W przypadku pojedynczej studni zupełnej, tj. sięgającej do warstwy nieprzepuszczalnej, dopływ do studni określa się wzorem:

_ H² -h²

Q<t ~ ** 1 _nR    [m³/s]

gdzie, k - współczynnik filtracji, m/s; r - promień studni wraz z obsypką filtrową, m; R - zasięg depresji, m; H - poziom wód gruntowych, m; h - poziom depresji, m.

Pojedyncza studnia sięgająca warstwy nieprzepuszczalnej

Zasięg depresji R, w czasie jej wywoływania, przy stałej wydajności pompowania określa się w przybliżeniu wzorem:

[m]

gdzie: H - poziom wód gruntowych, m; k - współczynnik filtracji, m/s; T-czas wywoływania depresji, s; n - liczba studni.

W skomplikowanych warunkach hydrogeologicznych należy posługiwać się wynikami badań modelowych. Badania te służą do poszukiwania rozwiązań optymalnych pod względem rozstawu i wydajności studzien.

Do odwodnień wykopów szerokoprzestrzennych, przy wydłużonej ich formie, studnie depresyjne rozmieszcza się zwykle wokół wykopu, stosując przeważnie jednostopniowe depresje.