ska18
i Tymczasem ncotelewizja relację hierarchiczną zastępuje relacją bliskości, stara się być wrażliwsza na zdanie widza - wchodzi z nim w dialog, odrzuca komunikację zwektorowaną. Widzowi wyznacza trzy wielkie role: mocodawcy (decydującego - np. za pomocą telefonu - o tym, który film zobaczymy), uczestnika (biorącego udział np. w teleturniejach telewizyjnych) o.raz oceniającego samą telewizję (ankiety, sondaże, audiometria). „Neotelewizja nie jest już przestrzenią edukującą, lecz przestrzenią wspólnego biesiadowania”1. Podobną transformację przechodzi też słowo - staje się bardziej wyzwolone. Neotelewizja staje się „przedłużeniem codziennej gadaniny”2. „Stwierdzenia ustępują miejsca pytaniom, dyskurs instytucjonalny - dyskursowi indywidualnemu”3, a „struktura syntagmatyczna neotelewizji zmierza w stronę nieprzerwanego strumienia”4, co upodabniają do struktury Sieci. Kolejną charakterystyczną cechą przekazu neotelewizji jest jego różnorodność, zaś typowym programem program-omnibus - program rozdrobniony, złożony z wielu mikrosegmentów, będący skrzyżowaniem różnych gatunków telewizyjnych (spektaklu, wywiadu, serwisu informacyjnego).
„W neotelewizji zmienia się sposób porządkowania strumienia: rozmywa się ramówka, dochodzi do hiperfragmentacji programów. Neotelewizja jest bowiem królestwem wstawek, które pojawiają się w postaci znaku graficznego obecnego w rogu ekranu, zapowiedzi innych programów, a przede wszystkim reklam”5. Wstawki, charakterystyczny element neotelewizji, właściwe są dla kultury oralnej i kultury wtórnej oralności - dygresyjnych ze swej natury. Przypominają one linki w hipertekście - umożliwiające płynne przechodzenie od tematu do tematu, od tekstu do tekstu. Motyw wstawek obecny jest również w języku, jakim posługują się prezenterzy „neo-telewizyjni” - swobodnie zmieniając temat, łącząc ze sobą różne wydarzenia. W tym wypadku rolę „wstawek” pełnią grupy słów..
Paleotelewizja była przewidywalna, występowały w niej te same osoby, zaś programy nadawane były centralnie i wpisane w sztywną strukturę czasową (ramówka). „Obecnie, za sprawą powiększenia się liczby kanałów, prywatyzacji oraz wprowadzania nowych, elektronicznych diabelstw żyjemy w epoce neotelewizji”6. Epoka neotelewizji to okres gwałtownej decentralizacji mediów, coraz intensywniejszej wymiany myśli z widzami i postępującej „oralizacji” przekazu telewizyjnego. Neotelewizja wykorzystuje zatem telefon, który „zbliża wielkie serce telewizji i wielkie serce telewidzów. Jest on triumfalnym znakiem bezpośredniego dostępu, ma coś z pępowiny i magii”7. Przejście od paleo- do neotelewizji było zarazem przejściem „od rozumienia telewizji w kategoriach umowy komunikacyjnej do rozumienia jej w kategoriach kontaktu”8.
Neotelewizja jest wręcz modelowym przykładem mcluhanowskiego „zimnego medium” - wymagającego od odbiorcy zaangażowania, wymuszającego współuczestnictwo (w przeciwieństwie do „medium gorącego” proponującego „gotowy” przekaz). Podział na media gorące i media zimne jest zgodny z podziałem na „ostrą percepcję”, jaką zapewniają przekaźniki gorące, oraz „percepcję nieostrą” właściwą dla przekaźników zimnych. Do przekaźników zimnych i „nieostrych” zaliczone zostały przez McLuhana mowa, telefon i telewizja. Typologia ta wzbudzała wiele kontrowersji
- głównie ze względu na zaliczenie telewizji do mediów zimnych, telewizji, która wielokrotnie bywa oskarżana o kształtowanie pasywnego widza.
Zaproponowany przez McLuhana podział wydaje się jednak być zapowiedzią powstania interaktywnej, dynamicznej, łączącej wiele zmysłów telewizji (neotelewizji)
- w czasach paleotelewizji uważanej za medium linearne, statyczne, odwołujące się przede wszystkim do jednego zmysłu (wzroku). Należy jednak zaznaczyć iż neotelewizja w „czystej” formie (jeszcze?) nie istnieje, zaś przekazy telewizyjne pozostają wciąż pod wpływem tendencji wypracowanych w epoce paleotelewizji.
SERWISY INFORMACYJNE
Neotelewizyjne programy-omnibusy są spotykane zwłaszcza w przypadku kanałów o profilu informacyjnym (brytyjski BBC czy polski TVN24). Serwis informacyjny płynnie przechodzi bowiem w rozmowę z zaproszonym gościem (najczęściej w nawiązaniu do jednego z wcześniej prezentowanych „newsów”), w przerwie zaś mamy prognozę pogody. Ramówka staje się zatem płynna, a system organizacji tego przekazu telewizyjnego można określić jako system otwarty. „Rytm programu wyznacza powtarzany co pół godziny serwis informacyjny. W każdej chwili układ programu może ulec zmianie, może być przerwany transmisjami na żywo” - można przeczytać na stronie internetowej stacji TVN249. , J
Otwartość serwisów informacyjnych neotelewizji przejawia się nie tylko w sposobie konstruowania ramówki (lub raczej luźnej struktury, która ramówkę zastępuje), lecz także w sposobie traktowania słowa - zatarciu granię_między, oralnością ą_pi-śmiennością. W trakcie jednego programu telewizyjnego możemy mieć do czynienia z wieloma poziomami funkcjonowania słowa:
• prezenter telewizyjny odczytuje wiadomości (przekaz oralny);
* na ekranie jednocześnie pojawia się towarzyszący prezentowanej informacji
-49-
Ibidem, s. 121.
Ibidem.
Ibidem.
,<w Ibidem, s. 125.
K. Loska, Dziedzictwo McLuhana..., op. cit., s. 83.
U. Eco, Semiologia życia codziennego, tłum. J. Ugniewska, P. Salwa, Warszawa 1999, s. 174.
Ibidem, s. 186.
F. Casetti, R. Odin, op. cii., s. 131.
Wyszukiwarka
Podobne podstrony:
S13 Jak realizować nową relację
S2 V. JAK REALIZOWAĆ NOWĄ RELACJĘ1. Kiedy pojawiają się problemy Istnieje wiele sytuacji, w których
IMG144 (4) 1) Relacje ekwiwalencji, które łączą kopie dokumentu na różnych nośnika
IMG 13 i Podaj, jakim kryterium zależności posłużyli się uczniowie. Wyjaśnij, na czym polega to rela
dział 1 str,13 jest miejscem, na którym określone relacje między popytem, n podażą kształtują cenę
074 075 przechodnlości relacji alesprzeczności. Proces ten przedstawiony jest na rys. 3.6. W wyniku
po zbiorze relacji i pamiętników znajdujących się w zasobie Państwowego Muzeum na Majdanku
Geografia - nauka o środowisku, o relacjach między elementami środowiska, o wpływie środowiska na ży
wykłady z polskiej składni4 132 Zdania wyratające relację przyczynowo-skutkową wał, nie przyszedł n
76723 Image115 (3) ■ O tym się mówi mm ■ O tym się mówi mm W relacjach z wystawy spotyka się takie b
ScannedImage 19 masz ku. zwanego Callinicus. Relacje greckie rozwodzą się o niszczycielskim skutku t
więcej podobnych podstron