Foto2299

Zarzadzarue kryzysowe praktyczny przewodnik po nowelizacji ustawy

1) dane ogólne:

a) obejmujące nazwę i lokalizację IK,

b) pozwalające zidentyfikować operatora IK (nazwę, adres i siedzibę, numery REGON, NIP i KRS),

c) dane pozwalające zidentyfikować zarządzającego przedsiębiorstwem w imieniu operatora IK (nazwę, adres i siedzibę, numery REGON, NIP i KRS),

d) obejmujące, w zakresie niezbędnym do realizacji zadań wynikających z ustawy o zarządzaniu kryzysowym, dane służbowe osoby odpowiedzialnej za utrzymywanie kontaktów z podmiotami właściwymi w zakresie ochrony IK,

e) obejmujące imię i nazwisko osoby sporządzającej plan;

2) dane IK obejmujące:

a) charakterystykę i podstawowe parametry techniczne,

b) plan (mapę) z naniesieniem lokalizacji obiektów, instalacji lub systemu,

c) funkcjonalne połączenia z innymi obiektami, instalacjami, urządzeniami lub usługami;

3) charakterystykę:

a) zagrożeń dla IK oraz oceny ryzyka ich wystąpienia wraz z przewidywanymi scenariuszami rozwoju zdarzeń,

b) zależności IK od pozostałych systemów IK oraz możliwości zakłócenia jej funkcjonowania w wyniku zakłóceń powstałych w pozostałych systemach IK,

c) zasobów własnych możliwych do wykorzystania w celu ochrony IK,

d) zasobów właściwych terytorialnie organów, możliwych do wykorzystania w celu ochrony IK;

4) zasadnicze warianty:

a) działania w sytuacji zagrożenia lub zakłócenia funkcjonowania IK,

b) zapewnienia ciągłości funkcjonowania IK,

c) odtwarzania IK;

5) zasady współpracy z właściwymi miejscowo:

a) centrami zarządzania kryzysowego,

b) organami administracji publicznej.

Właściciel lub posiadacz IK może zawrzeć w planie dodatkowe informacje, które mogą być związane z jej specyficznym charakterem. W celu skorelowania planów ochrony z przygotowywanymi planami zarządzania kryzysowego oraz innymi przepisami z zakresu zarządzania kryzysowego plany wymagają uzgodnienia z następującymi organami:

1) w zakresie ich dotyczącym z właściwymi terytorialnie:

a) wojewodą,

b) komendantem wojewódzkim PSR

c) komendantem wojewódzkim policji,

d) dyrektorem regionalnego zarządu gospodarki wodnej,

e) wojewódzkim inspektorem nadzoru budowlanego,

£) wojewódzkim lekarzem weterynarii,

g) państwowym wojewódzkim inspektorem sanitarnym,

h) dyrektorem urzędu morskiego;

2) z ministrem lub kierownikiem urzędu centralnego, we właściwości którego znajduje się system, do którego została zaliczona dana IK¹¹⁰.

Plany, zarówno już posiadane, jak i opracowane na nowo, zatwierdzane są przez dyrektora RCB. Mając na uwadze, że nie wszyscy właściciele oraz posiadacze IK mogą posiadać odpowiednie poświadczenia i warunki przetwarzania informacji niejawnych, do planów stosować można przepisy o ochronie informacji niejawnych albo o ochronie tajemnicy przedsiębiorstwa. Plany podlegają aktualizacji w zależności od potrzeb, ale nie rzadziej niż raz na dwa lata.

6.3. Narodowy Program Ochrony Infrastruktury Krytycznej

Art.5b.

1. Rada Ministrów przyjmuje, w drodze uchwały, Narodowy Program Ochrony Infrastruktury Krytycznej, zwany dalej „programem”, którego celem jest stworzenie warunków do poprawy bezpieczeństwa infrastruktury krytycznej, w szczególności w zakresie:

1) zapobiegania zakłóceniom funkcjonowania infrastruktury krytycznej;

2) przygotowania na sytuacje kryzysowe mogące niekorzystnie wpłynąć na infrastrukturę krytyczną;

3) reagowania w sytuacjach zniszczenia lub zakłócenia funkcjonowania infrastruktury krytycznej;

4) odtwarzania infrastruktury krytycznej.

2. Program określa:

1) narodowe priorytety, cele, wymagania oraz standardy służące zapewnieniu sprawnego funkcjonowania infrastruktury krytycznej;

2) ministrów kierujących działami administracji rządowej i kierowników urzędów centralnych odpowiedzialnych za systemy, o których mowa w art. 3 pkt 2;

3) szczegółowe kryteria pozwalające wyodrębnić obiekty, instalacje, urządzenia i usługi wchodzące w skład systemów infrastruktury krytyczną, biorąc pod uwagę ich znaczenie dla funkcjonowania państwa i zaspokojenia potrzeb obywateli.

3. Program przygotowuje dyrektor Rządowego Centrum Bezpieczeństwa we współpracy z ministrami i kierownikami urzędów centralnych odpowiedzialnymi za systemy, o których mowa w art 3 pkt 2, oraz właściwymi w sprawach bezpieczeństwa narodowego. (...)

110 •

Tamże, J 4 lisi. 1.