polski ubior5
Uzupełnieniem stroju męskiego były zawsze chętnie noszone przy ubiorze narodowym klejnoty i broń. Wśród klejnotów na szczególną uwagę zasługują pierścienie, obrączki, sygnety oraz pozłacane tabakierki i coraz częściej wymieniane w spisach ruchomości srebrne i złote zegarki, wyrabiane we Francji, Anglii i w Niemczech. Przy wyjściowym stroju polskim nieodzowna była przypinana z boku szabla, która według tradycji przechodziła z ojca na syna, a z syna na wnuczka. Zdobiąca ubiory' broń różniła się między sobą dość znacznie. Do paradniejszego stroju szlacheckiego zwykle używano „karabclek tureckich, czeczugów tatarskich i pałasików w srebro oprawnych albo pozłacanych, albo szmulcowanyfch“.
Wzrost kontrastów między poszczególnymi klasami społeczeństwa znalazł odbicie także i w ubiorach. Strój chłopski XVIII w. niewiele zmienił się w porównaniu z poprzednimi okresami, chociaż zubożenie tej grupy społecznej wycisnęło na nim swoje piętno. Według relacji J. Ki to wieża odzież chłopa krakowskiego (a zachowały się różnice lokalne w ubiorze chłopskim) składała się z szarej lub u majętniejszych granatowej, wełnianej sukmany obramowanej różnokolorowym sznurkiem włóczkowym z kutasikami, z długim, okrywającym plecy kołnierzem i pasem rzemiennym nabijanymi żółtymi gwoździkami. Pod sukmanę wkładano koszulę grubszą do roboty, a cieńszą do kościoła, wypuszczaną na spodnie sukienne lub parciane (z grubego płótna). Dopełnieniem ubioru chłopskiego była czapka wysoka, czerwona, z czarnym barankiem, a latem słomiany kapelusz. Taki ubiór chłopski przetrwał w prawie niezmienionej formie przez cały wiek XVIII, a także obowiązywał w następnym stuleciu, czego dowodzą niezwykle realistyczne rysunki J. P. Norblina (rys. 130, fot. 75), zwracające uwagę i na inne szczegóły stroju chłopskiego, jak na przykład łapcie z łyka lipowego i włóczkowe pasy (rys. 131), czy też na przeniesione jeszcze ze średniowiecza nakrycia głowy, zwane magierkami (rys. 132).
W końcu XVIII wieku przyjął się zwyczaj ozdabiania wyjściowych ubiorów chłopskich haftami, naszyciami lub lamówkami. Potwierdzeniem tego zwyczaju jest przedstawiony przez J. P. Norblina ekonom krakowski z dębczakicm w ręce, odziany w długą, wypusz-
U5
Wyszukiwarka
Podobne podstrony:
polski ubior5 stroju, polegające na pomieszaniu różnych typów ubiorów, na które zwracał uwagę Infla
polski ubior3 strój nic miał nic wspólnego z tradycją narodową i zawsze cechował go kosmopolityczny
polski ubior iv 2 VII. Dama w stroju dworskim VIII. Mieszczka kr
polski ubior5 przy końcu wieku, kiedy to listki sukienne doszywano w kilku rzędach. Ponieważ ubiory
polski ubior0 zwane popularnie niemieckimi. Drugim dowodem nie tylko istnienia stroju narodowego, a
polski ubior 5 i gospodarstwu. Najlepiej były ubrane kobiety z rodzin magnackich, o nieograniczonych
polski ubior1 nicm politycznej postawy. Równocześnie przepych tego stroju — na co zwrócił uwagę Pas
polski ubior5 stroju, polegające na pomieszaniu różnych typów ubiorów, na które zwracał uwagę Infla
polski ubior4 do pasa. Nowo przyjętym w tej modzie okryciem były fraki o wyraźnie zwężonym kroju, z
polski ubior3 strój nic miał nic wspólnego z tradycją narodową i zawsze cechował go kosmopolityczny
więcej podobnych podstron