2 32. X tóre z podanych równań pozwala obliczyć pH układów -♦

/    buforowych:

ki pH = log K +

3/ pij = log K - log

C

\J fb/j pH = . log K. - log⁷-E5r^y'

- •    //SOi A-

/j P¹¹ - - -    /

. ./fsolA-

E/ pH-^Log K - -log /kwaąA

/sól/.

33ś

• £

CÓ&U

." /₇^,- c - //-

Łoq,‘

<z

0

aił

bjs- “ V.

Powyższy wzór kwasu L-aspaTginowego jest błędny bowiem:

A/ grupa COOH przy węgluć^nie może ulegać protolizie 3/ wzór przedstawia kwas 3-aaparginowy

C/ grupy —NH^ w "tym związku nie ma właściwości zasadowych D/ aminokwas: ten nie ma punktu izoelektrycznego

kolejność odszczepiania protonów w miarę wzrostu p 3 jest inna

Które <żd‘ahieyopisujące^v:właściwości: podanego peptydu prawdziwe:    .    :    _;    •

A/ aminokwasem C — końcowym jest alanina ‘ •'

,es-

3/jażom węgla tworzący wiązanie peptydowe je.pt w starcie

hybrydy z ac j i s p C/ peptyd uatywa się glicylo-alaniną 1/ zawiera on dwa węgle asymetrycznie w cząsteczce E/ wzór przedstawia stan jonizacji peptydu w środowisko silnie kwaśnym

o    ■    '• - - -1—

35- Właściwości kwasowE-zasadowe    kwasu asparginowego oknu-

następującymi wartościami: pHi -    2,8    : pK.. . _c

*    *    t -W

^ 2    ’    6-Poniższy wzór schematyczny przedstawia

stan jonowy większości cząsteczek tego aminokwasu w pH oko