie PL:

2xj + 4x2 + 2x3 -> max, n


o .


/

(2.33)

■x;


Aby zadanie (2.33) zapisać w równoważnej postaci kanonicznej, należy obydwie nierówności sprowadzić do równości oraz na wszystkie zmienne nałożyć warunki nieujcmności. W tym celu wprowadzamy:

(a)    zmienne swobodne x4 i x5,

(b)    zmienne X/, x2', x2" zamiast zmiennych x,, x2; x, = — x/, x2 = x2' —x2".

Równoważną postać kanoniczną zapiszemy więc następująco:

2x,' + 4(x2' - x2") + 2x3 + 0x4 + 0x5 -» max, J -2x/ + 3(x2' - x2") + x3 - x4 + 0x5 = 3,

4x/ + 2(x2' - x2") + 3x3 + 0x4 + x5 = 5,

A’l > x2 ’ X2 > *31    X5 ^ 0-

Jeżeli mamy zadanie PL z funkcją celu:

n

Z CjXj -> max, j=i

to równoważne mu będzie zadanie z funkcją celu:

fl

I {~Cj)Xj -> min.

2.4

Dualność

2.4.1

Reguły tworzenia zadania dualnego

Z każdym zadaniem PL sprzężone jest pewne inne zadanie PL zwane zadaniem dualnym (ZD). Jeżeli zadaniem pierwotnym (ZP) jest zadanie:

r

n

I CjXj - max, j= i

1 t atjXj < fc, (/= 1,2.....m),    “    (2.34)

y= i

Xj- ^ 0    0* = 1,2.....«),

to zadaniem dualnym będzie zadanie:

™    fi -1c- V / '    '

I b. y,- -» min,

i = 1

(2.35)


J    £

I Z "ij-y,- > cr 0' = i,2,...,n),

i = 1

yt> 0 (i = 1,2.....m).

Z relacji zachodzących między zadaniem pierwotnym a zadaniem dualnym wynika, że:


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
Po wprowadzeniu dodatkowych zmiennych £3, £4 i £5 oraz pomnożeniu funkcji celu przez —1, otrzymamy p
img032 32 3.3. Uczenie pojedynczego neuronu skorygowanie wektora wag W, by neuron lepiej realizował
img041 41 Rozdział 3. Liniowe sieci neuronowe dopasowanie wektora wag    do rozpoznaw
Sieci CP str032 32 3.3. Uczenie pojedynczego neuronu skorygowanie wektora wag W, by neuron lepiej re
img316 (2) 310 Idealny wektor wag 17 identyfikacja samolotów 19 iloczyn skalarny 267 Jednostki
Sieci CP str041 nozaztai o. urnowe sieci neuronowe dopasowanie wektora wag    do rozp
img005 (65) WYKAZ WAŻNIEJSZYCH OZNACZEŃ Macierze, wektory i nazwy funkcji przyjmujących wartości mac
skrypt013 (2) 15 Rozkład normalny n-wymiarowy - rozkład prawdopodobieństwa n- wymiarowego wektora lo
§3.3. IY-16 Twierdzenie 2. * Niech V będzie przestrzenią wektorową, a f : V1 —> F funkcją wieloli
Slajd9 8 Wprowadzenie do badań operacyjnych - zmienna decyzyjna _WnmmaHTonio Hn harłań nnoranfirwrh
Dane jest zadanie programowania liniowego przy nieujemnych zmiennych decyzyjnych: Xi - X2 -> max
img036 (2) WEKTOR WEJŚCIA Energia jest podstawowym pojęciem w naukach przyrodniczych i stanowi od za

więcej podobnych podstron