Obraz (27)

Należy jednak pamiętać, że zaburzenia w psychice dziecka skrzywdzonego przez otoczenie pozostają, co często uwidocznić się może po latach w życiu dorosłym (Sadowska L. i in. 1993,1997).

1.7.1 Metody kontroli rozwoju psychomotorycznego dziecka.

Rozwój psychomotoryczny dziecka postępuje przez kolejne stadia, w których 'dziecko nabywa określony poziom sprawności ‘funkcji psychomotorycznych. Podstawowym elementem klinicznym bilansu psychomotorycznego jest profil rozwoju określający wiek rozwojowy (WR) badanych funkcji za pomocą obiektywnych metod jakimi są testy rozwoju funkcji. Testy zawierają szczegółową instrukcję określającą sposób badania oraz pomoce służące badaniu (standaryzacja testu). Test który przeprowadzony został na odpowiednio licznej populacji dzieci zdrowych posiada tzw. „normę”, do której odnoszone są pomiary dziecka w określonym wieku życia (WŻ), u dzieci urodzonych przedwcześnie pomiary są określane dla wieku skorygowanego (wieku biologicznego). Wiek rozwojowy ^Tl=WŻ określa normalne tempo (szybkość rozwoju wszystkich funkcji), może być tempo zwolnione (WR<WŻ) lub przyspieszone (WR>WŻ).

W literaturze przedmiotu na uwagę zasługuje praca zbiorowa pod redakcją Marii ‘ohn-Borys (1997) zawierająca przegląd ważniejszych metod stosowanych w rraktyce lekarsko-psychologiczno-pedagogicznej do oceny rozwoju fizycznego i psychomotorycznego niemowląt i małych dzieci. Przetłumaczono pracę klasyka psychologii francuskiej Zazzo R. (1975), która zawiera metody psychologiczne badania dziecka stosowane w Polsce

Dla oceny dojrzałości noworodka opracowano skalę: Farra, Dubowitza, Ballarda i Apgar oraz wiele sposobów oceny zachowania dziecka w pierwszym roku życia. Normy Psychoruchowego Rozwoju Dziecka wg Kubaty i Znamenaćkey opracowane dla populacji polskiej przez H.Spionek obejmują rozwój podstawowych form aktywności ruchowej jak: zmianę postawy ciała, rozwój lokomocji, chwytu i manipulacji. Orientacyjny Test Psychoruchowego Rozwoju Dziecka - Denver opracowany przez R.Michałowicza i J.Ślęzak, podobnie jak dla dzieci --pośledzonych Arkusz Reakcji Dziecka wg M.Stoppard i Profil Rozwojowy K.Pennocka Pierwszy atlas zachowania się małego dziecka i skalę rozwoju opracował w 1934 w USA A.Gesell. We Francji powastała skala Brunet-Lezine służąca do badania rozwoju psychomotorycznego dzieci do 3 lat. W '.aiach 1963-1975 w Polsce opracowany przez S.Szumana i jego ucznia E.Franusa z Krakowa został atlas rozwoju psychomotorycznego dzieci polskich od 0-6 lat. Od 1967 używany jest Inwentarz Rozwoju Dzieci w wieku 0-5 lat opracowany przez D.Chrzanowską z Kliniki Neurologicznej Instytutu Matki i Dziecka w Warszawie. Skala Psyche Cattel do Badania Inteligencji Niemowląt