p3260241

p3260241



I

I

i

I

I

I

I

I

I

I

i

I

I

I

1

1

I

|

|

I

|

B



Zoogeograficzna regionizacja owadów


Ht. k Mufafnftlflirt)iiliWtóMi(IH

wwwM* iiIiIlMiynii wyj|ikwnl)<to nn>

Mpttil mm w^ifWóli oio*

P    WmvIi/«'« iolfl flilodytll

Mii wiec wypełnione rzadką iv»|»u'u« MljUltiy |niw«im)i| iiopnlo* ho {AmH myiilego tiwatla ctótkonnlcgo.

ł\* ♦WWW flWttlńw | iww/t/ritólnych r/ę-l|jM 141 kto chiirnkfrryMyi /nyrn wy-w$m tmRłłnla 119 uwn podita-

ftfW |H% #w«uvk'

a* ł*mknivl<| (/Mf/Mi oblata), kldroj |||tpt| pr*y«HlWt Ud. i'/ulkl. skrzydła

| |3 ią ppi polącjono na uiicj |lU|0fcl I ppi | wiww |hhI wi|Hilni|, iwurtli) okry-■ IffeMUftą n NI wydzielinę specjał* H Imlrnln (np* u niolyli),

M wolni (MtNM Mvw), U kldrcj nogi, gmA | jj rulki MB wlogo nwmln dosko-BB| I |n | IM widoczno, wyodrębnić-|| j BjjtiMMI I vułcm poc/warki tylko Eijpl n u wtękntócl chrząszczy). flH BMI PpttAi |* *7 warki u roz-iHn fMpMf! OMoów jest bardzo nfi nfl MMMM znajdują tle w szczc-g/Hnk trkor/ynnifch wututfo.

hylpJi mh$icach top.

•///nr iw roślinach, jak ffi ti tmśfii ery biedronek) Jj** 2$ \l wwk owadów pnrtkfa\?^01 tałycfi tygodni lub mieiięcy, owady zimują w uadium pocr/J^V które nawet dwukrotnie.

Owad doskonały

Irnaft;, kuWc wylęgło się z / rrgoły miękkie, Wilgotne, pełnie białe. Po kilku minutach, kiedy dopiero po kilku godzi^t, omrek twardnieje i przybiera JJJk ubarwienie.

Wiele owadów wylęga się z już jcnenią (np. lic/nc chrząszcze)^ Jclli pogoda jest jeszcze słoneczna j ^ imagu nie opuszcza już kolebki poc*!?^ wej. lecz pozostaje w niej aż do itępnego roku.

Długość życia owadów doskonalą również bardzo zróżnicowana. NfckSj ją tylko kilka godzin, inne nawet yO* Bardzo krótko, zaledwie kilka godzą j? np. imagines jętek. samce wachlarz^ dlych i czerwców. Przeciętna dhjgo^^ dorosłych motyli wynosi 3-5 tygodni. ^ długowiecznych owadów należą rn.in.fc które chrząszcze (np. stonka ziemniac^. żyje 2 lata. duże biegacze i szeliniak^ wiec - 3 lata). Z owadów bezskrzy^ przerzutka niemiecka (Afochilis genną ca) żyje 3, a rybik cukrowy (Lepism* charina) 2*3 lata. Rozwój wielu owaft których imagines żyją krótko, trwa kilkałą Na przykład chrabąszcz jako owad do** nały żyje tylko 4 tygodnie, ale jego czyli pędrak, rozwija się od 2 do 5 lat.

Owady zamieszkują prawie całą kulę ziemską: żyją w tropikach, subiropikach, w strefie klimatu umiarkowanego, a nawet poza obydwoma - południowym i północnym -kręgami polarnymi. Najbujniej owadzie życie kwitnie w tropikach, w których występują największe i najpiękniejsze, najja-skniwicj ubarwione gatunki.

Na podstawie rozmieszczenia zwierząt kulę ziemską dzieli się zwykle na osiem regionów zoogeograficznych: paleorktycz-ny. nearktyczny, neo tropikalny, australijski, orientalny, etiopski, madagaskarski i antark-tyczny. Niektóre grapy owadów występują więcej niż w jednym regionie, ale każdy z nich ma specyficzny, typowy dla siebie świat owadów.

Region palearktyczny (Palearktyka) zajmuje największą powierzchnię. Obejmuje całą Europę, północną Afrykę oraz zachodnią, północną, środkową i częściowo wschodnią Azję, od północnej części Półwyspu Arabskiego, Azji Mniejszej i Bliskiego Wschodu po Chiny, Daleki Wschód i Japonię. Na tym ogromnym obszarze znajdują się najróżniejsze środowiska i strefy klimatyczne, od tundry po subtropiki. Występuje tu niewiele owadów o bardzo dużych rozmiarach, ale za to wiele gatunków ma duże znaczenie gospodarcze.

Region nearktyczny (Nearktyka) obejmuje kontynent północnoamerykański. En-tomofauna tego regionu jest bardzo zbliżona do palearktycznej, toteż oba te regiony często łączy się we wspólny region holork-tyczny (Holarktykę).

Region neotropikalny rozciąga się od środkowego Meksyku do południowych krańców kontynentu południowoamerykańskiego. Występuje tu niezwykle dużo ogromnych owadów. Żyją tu największe chrząszcze świata (np. Titanus giganteus, Mac-rodontha cemcomis. Dynastes hercules), największy motyl - Thysania agrippina, a także olbrzymie i wspaniałe motyle z rodzaju Morpho. Ncotropikalna entomofau-na jest jeszcze bardzo niedostatecznie zbadana.

Region australijski obejmuje przede wszystkim kontynent australijski, a poza tym Tasmanię, Nową Gwineę. Nową Zelandię, Celebes, Molukki i inne niewielkie wy -spy. Podobnie jak inne regiony, również ten dzieli się na podregiony o odrębnej, specyficznej faunie (np. podregion orientalno-au-stralijski, czyli tzw. Wallace'a. uważany niekiedy za samodzielny region, obejmujący Celebes oraz wyspy leżące na wschód i południe od niego).

Region orientalny (zwany również indo-malajskim) graniczy z Palcarktyką i obejmuje Indie, Cejlon, południowe Chiny. Półwysep Indochiński, zachodnią część Indonezji, Tajwan i Filipiny. Słynie ze w spania-łych chrząszczy z rodzin Lucanidae i Cno-nlidae oraz motyli.

Region etiopski obejmuje kontynent afrykański na południe od zwrotnika Raka (w zasadzie na południe od Sahary) oraz południową część Półwyspu Arabskiego. Jego entomofauna jest wyjątkowo bogata i wspaniała, a żyjące tu owady osiągają ogromne rozmiary (m.in. chrząszcze go-liaty).

Do regionu etiopskiego często włącza się Madagaskar, lecz niektórzy specjaliści uważają go za samodzielny region, ze względu na znaczną odrębność żyjącej na nim fauny.

Południowy rejon polarny tworzy region antarktyczny. Faunistycznie jest on bardzo ubogi, ponieważ mogą w nim żyć jedynie bardzo odporne zwierzęta o dużych zdolnościach przystosowawczych (niektóre gatunki muchówek, błonkówek, owadów bcz-skrzydłych i in.).

1?

14


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
✓ PRACE GEOGRAFICZNE IG PAN 51 Kost ro w leki A. S., Regionalizacja zoogeograficzna w oparciu o faun
skanuj0009 (288) 128 MAŁGORZATA DURYDIWKA •    muzea prezentujące życie, kulturę i go
skanuj0014 Biologia nowotworzenia - Ćwiczenie 3 Przerzuty raka jelita grubego do regionalnych węzłów

więcej podobnych podstron