10.2 Nieprawidłowy obszar w obrębie nerki 223
^Przypadek Johno/ ego Dripa
| Nerka podkowiayo_
| CMohiak nerki
| Itopien nerki
| Angiomyolipoma nerki
%t 106 ifcpodcnsyjna. podtorebkowa masa z centralnie usytuowaną komponentą płynową uwidacznia się w obrębie nerki lewej podczas fazy miąższowej (ncfrogratc/rwj) badana TK. to znaczy w czasie najb*idx*j intensywnego wzmóc-nenia miąższu nerek.
Krwiak okołonerkowy: Może być następstwem urazu. /^łl$2C21 li pacjentów 7 zaburzeniami układu krzepnięcia, a takie może wystąpić spontanicznie łub po niewielkim uderzeniu (ryc. 10.18).
Wielotorbielowatość nerek: Choroba la prowadzi w swojej końcowej fazie do nirwydolnotci nerek, dhkp konieczna jest hemodializa lub przeszczep nerki. Pacjenci cztóio cici ftą także na nadciśnienie tętnicze. Liczne torbiele powodują uwypuklanie zewnętrznych ołwy*ów nerek, mając różnorodną gęstość optyczną w badaniu TK. prawdopodobnie z powodu zdarzających się krwawień do ich wnętrza |r>< 10 4t U 30% pacjentów zmiany torbielowate występują również w wątrobie.
Nerko podkowiosta: W tym zaburzeniu rozwojowym mamy do czynienia z częściowym zrośnięciem się oba nerek w obrębie ich górnych lob dolnych biegunów, W przypadkach nerki podkowiasięj jest zwiększone ryzyko wystąpieniu luku przejściowokonińikowego, guza Wilmsa lub bardzo rzadkiego rakowinka nerki (ryc. 10.5). Cieśń łącząca nerki w badaniu ultrasonograficznym może być uznana a nieprawidłowe nowotworowe tkanki.
| Torbiel nsrjtl
Ryc, 10,3 Ta torbiel prosta nerki posiada regularno, ostro odgraniczone brzegi (strzałka), niską gęstość optyczną odpowiadającą wodzie i nie wzmacnia «ę po dożylnym podaniu środka cieniującego. Widoczni jest takie poszerzona m«d-ruczka nerkowa. Odróżnienie od torbieli okotomredmczkowej jest możliwo na podstawie gromadzenia się środka cieniującego w jej obręb*#
Ropień nerki: Powstaje najczęściej jako powttair cg. micdnic/kowcgozapalenia nerek (ryc. 10.6) Napraw:-:-%; rozpoznanie wskazują charaktery styczne objawy Ut*c.it
Angiomyolipoma: Znany również pod nazwą tacnwt
konuęśańkotłuszczaka. jest wykrywany jako gn brnda u dość znacznej liczby pacjentów (ryc. 10,7). U IfSy* cjcntow jest związany z występowaniem stwanhtcai|^ zowaiego (/uberom sekrosis). Ti łagodna zmam aain ni/ną ilość naczyń krwionośnych oraz tkanki dautana Czasami może dawać objawy kliniczne w prijniii wystąpienia krwawienia (lo wnętrza guza lub przoaocs przyncricowcj; w sporadycznych przypadkach kmaamc to może być bardzo duże. wymagające embohacp zabiegu operacyjnego.
Chloniak nerki: W obrębie nerek mogą również kol:,';, wać się chloniak i. spotykane pod postacią dobr/c odpn-czonych mas tkankowych, słabiej wzmacniających się jo podaniu środka cieniującego w porównaniu / otacnRcym prawidłowym miąższem nerek (ryc. 10.8), W przypedbdi poddających się leczeniu obserwujemy stopniową id » giesję z pozostawieniem resztkowej blizny.
I yylolotorbiolowntośćnerok
Ryc. 10.4 W wielotorbiolowatości nc-rck lianę torlwłe «op niowo zastępują prawidłowy miąższ nerek. Mogą u*in! w swoim obrębie zwapnienia i wykazywać wysoką gtjtełł optyczną w badaniu TK po epizodach krwawień Dodattowi u tego pacjenta są widoczne liano torbiele w obręb* tfąircW (często występujące z tą patologią).
p,-c 10 5 W przypadku nerki podkowiastej. pasmo tkanki liczącej obie nerki (cieśń. strzałka) jest widoczne do przodu od aorty Przemieszczenie obu nerek ku tyłowi i przyśrodkowo. Cćśn nerki podkowiastej miewa czasem swoje własne naczy-•j tnwonośne. odchodzące bezpośrednio od aorty lub tętnic odrowych wspólnych.
*yc. 10 7 Pacjent ten zgłosił się z powodu silnych, ostrych ófcghwotci bólowych jamy brzusznej Badanie TK wykazało ebecność krwiaka okołonerkowego po stronie lewej (strzałki). W |«go obrębie wyraźnie są widoczne skupiska tkanki tłusz-czowej. charakterystyczne dla angłomyolipoma. Niezbędne hyto chirurgiczne usunięcie tej nerki; niekiedy ostre krwawienie z tngiomyoiipomj można zatrzymać poprzez radiologiczną embolizację głównego odżywczego naczynia guza.
Rak jasnokomórkowy nerki: Aż do 80% wszystkich stwierdzanych litych guzów nerek okazuje się być rakami jasnokomórkowymi (ryc. I0.9a). Najczęściej występują one u pacjentów w podeszłym wieku. Każda lita zmiana wykryta w obrębie nerki powinna być traktowana jaku nowotwór złośliwy do momentu eweaiualncgo wykluczenia takiej możliwości, chyba że istnieją zdecydowane cechy sugerujące jej łagodność, jak na przykład obecność w jej obrębie tkanki tłuszczowy (ryc 10.9ł>) Podejmie ast-
/anicm do zabiegu operacyjnego, a nie biopsji.
Rak jasnokomórkowy często jest bogato unaczyiuony. może zawierać w swoim obrębie zwapnienia i obszary martwicy. Guz ten ma tendencję do naciekania okolicznych naczyń, wrastając w obręb żył nerkowych, czasem rozciągając się nawet do żyły głównej dolnej (sporadycznie nawet do prawego przedsionka!).
Przerzuty drogą chłonna są spotykane najpierw w węzłach chłonnych przyaonałnyth na poziomie spływu żyły nerkowej do żyły głównej dolnej. Przerzuty nowotworowe cechuje zwykle bogate unaczymenic. Przy planowaniu chirurgicznego usuwania przerzutów nowotworowych uzyskuje się dobre elekty przy w cześniejvcj embolizacji zmiany.
Ryc 10.8a U tego pacjenta, z histółogićznic potwierdzonym rozpoznaniem chlonwka. doszło do zajęcia obu nerek. Widoczne są ogniska obrzęku tkanki miąższowej obu nerek oraz ich słabsze wzmocnienie kontrastowe. Zastosowane leczenie do prowadziło do całkowitej i emisji obserwowanych zmian, b U innego pacjenta z cWonialdem badanie wykazało obecność obustronnie nieprawidłowe) tkanki przynerkówej. Również i w tym przypadku doszło do zajęcia obydwu nerek w przebiegu choroby.