pkm osinski 15
28 I. Koołiniownnif miis/yn
— wpisanie współrzędnych używając klawiatury lub z odpowiednich pó! U letu. oddziclftjąc je przecinkami, np: 234. 345 (współrzędne bezwzględne: jt, y), 2j| 345. 12 (współrzędne bezwzględne: .v. y, z). @13. @20 (współrzędne wzglęJJ - względem ostatnio wprowadzonego punktu — w układzie: .v, y); @36<4S (współrzędne względne — względem ostatnio wprowadzonego punktu — w ukh-(kie: prmiei kąt),
wskazanie kursorem,
— metoda mieszana (jedne współrzędne podane za pomocą klawiatury, a pozo-Stale przez wskazanie kursorem na ekranie lub odwrotnie).
Rysunki powstające za pomocą edytora rysunków technicznych składają 31 z elementarnych obiektów zwanych elementami rysunkowymi (obiektami podstawił wymi, prymitywami — ang. entities). Możliwe jest także budowanie bardziej zloźo I nych obiektów i następnie operowanie nimi jako nowymi elementami. Położenie wszystkich obiektów względem obowiązującego układu współrzędnych i ich charakterystyka są zapisywane w graficznej bazie danych. Do bazy danych można dodawał1 iłowe obiekty, kasować już istniejące, modyfikować w nieomal dowolny sposób. Elementy rysunkowe są to niepodzielne części składowe rysunku, które umienoi się tia rysunku przez wykonanie pojedynczego polecenia. W programie AutoCAD zdefiniowane są między innymi następujące elementy rysunkowe: punkty, linie, okręgi, luki. teksty, bloki, atrybuty, wymiary, połilinie 2W, polilinic 3\V, powierzchnie 3W. sfery, torusy, stożki, walce, kostki, kliny.
Punkty mogą być rysowane jako kropki, kwadraciki, kółeczka lub znaczki jt’. Linie [odcinki], podobnie jak okręgi i luki, mogą być kreślone z użyciem różnych rodzajów linii (np. limu ciągła, kreskowa) i można je definiować na wiele sposobów. Tekst można pisać, korzystając z wielu rodzajów czcionek o dowolnej! wielkości i położeniu. Można tworzyć własne style czcionek. Bloki są złożonymi obiektami składającymi się z grup innych elementów. Blok jest identyfikowany przez norii c bloku Atrybuty mogą zawierać informacje tekstowe związane z bloka-j mi występującymi na rysunku. Mogą one być widoczne lub niewidoczne na rysunku W ymiary zawierają elementy składowe wymiarów, tj. linie wymiarowe, luki, strzałki, tekst wymiarowy. Połilinie 2W są obiektami dwuwymiarowymi składującymi się z połączonych odcinków i luków. Połilinie 3W (połilinie trój-' wymiarowe) są obiektami przestrzennymi składającymi się z połączonych zc sobą segmentów liniowych. Powierzchnie 3W (powierzchnie trójwymiarowe) są trójkątami lub czworokątami dowolnie zorientowanymi w przestrzeni. Proste polecej ma umożliwiają rysowanie powierzchni prostokreślnych, obrotowych i walcowydil Sfera. tonu, stożek, walec, kostka i klin należą do podstawowych elementć* bryłowych.
Rysowany obiekt może powstawać w skali 1:1 niezależnie od jego rzeczywistych rozmiarów, np. projekt zegarka czy projekt stadionu. W edytorach rysunków nh uUueją ograniczenia wielkości „arkusza”. Skala rysowania jest natomiast dobierać zwykle w momencie przeuowenia projektu na papier, tzri, w trakcie drukowaniu IjjH kreśleniu na ploterze
Każdemu elementowi rysunkowemu można przypisać kolor i rodzaj linii. Kolor dotyczy zwykle rysowania elementów na ekranie monitora. Przy wykonywaniu rysunku na ploterze pisaki kolorowe można zastąpić pisakami o zróżnicowanej grubości. Rodzaj linii jest określonym wzorem linii złożonym z kresek, kropek i przerw.
Bardzo istotną możliwością, jaką dają edytory rysunków, w tym także AutoCAD, jest stosowanie techniki warstw (ung. layers). Cały rysunek można sobie wyobrazić jako szereg przezroczystych folii — warstw, nałożonych jedna na drugą. Na każdej folii może znajdować się inny fragment rysunku Inp. instalacja elektryczna, wymiarowanie itp;), Użytkownik może natomiast dowolnie sterować wyświetlaniem każdej z warstw. Do każdej warstwy przypisany jest kolor i rodzaj linii. W programie AutoCAD warstwa jest opisana za pomocą następujących cech:
Nazwa warstwy — każda warstwa ma nazwę.
Widoczność — warstwa może być widoczna lub ukryta, wyświetlane na ekranie i wykreślane są tylko warstwy widoczne.
Numer koloru — określa kolor używany do wyświetlania elementów narysowanych na widocznej warstwie.
Nazwa rodzaju linii — określa rodzaj Unii używany do rysowania elementów na danej warstwie,
Stan Zablok/Odblok — każda wurstwa może być zablokowana lub odblokowana, elementy znajdujące się w zablokowanej warstwie są ignorowane przy regeneracji rysunku,
Zamknięta/Otwartu — warstwa może być otwarta lub zamknięta: elementy w warstwie zamkniętej są widoczne, lecz nie mogą być w żaden sposób zmieniane.
AutoCAD rozróżnia aktualną warstwę, kolor i rodzaj linii W sposób domyślny mamy do dyspozycji warstwę o nazwie 0, z przyporządkowanym kolorem białym i rodzajem linii o nazwie CONTINUOUS (ciągła). Warstwa ta jest warstwą aktualną i jest widoczna.
Podczas budowania rysunków przestrzennych zaleca się. aby elementy składowe rysunku były tworzone w różnych kolorach. Przy modelowaniu obiektów złożonych z wielu elementów korzystne jest umieszczanie poszczególnych części przestrzennego obiektu na innych warstwach.
W edytorach rysunków użytkownik ma też zwykle do dyspozycji tzw. narzędzia rysunkowe, czyli polecenia, które mają charakter pomocniczy i umożliwiają szybkie rysowanie z jednoczesnym zapewnieniem dokładnego lokalizowania punktów względem obiektów w miejscach, które spełniają określone warunki geometryczne.
W programie AutoCAD przy lokalizowaniu punktów względem obiektów można korzystać z. następujących trybów lokalizacji:
STYczny — wybierany jest punkt na linii, okręgu lub luku, który wraz z uprzednio wprowadzonym punktem wyznacza odcinek styczny do wskazanego obiektu,
PROstopadly — wybierany jest punkt na linii, okręgu lub tuku. który wraz z uprzednio wprowadzonym punkiem wyznaczu odcinek prostopadły do wskazanego obiektu,
Wyszukiwarka
Podobne podstrony:
pkm osinski 14 26 I.-KoMtTuawiwie mtu/yn — ekranowy układ współrzędnych (EUW) okre
pkm osinski 08 14 I Konstruowanie miw/.yn konstrukcji dobrej, ale poszukiwanie konstrukcji możliwie
pkm osinski 18 34 I. Konstruowanie mno.yn IJ Optymalizacja konstrukcji 35 Ekran - wykreślony zostani
pkm osinski 69 2 Młnwiu tkmtmió* miu/yn * • - *» łlki dr»iycni> jako pnryfcład połą- &nbs
pkm osinski 83 2 Pnłocnenia elementów miu/yn 164 Rys. Z85. Klasyfikacje bieżników sprężystych [<
pkm osinski88 374 Skorowidz Irwslott umnwns 214 tryby lokalizacji 29 (Ułud współrzędnych ekranowy 2
pkm osinski 11 » I. KoiMtruowamc nms/yn I.Ł Komputerowe wspomaganie projektowania i 0) Óońedb i
pkm osinski 22 I koMiminwttnK imisr.yn 1.3. Opiy/noti/acja komirukcjl 43 9i Zadanie wyboru konstrukc
pkm osinski 56 iro 3 Po
Skrypt PKM 1 00014 28 x-. = (210 - 0.04) - (200 + 0.04) - - z, - 2a = 10 - 0,205 -
Skrypt PKM 1 00014 28 x-. = (210 - 0.04) - (200 + 0.04) - - z, - 2a = 10 - 0,205 -
pkm osinski 23 44 1.3, Optymalizacja konstrukcji45 I. Konstruowanie maszyn Jeżeli £( = R" (m kr
pkm osinski 30 38 I. Konitnjuwmk nunzjm hier/rmy zwykle obciążenie obliczeniowe. Jest ono określone
pkm osinski 52 to? ZToHioenlflelementow mniujn Połączenia spawane /apcwniąją dokładny układ naprężeń
pkm osinski10 218 4, Łożyskowanie Tablica 4.6. Wurtoici współczynników nadwyżek dynamicznych Zast
pkm osinski45 5. Przekładnie szerokości ucębienia. no promieniu <i„/2 Działająca w lym punkcie s
pkm osinski78 354 6 Sprzęgła charakterystyki Oporu i od bezwładności układu. Toteż dokładną analizę
więcej podobnych podstron