oddechowe w korekcji postawy 2

„Murarz i cegły”

Wybrane dziecko jest murarzem. „Murarz” porusza się tylko wzdłuż linii narysowanej w poprzek sali. Dzieci (cegły) stają pod jedną ze ścian. Na hasło nauczyciela dzieci starają się przebiec w przeciwny koniec sali tak aby nie zostać dotkniętym przez murarza. Dzieci dotknięte siadają na linii w siadzie skrzyżnym, z plecami wyprostowanymi i rękami opartymi na kolanach, tworzą„mur”, a murarz kontroluje czyjego mur jest prosty.

Jak wyżej oraz ćwiczenie przeciwko kolanom koślawym.

„Murarz" poprawia dzieci siedzące w pozycji nieprawidłowej.

„Dzień — noc”

Nauczyciel dzieli dzieci na 2 zespoły („Noc i „Dzień") stojące w dwóch przeciwnych końcach sali. Na hasło nauczyciela „Noc” przemieszcza się na miejsce „dnia” i odwrotnie. Zespół, który pierwszy to zrobi i przyjmie dowolną pozycję skorygowaną otrzymuje punkt. Dzieci mogą przemieszczać się: biegnąc, skacząc jak „żabki”, idąc jak „pająki”, jadąc w siadzie klęcznym na kocykach, jadąc w leżeniu przodem na kocykach.

Ćwiczenia mm grzbietu, obręczy barkowej oraz rozciągające mm klatki piersiowej.

Przybory: kocyki.

Pozycja skorygowana: może to być „świecznik” w siadzie klęcznym lub stojąc.

„Pająk i muchy”

Jedno dziecko porusza się jak pająk. Pozostałe dzieci jeżdżą w siadzie klęcznym na kocykach. „Pająk” łapie „muchy” — dotyka dzieci ręką. Złapana „mucha” siada w siadzie klęcznym i ręce trzyma w pozycji „świecznika".

Ćwiczenie mm grzbietu i obręczy barkowej.

Gdy dzieci jeżdżą w siadzie klęcznym, powinny starać się bardzo „spłaszczyć” plecy. Ręce szeroko opierają na podłodze, dłońmi do środka.

„Ogonki”

Dzieci wkładają szarfy za gumki od spodenek, w siadzie klęcznym jeżdżą na kocykach. Na sygnał nauczyciela dzieci podjeżdżają do współćwiczących i zabierają szarfy czyli „ogonki". Ten kto zabierze najwięcej ogonków — wygrywa.

Jak wyżej.

Przybory: szarfy i kocyki.

Sygnałem do rozpoczęcia łowów na „ogonki” może być hasło: „Polowanie”.

„Marmurki”

Jedno dziecko stoi w jednym końcu sali, pozostałe dzieci w siadzie klęcznym na kocykach w drugim. Dziecko odwrócone do ściany mówi: „Raz, dwa, trzy, Baba Jaga patrzyr. W tym czasie dzieci na kocykach podjeżdżają do mówiącego. Gdy dziecko skończy mówić i odwróci się do pozostałych, dzieci muszą zatrzymać się w bezruchu i wyprostować plecy, ręce trzymają jak „świecznik”. Dziecko z pozycją wadliwą musi wrócić na początek sali. Kto pierwszy dojedzie do mówiącego, zamienia się z nim miejscami i zabawa zaczyna się od początku.

Jak wyżej.

Przybory: kocyki.

„Budujemy mosty"

Dzieci ustawiają się obok siebie w pozycji chodu pająka. Tworzą w ten sposób most.. Każde dziecko po kolei stara się w leżeniu przodem na kocyku przejechać pod tym mostem. Ma na to tyle czasu ile trwa powiedzenie przez „dzieci z mostu” wierszyka: „Budujemy mosty dla pana starosty, Tysiąc koni przepuszczamy a jednego zatrzymam/. Dziecko, które nie zdąży przejechać w danym czasie, daje fant a po skończonej zabawie musi go „wykupić".

Ćwiczenie wzmacniające mm grzbietu i obręczy barkowej oraz rozciągające mm klatki piersiowej.

Przybory: kocyki.

„Stary niedźwiedź mocno śpi”

W wersji korekcyjnej popularnej zabawy „Stary niedźwiedź mocno śpi” dzfeci zamiast maszerowania jeżdżą w siadzie klęcznym na kocykach. „Niedźwiedź” w środku koła przyjmuje pozycję „ukłonu japońskiego”.

„Bezradne żuczki”

Dzieci chodzą czworakując jak żuczki. Na hasło „Bezradne żuczki!” dzieci przewracają się na plecy i wymachują nogami i rękoma. Głowa jest lekko uniesiona.

Ćwiczenie wzmacniające mm grzbietu i obręczy barkowej.

Ćwiczenie

przeciwko

bocznemu

skrzywieniu

kręgosłupa

oraz ćwiczenia

mm brzucha.

Przybory: kocyki.

Ukłon japoński — dziecko w siadzie klęcznym, kładzie ręce na podłodze i wyciąga je przed siebie. Głowa nisko pochylona.

„Jeże”

Dzieci chodzą czworakując. Na hasło „jeże” zwijają się na podłodze w kłębuszki podobne do jeżyków.

Ćwiczenie

przeciwko

bocznemu

skrzywieniu

kręgosłupa.