32
powodująca wychylenie się róży w kierunku burty podniesionej. Nai tomiast sztaba miękka -e oddziałuje siłą Qe poziomą do płasaj czyzny horyzontu:
v
Qe = Ke*Z*sin (i)*cos(i) (4.5)
powodując wychylenie róży w kierunku burty obniżonej . Obydwie skła dowe po zsumowaniu tworzą siłę Qc. W wyniku jej działania, pod czas przechyłu statku o kąt i, powstaje dewiacja przechyłowa (rys.4.3.) .
przebieg Ćwiczenia
1. Odczytać wartości dewiacji w f (KK) dla statku nie przechylał nego. Dokonać pomiarów dla KK od 000° do 315° w odstępach co 45°. Wyniki umieścić w tabeli 4.1.
2. Zdjąć charakterystykę dewiacji 6 w f(KK) przy zadanym kącie przechyłu i=i1 dla wartości KK z punktu 1. Wyniki wpisać do tabeli 4.1.
Tabela 4.t
Wartości dewiacji przechyłowej przy i*i1
KK |
5(i“i1) |
............... 1 5(i~0) |
«P |
3. Odczytać wartości dewiacji przy kącie przechyłu i = i2 dla KK1 KK2, KK3, KK4. Wyniki zestawić w tabeli 4.2.
Tabela 4.2
Wartości dewiacji przechyłowej przy i*i2
KK |
6(i-i2) |
6U-0) |
<$p |
OPRACOWANIE POMIARÓW
Na podstawie wyników z punktu 1 i 2 (patrz: przebieg ćwicze-,.a) obliczyć wartości dewiacji przechyłowej óp ze wzoru:
5p = 5(i=i1)- 5 (i=0) (4.6)
«
wyniki wpisać do tabeli 4.1.
Obliczyć wartość współczynnika dewiacji przechyłowej J w f (KK)
zależności:
J = - SeC ** (4.7)
Rezultat obliczeń przedstawić w tabeli 4.3.
Tabela 4.3
Wartości współczynnika dewiacji przechyłowej J
przy kacie przechyłu.i=it
Łp- |
KK |
6p |
i-— J |
* i < - ----- |
* | ||
Jśr •# |
Jśr - średnia wartość współczynnika J.
%