larsen0093
5. Opioidy 93
miczną, selektywnością receptorową i rolą neuro-chemiczną.
Endogenne opioidy wiążą się z receptorami opio-idowymi, których trzy rodzaje uważa się za pewne:
- receptory p,
- receptory k,
- receptory 5.
Wiązanie do poszczególnych typów receptorów powoduje wystąpienie różnych efektów działania opioidów.
Receptory p. Receptory p zdefiniowano pierwotnie na podstawie ich powinowactwa do morfiny, p-en-dorfina wykazuje wysokie powinowactwo do receptorów p, tak samo enkefaliny. Dynorfina wiąże się przede wszystkim z receptorem K, słabiej z receptorem p. Aktywacja receptorów p powoduje analgezję (przede wszystkim ponadrdzeniową), euforię, depresję oddychania, hamowanie kaszlu i zaparcie. Możliwe, że analgezja wywoływana jest przez aktywację podtypu receptora (p,), depresja oddychania i zaparcie przez aktywację receptora p2.
Receptory te W tej grupie także rozróżnia się podtypy: receptory k, pośredniczą w analgezji na poziomie rdzeniowym, działania farmakologiczne receptorów k2 są nieznane, a receptory Ki tłumią ból na poziomie ponadrdzeniowym.
Receptory 5. Ligandami endogennymi receptorów 8 są enkefaliny. Receptory 8 pośredniczą w analgezji na poziomie ponadrdzeniowym i rdzeniowym, przy czym wydaje się, że system rdzeniowy jest bardziej stabilny. Na podstawie różnej wrażliwości na nowych agonistów podejrzewa się istnienie dwóch podtypów receptorów: receptory opioidowe 8| i 82.
Obwodowe receptory opioidowe. Wszystkie trzy typy receptorów znajdują się nie tylko w ośrodkowym układzie nerwowym, lecz również na obwodowych zakończeniach cienkich i bezmielino-wych nerwów skórnych oraz w stawach, mRNA receptora opioidowego także w zwojach rogów tylnych. Obecność endogennych ligandów obwodowych receptorów opioidowych (endorfiny, enkefaliny i dynorfiny) wykazano w komórkach immunologicznych (limfocyty T i B, monocyty i makrofagi). Według obecnych poglądów, obwodowe działania opioidów powstają pierwotnie w obwodowych zapalnie zmienionych tkankach: w tym przypadku opioidy działają nie tylko przeciwbólowo, lecz również przeciwzapalnie.
Mechanizm działania. Receptory opioidowe są sprzężone z hamującymi białkami G; hamują one cyklazę adenylową i wtórnie kinazę proteinową aktywowaną przez cAMR W ten sposób dochodzi do hamowania reakcji fosforylacji. Poza tym opioidy. również za pośrednictwem białka, prowadzą do otwarcia kanałów i zamknięcia kanałów Ca2" ze zmianą strumieni jonowych i zmniejszeniem pobudliwości neuronów, a także do uwalniania mediatora z zakończeń nerwowych.
3 Klasyfikacja opioidów według działania receptorowego
Działanie opioidów polega na związaniu z jednym lub z większą liczbą typów receptorów w swoistych tkankach. Ligandy działają albo jako agoni-ści i wykazują tym samym wysoką aktywność wewnętrzną, albo jako częściowi agoniści ze słabą aktywnością wewnętrzną, albo jako antagoniści bez aktywności wewnętrznej. Można rozróżnić trzy grupy opioidów:
- morfinę i innych agonistów typu morfiny,
- opioidy o mieszanym działaniu,
- antagonistów opioidów (np. nalokson).
Czyści antagoniści. Morfina, petydyna, metadon, fentanyl, remifentanyl, alfentanyl i sufentanyl są czystymi selektywnymi agonistami przy receptorze li. Ich działanie analgetyczne powstaje pierwotnie przez aktywację receptorów (i, podobnie jak depresja oddychania, zwężenie źrenicy, zmniejszenie motoryki przewodu pokarmowego i euforia.
Częściowi agoniści. Buprenorfina aktywuje częściowo i wybiórczo receptor |i. wykazuje tym samym słabsze maksymalne działanie niż morfina, działa jednak 30-krotnie silniej przeciwbólowo.
Mieszani agoniści - antagoniści. Nalbufina i pen-tazocyna są częściowymi agonistami przy receptorze k i antagonistami albo częściowymi agonistami przy receptorze p. Selektywni agoniści K działają analgetycznie na poziomie supraspinalnym, ale ponadto także dysforycznie i psychozomime-tycznie (dezorientująco i depersonalizująco).
Antagoniści. Nalokson i naltrekson są czystymi, selektywnymi antagonistami w receptorze u, w bardzo dużych dawkach blokują jednak także receptory k i 8 (tab. 5.1).
Wyszukiwarka
Podobne podstrony:
larsen0111 5. Opioidy 111 opioidów. Działa kompetycyjnie antagonistycznie wobec wszystkich receptoró
larsen0095 5. Opioidy 954.1.1 Działanie przeciwbólowe Tłumiące i znoszące ból działanie opioidów jes
larsen0097 5. Opioidy 97 nic do wielkości główki od szpilki, które jednak pod wpływem silnej hipoksj
larsen0099 5. Opioidy 994.6 Skóra Kliniczne dawki morfiny rozszerzają naczynia skó
larsen0101 5. Opioidy 101 Tabela 5.2 Parametry fizykochemiczne i farmakokinetyczne opioidów do celów
larsen0103 5. Opioidy 103 - umiarkowana lub silna analgezja: 40-80 ng/ml, -
larsen0105 5. Opioidy 105 Pólokres ustalania równowagi między krwią a mózgiem wynosi dla remifentany
larsen0109 5. Opioidy 109Postępowanie praktyczne Początek infuzji ciągłej dobraną indywidualnie dawk
larsen0113 5. Opioidy 113 Baker KZ, Ostapkovich N, Sisti MB, Warner DS, Young WL: Intact cerebral bl
larsen0107 5. Opioidy 107Niewydolność wątroby i nerek Nawet ciężkie zaburzenia czynności wątroby nie
Rola HERV-K (ludzkich endogennych retrowirusów K) w patogenezie, diagnostyce i leceniu raka piersi i
Rola HERM (ludzkich endogennych retrowirusów K) w patogenezie, diagnostyce i leczeniu raka piersi i
Rola HERM (ludzkich endogennych retrowirusów K) w patogenezie, diagnostyce i leczeniu raka piersi i
Rola HERV-K (ludzkich endogennych retrowirusów K) w patogenezie, diagnostyce i leceniu raka piersi i
Rola HERV-K (ludzkich endogennych retrowirusów K) w patogenezie, diagnostyce i leceniu raka piersi i
larsen0041 3. Znieczulenie wziewne 41 Enfluran jest bardzo trwały chemicznie, odporny na zasady, nie
więcej podobnych podstron