mechanika1 (podrecznik)0

Metodą graficzną wykreślamy reakcje podporowe (rys. 2.81 b), pamiętając, aby pierwszy promień prowadzić od podpory stałej, nieznany bowiem jej kierunek działania musi przez ten punkt przechodzić. Zamykająca z łączy punkty przecięcia

promieni skrajnych z kierunkami działania reakcji, z których jeden jest punktem wyjściowym A. Zamykająca naniesiona na wielobok sił (rys 2.8lb) pozwala nam wyznaczyć wielkości reakcji. Podczas wykreślania wieloboku sił stosowano skalę sił b = 1 kN/1 cm. Odczytane wartości reakcji wynoszą: R_B = 3,1 kN, R_A —4,9 kN. Ną rysunku 2.81 c są wykreślone wieloboki sił, konieczne dla zaznaczenia sił wewnętrznych metodą wydzielania węzłów. Kolejno wyznaczamy siły, zaczynając od węzła z nie więcej jak dwiema niewiadomymi wartościami sił, np. węzła A lub B. Na .rysunkach 2.8ld i 2.8le przedstawiono oznakowanie pól i zwroty obiegu kolejnych węzłów, co prowadzi do pełnego planu Cremony. Wielkości sił odczytujemy bezpośrednio z długości odcinków, znak siły (ściskanie czy rozciąganie) w dowolnym pręcie odczytujemy następująco (rozpatrzmy zaznaczony obieg dookoła węzła A): obieg nasz był a-b-g-a, więc przenosząc kierunek od b do g z planu Cremony na pręt 2 widzimy , że wzrost jest skierowany do węzła A, co oznacza, że pręt .2 jest ściskany. Podobnie możemy odczytać wartości i znaki wszystkich sił. Wyniki są zebrane w tabeli zamieszczonej obok planu Cremony.

Podczas wykreślania planu Cremony należy pamiętać o tym, że musi być utrzymana właściwa* kolejność obchodzenia węzłów. Ta kolejność jest w naszym przypadku wyraźnie oznaczona za pomocą okręgu z zaznaczonym obiegiem na rys. 2.8 ld.

Ńr pręta	Sita T
1	+ 4,4
2	-8,8
3	-2.0
4	-5,7
5	+5,0
6	-5,5
7	-42
8	+ 57
9	-8,5

Rys. 2.8 le

Uwaga do zadań: Jeśli w kratownicy występują dwa pręty krzyżujące się, to można w miejscu przecięcia wprowadzić umowny węzeł, pozwalający wykreślić plan Cremony. Zgodność sił w obu częściach każdego z „przeciętych” przegubem prętów będzie pod kontrolą poprawności rozwiązanego zadania.

"ł