pkm osinski36

pkm osinski36



TO I konstruowanie miiwyn

We wzorze tym qk jest współczynnikiem wraiłiwołci materiału na działanie karbu! Współczynnik ten mu wartość od 0,5 do 0,9 dla stali, a dla żeliwa tjk = 0. gdyż żeliwo nie jest wrażliwe na działanie karbu. Współczynnik ak jest współczynnikiem kształtu określającym spiętrzenie naprężeń. Współczynnik ten określony jest doświadczalnie dla różnych rodzajów karbów.

Na wytrzymałość zmęczeniową ma wpływ stan powierzchni części. Obróbka pozostawia bowiem nierówności tworzące ntikrokarby. Oceniamy ich wpływ wprowadzając doświadczalnie ustalony współczynnik stanu powierzchni Pp. Współczynnik ten jest równy jedności dla próbki polerowanej pracującej w normalnych warunkach, natomiast jest większy od jedności, jeżeli próbka zachowuje nierówności po obróbce skrawaniem. Ujemny wpływ ma tu korozja, pozytywny zaś mechaniczna obróbka powierzchni, polegająca na wałeczkowaniu, krążkowaniu i kulkowaniu. Powierzchniowa obróbka cieplna i cieplno-chcmiczna (hartowanie, nawęglanie, cyjanowanie, azotowanie) ma dodatni wpływ na poprawę wytrzymałości zmęczeniowej i zmniejszenie wrażliwości na działanie karbu. Pokrycia galwaniczne natomiast obniżają wytrzymałość zmęczeniową.

Uwzględniając stan powierzchni, można określić pełny współczynnik działania karbu

PI

Współczynniki <zk. rjk, [ip są, ze względu na zależność od wielu czynników, podawane na ogól w postaci wykresów w wydawnictwach specjalistycznych. Przykład takiego wykresu przedstawiono na rys. 1.35.

Ze wzrostem przekroju części następuje na ogół spadek wytrzymałości zmęczeniowej. Współczynnik wiełkoici przedmiotu y jest także ustalony doświadczalnie i podawany w postaci wykresów i nomogramów (rys. 1.36).



Ry* U5 W.pńtoyomk fcawlte pny igtwuuu Ry*. 1.36 W.pdłczytmlki wielkości przedmiotu dl» P*6łA» • Prmkfcąu kołowym , podwójnym odu-    żjpnanycTi eJemcnlów żeliwnych

dmicn


Współczynnik bezpieczeństwa przy cyklu obustronnym symetrycznym obliczamy jako stosunek wytrzymałości zmęczeniowej Z„ do naprężeń maksymalnych etmt równych amplitudzie naprężeń aa z uwzględnieniem współczynników wpływu karbu fi i wielkości przedmiotu y. Odpowiedni wzór ma postać


(146)

przy czym aa obliczamy jako naprężenie wynikające z nominalnych obciążeń.

Określenie naprężeń dopuszczalnych w przypadku cyklu asymetrycznego nie jest problemem jednoznacznym. W cyklu roboczym naprężenia są sumą naprężeń roboczych średnich amr i amplitudy naprężeń a„

(1-47)

W porównywalnym cyklu odpowiadającym warunkom zniszczenia zmęczeniowego mamy granicę wytrzymałości

(1.48)


Z = a„+ont,

Przejście od jednego do drugiego stanu może odbywać się na różne sposoby, np. przy zachowaniu stałego współczynnika x = aj'ąa, stałego naprężenia średniego, stałego naprężenia maksymalnego itp. Ustalenie więc naprężeń dopuszczalnych zależy od przyjętego założenia. Przyjmując jeden z tych sposobów, opieramy się na obserwacji charakteru obciążeń i jego zmiany przy zmianie wartości obciążeń.

W pewnych przypadkach pracy maszyn ustalone jest średnie obciążenie, a zmieniać się może amplituda obciążeń. Zachodzi to w przypadku nakładania się obciążeń stałych ze zmiennymi. Charakter takich zmian ilustruje rys. 137. W tym przypadku

(1.49)


Z = <r„+Za.

Wartość Z„ można ustalić z wykresu Smitha (rys. 1.38) lub Haigha (rys. I 39). Współczynnik bezpieczeństwa

Z


(1.30)

Korzystając z zależności geometrycznych (rys. 1.38), można ten wzór wyrazić w postaci



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
pkm osinski06 to Pnedmowa budowy podstawowych elementów i zespołów maszyn jest nieodzowny ze względ
IMG54 2(6.6) We wzorze tym J = —pR*t jest biegunowym momentem bezwładności dysku, a p jest gęstości
pkm osinski24 46 Konstruowanie maszyn flqiłl
pkm osinski46 90 I Konstruowanie mn»yn Norma przewiduje dwie zasady kojarzenia wałków i otworów. Je
pkm osinski52 to? ZToHioenlflelementow mniujn Połączenia spawane /apcwniąją dokładny układ naprężeń
pkm osinski33 64 I. Konstruowanie maszyn Tablica U. Wartold współczynników bezpieczeństwa
CCF20081203071 (13.24) _P_ si„( 2 we wzorze tym fi — kąt zarysu rowka na kole (J3 = 40°); •  &
29 (570) Współczynnik konstrukcyjny, występujący we wzorze (2.15), jest iloczynem współczynnika rozm
19864 skanuj0354 (13.24; we wzorze tym /? — kąt zarysu rowka na kole (/? = 40°); •    
421 (5) siecznej. Wtedy do obliczenia kąta osi optycznych stosujemy wzór: sin£ tgV = ^~~r sin £
100i87 Budowę kwiatu można też scharakteryzować za pomocą wzoru kwiatowego. We wzorze tym poszczegól
maszynoznawstwo1 22zginanie Przy zginaniu mamy we wzorze wielkość Wx. Jest to tzw. wskaźnik wytrzym
P4250128 216 Wniosek: JAj + Ahw + Ahwy
pkm osinski08 14 I Konstruowanie miw/.yn konstrukcji dobrej, ale poszukiwanie konstrukcji możliwie
pkm osinski18 34 I. Konstruowanie mno.yn IJ Optymalizacja konstrukcji 35 Ekran - wykreślony zostani
pkm osinski20 38 l Konstruowanie maszyn Na skutek ograniczeń wynikających ze szczegółowych zasad ko

więcej podobnych podstron