287

Przykład 9.8 (cd.)

* * *

Metoda kierunkowa

Sprawdzenie nośności wykonuje się ze wzoru:

+ 3^ -m:²,) ^ ———, z dodatkowym warunkiem: ^V    PwYiM2

ct_± < 0,9—^—. 7m2

1. Określenie grubości i potrzebnych charakterystyk spoiny Przyjęto wymiary spoin: a_w = 4 mm, l_w = 200 mm,

pole przekroju spoin: A_w =2a_wl_w = 2-4-200 = 16-10² mm²,

wskaźnik wytrzymałości przekroju na zginanie przy analizie sprężystej:

_W _ ₂ ^aw ¹w² _ o ⁴'^2Q°²    --3

^w 6 6

= 53,3-l0³mm .

2.    Sprowadzenie sił obciążających układ spoin do środka ciężkości tego układu

pEd.H - Fgd • sin 30 = 120 • sin 30° = 60 kN

Fgd.y = F_Ed • cos 30° = 120 • cos 30° = 104 kN

M_Ed ⁼ FEd,ve= 104 ■ 100= 10,4 - 10³ kN • mm = 10,4 kNm

3.    Określenie najbardziej wytężonego punktu spoiny i obliczenie składowych naprężenia w tym punkcie

Najbardziej wytężonym punktem spoiny jest punkt najbardziej oddalony od środka ciężkości układu spoin.

Naprężenia w spoinach:

u

65 N/mm'

16 • 10²    53,3-10

j = 232 N/mm ,

pkt 4.5.3.2 normy [54]

wzór (4.1) normy [54]

wzór (9.1)

wzór (9.2)