Wykład Kliszewski
4

Obniżenie zwierciadła wód gruntowych

Obniżenie zwierciadła wód gruntowych za pomocą studni depresyjnych (wierconych) lub igłofiltrów (wmywanych) jest z reguły nieodzowne przy gruntach o współczynniku filtracji k > 10'⁷ m/s oraz przy głębokich wykopach ze znacznym dopływem wody lub przy konieczności utrzymania suchego dna wykopu.

Liczba i rozmieszczenie studzien, ich ustrój, wymiary i wydajność zależą od rozmiarów i konfiguracji wykopu, głębokości pożądanego obniżenia poziomu wody gruntowej, współczynnika filtracji w warstwie wodonośnej, profilu hydrogeologicznego, wzniesienia spodu studni nad stropem warstwy nieprzepuszczalnej lub sąsiedztwa zbiornika wodnego czy koryta rzecznego.

W celu określenia wydajności studzien i ukształtowania zwierciadła wód gruntowych (depresji) stosuje się, odpowiednio do wzmiankowanych uwarunkowań, zróżnicowane wzory matematyczne. W wypadkach bardziej złożonych zachodzi konieczność badań modelowych, opartych na wynikach próbnych pompowań dokonywanych w celu ustalenia właściwych charakterystyk hydrogeologicznych terenu wykopów, w szczególności zaś współczynnika filtracji k.

W prostszych przypadkach można się posługiwać znanymi wzorami matematycznymi, aby uzyskać przybliżone wydajności studzien, zasięg i położenie depresji.