pkm osinski
29

świadczalnej

Wzory operacyjne, przybliżone, do obliczania współczynnika dynamicznego A;, podano w [9]. Uwzględniają one w sposób uproszczony wpływ odchyłek wykonawczych. sztywności zazębienia i drgań.

Rozkład obciążenia wzdłuż zęba — współczynnik K_p. Równomierne przyleganie zębów na całej ich długości, równej szerokości wieńca zębatego, jest pranie niemożliwe. Nawet w idealnie wykonanej przekładni, wskutek odkształceń spręży* tych pod obciążeniem, położenie kół ulegnie przemieszczeniu i zwichrowaniu,jaklo pokazano na rys. 5.27. W wyniku przekoszenia zębów powstaje spiętrzenie ob-

Rys. $.27. Sumowanie aię ikutków odkształceń obu walów

Na spiętrzenie obciążenia wzdłuż zęba mają wpływ;

—    błędy wykonania (odchyłki wykonawcze): błąd linii zęba, zwichrowanie mi. oierównołegłość osi.

—    odkształcenia (sztywność): ugięcie wałów i ugięcie zębów, odksztiknue skręt* cc kół, głównie zębnika, odkształcenie i luzy łożysk, odkształcenie kadłuba.

Niektóre odkształcenia o przeciwnych kierunkach mogą się wzajemnie kompen-tfwiŁ

Na złagodzenie spiętrzenia obciążeń wpływają:

—    dotarcie zębów, możliwe w zasadzie przy zębach nieutwardzanych,

—    modyfikacja kierunku zęba,

—    bocznikowanie zębów,

—    podatność konstrukcyjna, umożliwiająca prawidłowe ustawienie linii zęba przy montażu lub samonastawianie się w eksploatacji (stosowana dość często r przekładniach planetarnych).

IVspólcz)mik rozkładu obciążenia wzdłuż zęba K_H. definiujemy jako iloraz obciążenia maksymalnego i średniego, przypadającego na jednostkę długości zęba

(Sił)

gdzie w, jest maksymalnym jednostkowym obciążeniem na Unii styku zęba przy nierównomiernym rozkładzie obciążenia wzdłuż zęba, aa, - średnim jednostko-rym obciążeniem liniowym zęba, według zależności

_w 1 i _ mm

^mT i i

przy czym F_m jest średnią wartością siły obciążającej ząb.

Jeśli znamy ślad przylegania zębów pod obciążeniem i założymy, że obciążenie rozkłada się liniowo (rys. 5.28a), to wówczas porównując pola trójkąta J > prostokąta w_aó. obliczymy współczynnik rozkładu obciążenia

(5-83)

'V *W ¹

gdzie jest długością śladu pod obciążeniem.

ciążenia w jednym końcu zębów, co uwzględniamy w obliczeniach za pomocą współczynnika K_t. Ta nierównomicmość rozkładu obciążenia wzdłuż zęba je¹ inaczej wyznaczana przy sprawdzaniu zębów na pitting (decyduje styk zębd* i obciążenie w okolicy walca tocznego), a nieco inaczej przy sprawdzaniu zębów oi złamanie (decyduje styk i obciążenie u wierzchołka zęba). Z tego powodu rozrób się współczynnik K_H) — przy obliczaniu nacisków stykowych oraz K_rt — obliczaniu zginania zębów.

Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
pkm osinski
21 240 S. I. Przekładnie zębate walcowe 5. Przekładnie (liczba) przyporu r.„ określany j
256 4. PRZEKŁADNIE ZĘBATE WALCOWE 5. Ustalenie współczynników przesunięcia zarysu Różnicę między
pkm osinski
13 5. PrzekładnieS.l. Przekładnie zębate walcowe W transmisji energii od silnika do ukła
pkm osinski
14 226 5, Przekładnio Pod względem głośności przekładnie zębate, zwłaszcza z zębami pros
Skrypt PKM 1 00117 234 Zaprojektować wal przekładni zębatej obciążony jak na rys. 7.10 Do obliczeń p
097 CWICZENIE ĆWICZENIE LABORATORYJNE 15Badanie sprawności przekładni zębatej walcowej Bogusław Mac
pkm osinski
37 111 i Przekładnie rys. 5.23. Łatwo zauważyć, żc naciski w punktach jednoparowego przy
pkm osinski
56 310 S. Przekładnie ii $ 15 Jeśli zachodzi potrzeba zmiany kierunku obrotów, stosuje s
264 4. PRZEKŁADNIE ZĘBATE WALCOWE 264 4. PRZEKŁADNIE ZĘBATE WALCOWE - 1 = 0,073- 1
266 4. PRZEKŁADNIE ZĘBATE WALCOWE Współczynniki nierównomierności rozkładu obciążenia.
CCF20081203006 Rys. 11.3. Przekładnie zębate: a+d) walcowe, e) zębatkowa, f^-h) stożkowe, i) śrubow

więcej podobnych podstron