308 10. Konstrukcje przestrzenne

Rysunek 10.11. Obliczanie momentów zginających i sil podłużnych w krążynach i belkach podwali-nowycli wg [6]: a) obliczeniowy pas sklepienia, b, c) wyznaczanie sil w krążynach, d) wyznaczanie sił docisku Nj i siły w śrubie A'„ e) wyznaczanie wielkości parcia na luk czołowy, f) wyznaczanie dodatkowych momentów zginających powstałych w wyniku mimośrodowego połączenia krążyn, g) rozmieszczenie ściągów na belce podwalinowej; 1 - płaszczyzna działania momentu zginającego, 2 - krą-żyny, 3 - hik czołowy, 4 - osie ściągów, 5 - belka podwalinowa; AJ. - siła w krążynie, Nq - siła osiowa, Nj - siła docisku, A, - siła w śrubie, Np - siła parcia na łuk czołowy

M - ^PLl 1 ^Mmax ~ 64

(10.1)

gdzie:

p — obciążenie jednostronne, N / mm,

L — rozpiętość łuku,

t — szerokość rozpatrywanego pasa sklepienia, mm.

Moment ten jest przenoszony w węźle jedynie przez krążyny, które nie są przecięte (rys. 10.1 la). Z powodu odchylenia osi krążyny od płaszczyzny działania momentu przypadającego na nią, moment ten oblicza się ze wzoru

..    _ Mmax

™fim_l 1 —

sina

(10.2)

gdzie a — kąt między osią krążyny a tworzącą sklepienia.

W przypadku zastosowania dodatkowych przepon pośrednich sztywno powiązanych ze sklepieniem moment zginając)'^- krążyny można obliczyć ze wzoru

^MmaxVZ    (10.3)

sina

gdzie v_p

współczynnik poprawkowy uwzględniający wpływ usztywniających krążyn w ścianach szczytowych i przepon rozmieszczonych poprzecznie do tworzącej sklepienia (wg tabl. 10.1).

No

2 sin a

N_k =

(10-5)

(10.6)