skanuj0072 (Kopiowanie)

skanuj0072 (Kopiowanie)



tecznie dokładnie za pomocą równania:


(9.16)

wo<T<\.

Mówiąc prościej, po podaniu dawki n leku jego stężenie w osoczu w dowolnym czasie t spełniającym zależność 0 < t < t można przewidzieć korzystając z równania 9.16, w którym C„ oznacza fikcyjne stężenie początkowe (D/Kd po podaniu dożylnym i FDkaIVd(ka — K) po podaniu pozanaczy-niowym) bez względu na to, czy lek był podawany dożylnie, czy poza-naczyniowo. Błąd jaki popełnia się w takich obliczeniach jest tym mniejszy, im większa jest wartość stałej k„ w porównaniu z wartością stałej K.

Podobnie jak w przypadku podania dożylnego, można określić wielkość średniego stężenia substancji leczniczej w osoczu w stanie stacjonarnym. Równanie pozwalające obliczyć to stężenie:

(9.17)


r FD -D

KV, O.T

różni się, jak widać, od podobnego równania dla wielokrotnego podania dożylnego tylko tym, że w miejscu dawki D występuje w nim iloczyn ułamka wchłaniającej się dawki (F) i samej dawki (D).

Równanie to można wykorzystać do obliczenia dawki, jaka podawana w przedziałach czasu t zapewni w stanie stacjonarnym średnic stężenie C.

Na rycinie 9.9 przedstawiono przebieg kumulacji leku podawanego pozanaczyniowo w tej samej dawce D — 100 mg, w takich samych przedziałach czasu t = 8 h. Obliczenia wykonywano za pomocą równań 9.1 la i 9.16. Jak wynika z ryciny, przy danym stosunku stałych k, i K (k. : K = — 10 : 1) przebieg stężeń substancji leczniczej w osoczu obliczany z równania 9.16 jest tylko nieznacznie różny od przebiegu stężenia obliczonego wg równania 9.1 la. Różnica sprowadza się do tego, że maksymalne stężenia substancji leczniczej na krzywej 1 są nieznacznie większe od ma-

142 Zarys biofarmacji


Ryc. 9.9. Przebieg kumulacji leku,

ce D = 100 mg, w przedziałach czasu t = 8 h (k„ = 1,5 h *j K = = 0,15 h'łi F = 1) w skali logarytmicznej. Poszczególne stężenia obliczano korzystając z równania 9.1 la (krzywa V) i z równania 9.16 (krzywa 2) knymalnych stężeń na krzywej 2. Oznacza to, że w sytuacjach, kiedy ka > >• K można symulować przebieg kumulacji leku podawanego pozanaczy-Iłiowo, opierając się wyłącznie na znajomości stałej szybkości eliminacji i przedziału czasu między podaniem kolejnych dawek, nie uwzględniając w ogóle przebiegli wchłaniania substancji leczniczej.

Korzyści wynikające z takiego sposobu ujęcia kumulacji leku ilustruje kolejny przykład rachunkowy.

Przykład

Opierając się na podanych niżej danych dla preparatu Hygroton (doustny lek moczopędny •losowany w leczeniu nadciśnienia), prześledzić proces jego kumulacji, obliczając maksymalne i minimalne ilości tego leku w organizmie w czasie tygodniowego leczenia dawką /) = 50 mg podawaną 1 raz dziennie.

Rozwiązanie. Uwzględniając, że ka > K korzystamy z uproszczonych równań 8.43 i 8.44 słusznych dla podania dożylnego:

Potrzebną do obliczeń wartość stałej K obliczamy z klirensu:


K =


ci,

W


r 0,016 h->


4,5 l<h 2801

Ponieważ t = 24 h (lek jest pooawany 1 raz ćzicnnic) otrzymujemy po wykonaniu działań wartości zestawione w tabeli niżej.

Dawka

' 1 2

3

4

5

6

7

A„ maks. [mg]

32 1 54

69

79

85

90

93

A„ min. [mg]

22 | 37

47

53

58

61

63


9.3. Doustne podawanie leków

9.3.1. Anatomia, fizjologia i elementy patofizjologii przewodu pokarmowego

Podstawową czynnością przewodu pokarmowego jest ciągłe zaopatrywanie organizmu w wodę, elektrolity i składniki odżywcze. Przewód pokarmowy ma kształt cylindryczny, długość ok. 4,5 m i składa się z jamy ustnej, gardła,

Pozanaczytuowe podawanie leków 143


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
skanuj0011 miernik był podłączony za pomocą przewodów miedzianych, zbudowane ogniwo możemy zapisać:
skanuj0030 Rys. 3-7. Ustawienie kąta: a) za pomocą kątomierza uniwersalnego, b) za pomocą
skanuj0070 (Kopiowanie) w którym stałe B i A są określone równaniami: FD (9.8) FD . _ TTe (9.9)
MechanikaG9 Płyny, w których naprężenie styczne jest opisane z dostateczną dokładnością za pomocą hi
skanuj0127 (Kopiowanie) Dawka mgSposób wykorzystania podanych równań ilustrują następujące przykłady
Mechanika0 Są dwa sposoby tworzenia modelu problemu: 1. Budowa modelu przez opis za pomocą rów
MechanikaG9 Płyny, w których naprężenie styczne jest opisane z dostateczną dokładnością za pomocą hi
1p9 Obliczenia pojemności kotłów (Vk) dokonuje się za pomocą równania:Lk x a( 1 + Wp) Rk x Wn gdzie:
Mechanika0 Są dwa sposoby tworzenia modelu problemu: 1. Budowa modelu przez opis za pomocą rów
MechanikaF8 Płyny, w których naprężenie styczne jest opisane z dostateczną dokładnością za pomocą hi
MechanikaG9 Płyny, w których naprężenie styczne jest opisane z dostateczną dokładnością za pomocą hi
PB260135 Wszystkie te zjawiska transportu opisujemy w pierwszym przybliżeniu za pomocą równania różn
76482 skanuj0011 miernik był podłączony za pomocą przewodów miedzianych, zbudowane ogniwo możemy zap
8. Elementy bilansu wodnego1 Za pomocą równania bilansu wodnego można wyrazić cykl hydrologiczny. Sk
Za pomocą równania elipsoidy bezwładności można znaleźć moment bezwładności względem dowolnej osi,

więcej podobnych podstron