P1050787

P1050787



154

MK HAI łHHCZBWŃKI

/t)


9TT&J£Jf>r~ ~    —*“

ify-Ujrb-J.

SL> *3~t -1—epM    %xxi

fiTrrfr«3 *^*C .»&    U. S A—    -

J)A~ - rLuU S*/~y    /A>' &}"*' X~?f‘

p*l ^iLj| J*U*+Mi~ <fyL~

[iLm~ .». |WIM ^—• *Ł« >X.-l    —.. /

'*    *“** ^-A-    ~.^L~x.

Aj^j^JUfCi fu~xas-^~y,-<£Az~>y~p—UyU,X. L.

^ x~L.au/ rz-j---•*- ry. ^

*•“    t!r^.    -r;t~^ "-»<•<-. -

C“t.    r-—-Ł    gr

—^H*--

/2-r.;__' i_ ,... t. S ^—//— _ j£łi__i, -ii <2. y / £_ fj.'



r Diui CrZCfinłta OkntlammerfTiimt t dnu >9 Jli ur

-1 —'rr^^rr £    ^

~A*.>m, w o.**, ^Ssr::;!:;:'d,c^

NOWI DANIO LOKALIZACJI |OKOIK '/Ni    . ,

----—_____ ^^HtWHCtrcu wwnh Mfwrt m* / mniDU

Przekład powyższego dokumentu na język poUki:

aa. 1X27

1532

^i?y^mnl^fraXmenÓw/m*Ą    k>”> *»>°l ujormou-any z

rybaków v - lin ^ i V ** ^ ro^at^ fi&urt zwierzęcą. Znalezisko zostało dokonane przez wZnt 7wTl Tt n"    W„,m krańcu osady targowe, KaCyZnoi

■° ‘ . . i,zm "‘“Itnsktch od pierwszej mic/icowoici i J650 sążni

*    7 ’T J Sr °‘ zamku WySoko IW/sockol. niegdyś stanowiącego mejsce

czasowych pobyto w króla Polski lana pod trzema około stuletnim, pniamidybowym--które wprawdzie odarte są z kory, ale mają korzenie i gałęzie.

\\y( aje się, że posąg przyozdabiał jakąś studnię, która podczas powodzi mogła zostać wciągnięta o rzi i. Ponieważ zachowane fragmenty pod żadnym względem me maja wartości c.k. gubernator krajowy Galicp sądźi. że powinno się poniechać przesyłki [do Wiednia], a znalezisko ofiarować narodowemu zakładowi naukowemu w Galicji.

O czym zawiadamia się niniejszym Pana c. k. Dyrektora w odpowiedzi na pismo z 18. grudnia 1826 r.

/Czernin/

C.k. Urząd Oberstkammcrera Wiedeń, dn. 29. marca 1827.

fi. v. Paumgarttcn/

8

Urzędowa odpowiedź sygnowana przez hrabiego Czernina przekazuje kilka doniesień kapitalnej wagi, które rzucają nowe światło na nasze znalezisko. Na pierwszy plan wysuwają się następujące komunikaty, zawarte wprost lub pośrednio w piśmie z. marca 1827 r.:

1.    Niebywale ważne są wiadomości na temat lokalizacji oraz warunków odkrycia. Znalezisko zo stało dokonane przez rybaków w zatoce rzeki San przy północno wschodnim krańcu osady targowej Radymno (...), 361) sążni wiedeńskich od pierwszej miejscowości i 165(1 sążni wiedeńskich w prostej U nil od zamku [Wysocko]. Próba wykorzystania tych przesłanek do dokładniejszego umiejscowienia metalowej głowy w dolinie Sanu pod Radymnem zostanie przedstawiona poniżej.

2.    Dokument zawiera kolejny, trzeci z dostęp nych obecnie opisów głowy zwierzęcej (pierw szą deskrypcję zamieszczono u dołu rysunku przechowywanego w Muzeum Archeologicznym w Krakowie, drugą w gazetowych publikacjach z lipca 1826 r.). Ujawniana obecnie charakterystyka jest bardzo zwięzła (Znalezisko składa się z kilku fragmentów przedniej części posągu, który został uformowany z blachy miedzianej i przedstawia roga-tą figurę zwierzęcą), ale wnosi dwie nowe informacje: figura nie tworzyła jednolitej całości, lecz. składała się z kilku blaszanych segmentów, a ponadto - wbrew innym doniesieniom - wykonać ją miano z miedzi, nic ze srebra. Kwestia rodzaju metalu została zresztą jeszcze maczet ukazana w relacji ustnej, na którą powołuje się dyrektor c.k. Gabinetu Monet i Starożytności w piśmie z grudnia 1826 r. (starożytny przedmiot z pozłacanego brązu).

3. Niektóre szczegółowe informacje można zweryfikować poprzez zestawienie ich z przytoczonym powyżej przekazem gazetowym z lipca 1S26 r. W obydwu wypadkach mowa o rybakach jako odkrywcach. a z zamieszczonego w gazetach listu ks. prałata wiemy nawet, ze rybacy wydobyli posąg szuka i ąc osękami drzewa w Same. \N dokumencie wiedeńskim /.wrócono uwagę na okoliczność.


Wyszukiwarka