pkm osinski 91
180 ,v \Valy i otó
którą powinno przejąć jedno t łożysk wału. W obliczeniach wytrzymałościowych walu na ogól jej nie uwzględniamy. Gdy wartość jej jest bardzo duża, ni-leży uwzględnić wywołane przez nią naprężenia ściskające lub rozciągając* Rozkład wszystkich sil i reakcji przedstawiono na rysunku perspektywicznym (rys. 3.5),
4. Mając rzuty sil i reakcji na kierunki x i y, sporządzamy najpierw wykra momentów gnących M„c w płaszczyźnie pionowej r.v. wywołanych składowymi Pw Pu, B.- Ponieważ Wykres momentów gnących, wywołanych silami skupionymi, składa się z odcinków prostych, wystarczy obliczyć momenty gnące w przekrojach / i 2. Moment w przekroju 1 wynosi (rys, 3.5c)
%, -4Ji,
a w przekroju 2
W punktach A i B momenty te są równe zeru. Wykres momentu 11,. sporządzamy w obranej skali momentów (rys. 3Jd),
5. Obliczamy moment gnący Mn w płaszczyźnie poziomej xy (rys. 3.5f)- Charakterystyczny uskok momentów w przekroju 2 jest wynikiem przyłożenia w tym miejscu siły wzdłużnej. Uskok musi być równy wartości momentu siły wzdłużmij
psŚjjat
6. Moment gnący M, w każdym przekroju jest sumą geometryczną prostopadłych momentów składowych i M,f. Dodajmy więc geometrycznie te momenty Wystarczy przy tym znaleźć dwa tnómenty M,t i Mg2, i sporządzić wykro prostoliniowy (prawdziwe wartości momentu między przekrojami i jego kierunek nie są istotne dla obliczeń). Operację sumowania geometrycznego przedstawiono na rys. 3.5f, b wykres M, — na rys. 3.5h.
7. Sporządzamy wykres momentu skręcającego zredukowanego M'„ zgodnie ze wzorem
Moment występuje między przekrojami 1 i 2 (rys. 3.5gł.
8; Wyznaczamy wykreślnie moment zastępczy Ms, na podstawie wzoru (3.181 dodając geometrycznie momenty Mt i \M', (rys. 3.5h). Wyznaczamy także tylko wartości M, w przekrojach / i 2. Wykreślamy moment A/„ tworząc go z odcinków prostych (rys. 3.5j). Wykres ten jest uproszczony (dokładny wykres zaznaczono liną kreskowaną),
9. Dzielimy wał szeregiem przekrojów, zależnie od długości, i obliczamy średnicę walu w tych przekrojach ze wzoru (3.21), jeżeli wał ma być pełny. W przypadku walu drążonego trzebu najpierw przyjąć średnicę wydrążenia d„ i obliczać średnicę di korzystając zc wzorów (3.22) i (3-20).
ia Według obliczonych średnic wykreślamy żary* walu, tocząc ciągłą płynno linii! kolejne punkty (rys. 3.5k). Wał o takiej zmienności średnic byłby w przyhlt/cniu ttlem o stałej wytrzymałości dla danego układu obciążeń. Zastępujemy go walem (allilowym.
3.5. Sztywność statyczna wału
po obliczeniu wytrzymałościowym wału w wielu przypadkach należy jeszcze | sprawdzić, czy wał jest dostatecznie sztywny. Ma to duże znaczenie w szczególności dla walów maszyn wirnikowych, a więc dla turbin parowych i gazowych, wentylatorów. sprężarek, pomp wirnikowych oraz maszyn elektrycznych (prądnic i silników), a także w przypadku watów korbowych silników spalinowych itd. Rozróżniamy przy tym sztywność statyczną i dynamiczną. Sztywność statyczna jest to właściwość wału polegająca na odkształceniu się pod działaniem obciążających go l ii statycznych. Są to siły pochodzące od masy wirników oraz od elementów współpracujących, a więc naciski na kola zębate, naciski pasów w przypadku kół pasowych itp. W przypadku maszyn elektrycznych należy uwzględnić naciąg magnetyczny. Jeżeli wal jest za mało sztywny, to ugięcia jego mogą być zbyt duże. Sprawdzenie sztywności polega na obliczeniu maksymalnego ugięcia wału (strzałki | ugięcia) i sprawdzeniu, czy nic przekracza ono wartości dopuszczalnych dla danego typu maszyn.
W najprostszym przypadku wału obciążonego jednym kołem przy stałym lub milo zmieniającym się przekroju wału, przy zaniedbaniu masy wału, wzór okres-i łający strzałkę ugięcia ma postać (rys. 3.6)
0-23)
Hf
Ga(/*-aa) f a5”
- 9,/3 EJ V /* '
Gdy koło umieszczone jest pośrodku wału, wtedy
14 SUS
W przypadku bardziej złożonych układów, izn. obciążenia większą liczbą sił. oraz zmiennego przekroju wału, strzałkę można wyznaczyć metodami analitycznymi lub »ykreślnymi.
Rys. 3.6. Strzałka ugięcia walu
Wyszukiwarka
Podobne podstrony:
pkm osinski52 302 S. Przekładnio (biernego) jest momentem użytecznym, równoważącym moment oporowy e
pkm osinski60 5, Przekładnie Rys. 5.69 Układ ril w rowku klinowym: i) ilu nitys ny. b) siły działaj
47632 Skrypt PKM 228 262 J,j =</,, .Ili = 499.5 mm = 2,46 mm *n -» -rJ Do obliczeń wytrzymałości
pkm osinski 92 182 J. Witly i pule Strzałka ugięcia walów maszynowych nic powinna na ogól przekracza
pkm osinski 23 44 1.3, Optymalizacja konstrukcji45 I. Konstruowanie maszyn Jeżeli £( = R" (m kr
pkm osinski 30 38 I. Konitnjuwmk nunzjm hier/rmy zwykle obciążenie obliczeniowe. Jest ono określone
pkm osinski 52 to? ZToHioenlflelementow mniujn Połączenia spawane /apcwniąją dokładny układ naprężeń
pkm osinski10 218 4, Łożyskowanie Tablica 4.6. Wurtoici współczynników nadwyżek dynamicznych Zast
pkm osinski45 5. Przekładnie szerokości ucębienia. no promieniu <i„/2 Działająca w lym punkcie s
pkm osinski78 354 6 Sprzęgła charakterystyki Oporu i od bezwładności układu. Toteż dokładną analizę
Sponsorzy4 5 01 djvu źy go skoro się złowi, wpuścić na pół godziny do waniciiki napcłuioney wodą,
IMG40 Specyfikacje techniczne wykonania i odbioru robót zawierają co najmniej- część ogólną, która
skanuj0091 (Kopiowanie) Uwalnianie substancji leczniczej z podłoża lipidowego zależy od j: temperatu
NLP cechę, którą częściej przejawiasz. Często bywa tak, że lista pisana ręką dominującą jest jakby
więcej podobnych podstron