skanuj0415

415

ROZDZIAŁ DWUNASTY: Cykle produkcyjne i profesjonalne praktyki

Aby móc zostać grafikiem technicznym ds. postaci, należy posiadać bardzo dobrą znajomość pakietu animacyjnego, z którego korzysta firma. Podczas gdy zmiana pakietu animacyjnego może zająć animatorowi tylko kilka tygodni nauki, grafik techniczny ds. postaci będzie musiał opanować więcej jego niuansów.

W trakcie produkcji, podczas oglądania poszczególnych ujęć mogą pojawić się problemy, którymi będzie musiał się zająć grafik techniczny ds. postaci. Ponadto, określone triki i efekty obecne w produkcji mogą wymagać dodatkowych systemów kontrolujących lub deformacji w określonych ujęciach.

Animacja postaci

Animacja postaci jest wykonywana od wczesnych dni filmu, jako animacja klasyczna (nazywana także animacją 2D) lub animacja poklatkowa (pozowanie modeli, lalek lub figurek z gliny w różnych klatkach). W nowoczesnych studiach praktyka skrupulatnego planowania ruchu postaci klatka po klatce stosowana jest w grafice 3D przy wykorzystaniu tych samych podstawowych zasad i estetycznych osądów, które pierwotnie opracowano na potrzeby animacji 2D i animacji poklatkowej. Jeśli studio wykorzystuje technikę motion capture do zapisywania w postaci cyfrowej mchu prawdziwych aktorów, wówczas duża część pracy animatora polegać będzie także na oczyszczaniu przechwyconych danych i uzupełnianiu części mchu, na przykład oczu i rąk, które mogły nie zostać przechwycone.

Każdego roku jest coraz mniej pracy dla tradycyjnych animatorów, którzy rysują bez korzystania z komputera. Jednak sztuka animacji klasycznej pozostaje cenną umiejętnością dla każdego, kto chce rozpocząć pracę w dziedzinie animacji postaci, ponieważ umożliwia ona poznanie wielu zasad i praktyk stosowanych w tej dziedzinie.

Najczęstszym przypadkiem interakcji pomiędzy animatorami i oświetleniowcami jest sytuacja, gdy oświetlenie odkrywa błędy w animacji, które nie były widoczne dla animatora. Na przykład, gdyby stopa unosiła się w powietrzu zamiast w pełni opierać się na podłożu, błąd ten mógłby nie być zauważony na testowych renderingach animacji, ale stałby się widoczny, gdyby scena została wyrenderowana z cieniami i okluzją. W takim przypadku albo grafik odpowiedzialny za oświetlenie znajduje sposób na ukrycie lub naprawienie tego błędu (na przykład przesuwając postać lub podłoże), albo ujęcie odsyłane jest do poprawy