IMGP9319
Dociekliwość i odwaga w stawianiu najbardziej nawet drażliwych pytań pod adresem Współczesności, a równocześnie Wytrwałość w gromadzeniu dowodów na poparcie przyjmowanych hipotez i jakże często zaskakująca zdolność do lapidarnych uogólnień w stosunku do wielce złożonych zjawisk życia społecznego i kultury oto znamiona twórczej postawy naukowej badacza humanisty nie kryjącego bynajmniej, lecz ujawniającego swój isystem wartości, swoje pragnienia i obawy co do przyszłych losów ludzkich społeczności. Takim badaczem jest Margaret Mead w każdym ze swych licznych i nieprzemijających dokonań. Cechy te znajdują pełne potwierdzenie również i w treści Kultury i tożsu± mości. Jest to książka pisana niemal dosłownie w przeddzień siedemdziesięciolecia urodzin Autorki; w porównaniu do wcześniejszych — praca o najwyższym udziale ujęć syntetycznych. Zawiera duży ładunek świeżych, zupełnie oryginalnych interpretacji wcześniej znanych faktów, jak też inspirujących hipotez naukowych.
Punktem wyjścia tego zbioru esejów Są głośne przed kilku laty w zachodnioeuropejskim i amerykańskim świeoie wydarzenia społeczne i polityczne, świadczące o niewątpliwych zakłóceniach w między-generacyjnym procesie przekazu norm i wartości kulturowych. Zjawisko to M. Mead określa mianem „luki pokoleniowej”. Osią konstrukcyjną, zawierającą w sobie zespół intrygujących hipotez, jest oryginalna typologia występujących współcześnie i kształtujących się dopiero formacji kulturowych. Ze względu na różnorodność środowisk, w których przebiega socjalizacja młodego pokolenia, oraz sposób, w jaki dokonuje się przekaz kultury między pokoleniami, Autorka wyodrębnia trzy typy kultur.
Są to typy tzw. kultury postfiguratywnej, kofi-guratywnej i prefiguratywnej. Kultura postfigura-tywna jest w gruncie rzeczy modelem chłopskiej kultury tradycyjnej. Młoda generacja kształtowała się bez zakłóceń na wzór i podobieństwo rodziców. Z braku konkurencyjnych wzorów życiowego sukcesu, w warunkach dość daleko posuniętej izolacji środowiska wychowawczego, dzieci z reguły naśladowały drogę życiową swoich rodziców, w roli wychowawców i opiekunów występowali wyłącznie „dobrze znani przodkowie”, nie było miejsca na rozbieżności między wzorcami narzucanymi młodzieży a faktycznym postępowaniem starszych.
Tzw. kultura kofiguratywna pojawia się w społeczeństwie przemysłowym. Jej istota polega na współistnieniu młodej i starszej generacji. Zasadą owego współistnienia jest sytuacja, kiedy starsi i młodzi przyjmują jako fakt naturalny, iż każda młoda generacja różnić się musi od poprzednich. Warunkiem współistnienia jest stosunkowo duża tolerancja wobec postaw i zachowań generacji wstępującej. Zdaniem M. Mead, najbardziej zaawansowane, postandustrialne społeczeństwa wstępują obecnie lub w najbliższym okresie wkroczą w trzeci etap rozwoju kultury. Będzie to kultura prefigu-ratywna. Charakteryzować ją będzie taka sytuacja, w której starsze generacje zostaną zmuszone nie tylko uznać niezależność młodszych, ale w znacznym stopniu także uczyć się od nich nowych postaw i
XXVII
Wyszukiwarka
Podobne podstrony:
JA JESTEM ZMARTWYCHWSTANIEM I ŻYCIEM.. 21 Inne niemniej ważne, najbardziej nawet może istotne wykorz
7 (1217) 90 G. Simmel tylko dzięki ich przeciwstawnemu charakterowi, a zarazem przy najbardziej nawe
57228 skanuj0143 (14) Epoka piśmienna doba nowopolska 282 poety tam. gdzie najbardziej nawet genialn
ALG(2 282 Rozdział 12, Czy komputery mogą myśleć? przewyższa najbardziej nawet złożony komputer.
Pytania stawiane medykom sądowym mą pytań proponowanych przez strony (ich pełnomocników), które nie
• Ustalenie planu pracy i ram czasowych Problem badawczy stawiamy w formie hipotezy lub pytań badawc
page0019 a nawet występki innych. Pod wpływem tego „serdecznego" nastroju zjawia się u nich nie
page0046 36 ŚINE AR-BABILONJA i zaczęło żwawo kroczyć drogą samodzielnej kultury. A nawet gdy późnie
page0314 310 złożoną z części rozmaitych i nawet różnorodnych; natomiast pod względem (izyologicznym
ten teren był pokryty lasami, obecnie znaczne powierzchnie, nawet poza zajętymi pod zabudowę i upraw
skanowanie0025 (46) Pedagogika kultury stawia jako główny cel wychowania poznać nie współczesnej kul
Bauhaus 57 myśl przyszła z Rosji, współcześnie najbardziej aktywnego i postępowego kraju pod względe
CCF20120402 003 ściwym wzorcem na przyszłość, nawet jeśli weźmiemy pod uwagę fakt, że programy telew
więcej podobnych podstron