Rzuty monge'a1
UTY MONGE’A)
§15. Przekroje, przebicia i przenikania wielościanów
133
tej Wj odpowia-f układu (co2). ia z prostą nlf cznie na płasz-ią odległość od i (wj). I znowu :8, któremu od-wamy prostymi s||» i w-jIIC, co2j|r,
i (o))t możemy
inkt w układzie Z2) odpowiada-stały punkt W;
w układzie dru-ja;2) przecinają do tej krawędzi
graniczna (właś-
bie, to odpowia-lależą.
vwą, a oba ukła-wamy osią koli-riązki W - pro-ożona) środkiem Idem kolineacji, lieniu kolineacji. dkiem kolineacji iewłaściwym W°°
adów środkowo-syznę rzutów, ale s na jednej płasz-' środka W oraz iż rzuty równych wystąpią równości
iromieni przecho-
2) rzuty prostych odpowiednich będą się przecinać w punktach leżących na rzucie osi kolineacji t';
3) rzuty odpowiadających sobie par elementów przynależnych będą także parami przynależne.
W wyniku utworzonego rzutu powstają dwa nowe układy środkowo-koli-neacyjne (co,) i {a>'2) złączone na wspólnej płaszczyźnie rzutów; ich środkiem (wierzchołkiem) jest punkt W', osią prosta t'. Ezuty X[ i X'2 dowolnej pary odpowiadających sobie punktów (oczywiście na promieniu przechodzącym przez punkt W') uzupełniają warunki określające tę nową kolineację.
Ćwiczenie 1. Wykreślić rzuty przekroju graniastosłupa dowolną płaszczyzną co. Przyjmujemy, że graniastosłup jest ukośny, a jego podstawa leży na rzutni nx (rys 2.142 patrz także an. 50).
Układem „podstawy” (w,) jest rzutnia pozioma, układem „przekroju” (wj) — płaszczyzna sieczna co; ich krawędź h, jest osią t powinowactwa środkowego zachodzącego między podstawą i przekrojem. Wyznaczamy za pomocą płaszczyzny e punkt At, w którym krawędź boczna a przebija płaszczyznę co, a następnie stosujemy związki powinowactwa środkowego w rzucie poziomym korzystając z pierwszej pary odpowiadających sobie elementów Ax i A'2. Przedłużamy bok podstawy AXBX do przecięcia się w punkcie I z prostą <; punkt I łączymy z punktem A't i otrzymujemy w ten sposób pierwszy bok i następny wierzchołek przekroju B't w rzucie poziomym. Powtarzamy tyle razy analo-
Wyszukiwarka
Podobne podstrony:
Rzuty monge a3 JTY MONGE’A) § 15. Przekroje, przebicia i przenikania wielościanów 135 nnkniemy rzut
Rzuty monge a5 SUTY MONGE’A) § 15. Przekroje, przebicia i przenikania wielościanów 137 ej > miar
Rzuty monge a 3 ŻUTY MONGE’A) § 15. Przekroje, przebicia i przenikania wielościanów 145 y (an. 54 i
Rzuty monge a7 UTY MONGE’A) 129 § 15. Przekroje, przebicia i przenikania wielościanów i = 7 cm nach
Rzuty monge a 1 143 § 15. Przekroje, przebicia i przenikania wielościanów cina boki przekroju w szuk
Rzuty monge a 0 142 2. RZUT 1 PROSTOKĄTNE NA DWIE I WIĘCEJ RZUTNI (RZUTY MONGE’A
Rzuty monge a2 134 2. RZUTY PROSTOKĄTNE NA DWIE I WIĘCEJ RZUTNI (RZUTY MONGEA) §
Rzuty monge a1 61 § 8. Płaszczyzna i jej ślady Płaszczyzna poziomo-rzutująca i pionowo-rzutująca (a
Rzuty monge a1 5UTY MONGE’A) §10. Elementy wspólne 71 zące i na rzutni wyznaczają, rzut ;j w p
Rzuty monge a1 40NGE’A) §11. O równoległości i prostopadłości prostych i płaszczyzn 81 3n sposób
Rzuty monge a1 102 2. RZUTY PROSTOKĄTNE NA DWIE I WIĘCEJ RZUTNI (RZUTY MONGIi Obr
Rzuty monge a1 112 2. RZUTY PROSTOKĄTNE NA DWIE I WIĘCEJ RZUTNI (RZUTY MONGE’J Pu
Rzuty monge a1 $ 14. Wielościany 122 2. RZUTY PROSTOKĄTNE NA DWIE I WIĘCEJ RZUTNI
Rzuty monge a 7 JTY MONGE’A) 149 §16. Rozwinięcia wielo ścian ów budowę siatki na podstawie wyznaczo
Rzuty monge a 1 ROZDZIAŁ DRUGIRZUTY PROSTOKĄTNE NA DWIE I NA WIĘCEJ RZUTNI (RZUTY MONGE’A) § 5. Rzut
Rzuty monge a 3 53 § 5. Rzuty punktu ma dwie rzutnie dla punktu
Rzuty monge a 5 55 CTY MONGE’A) ez punkty A" środek N odległy bok A B Lka N odcinka noszą
Rzuty monge a 9 •Y MONGE’A) n n MS ednym rzucie jednej rzutni), ostyeh przed-u wątpliwego
Rzuty monge a5 [TY M0NGE2A) § 9. Przynależność elementów 65 si być przedtem 3j ślady Ht i F, r
więcej podobnych podstron