CCF20090831122

CCF20090831122



220 Samowiedza

cudzej istotności, jaką jest naturalne istnienie, albo inaczej mówiąc., znoszą samych siebie i zostają zniesieni jako człony skrajne pragnące być czymś dla siebie. W ten sposób z tej gry wzajemnej wymiany znika jej moment istotny, mianowicie rozszczepianie się samo-wiedzy na dwa człony skrajne o przeciwstawnych sobie właściwościach, a człon średni redukuje się do martwej jedni, która rozszczepia się na martwe, tylko istniejące, ale nie przeciwstawiające się sobie człony skrajne. Oba te człony nie stoją do siebie w stosunku wzajemnego użyczania i wzajemnego odbierania siebie poprzez świadomość, lecz obojętne w stosunku do siebie pozostawiają sobie wzajemnie wolność, jak rzeczy (Dinge}. Ich działanie jest abstrakcyjną negacją, a nie negacją właściwą świadomości, która jeśli coś znosi, to tak, że to, co zniesione, zachowuje sii i utrzymuje, i dzięki temu trwa nadal, mimo zniesienia.

W wyniku wyżej opisanego doświadczenia samo-wiedza dochodzi do przekonania, że życie jest dla niej czymś równie istotnym, jak czysta samowiedza. W bezpośredniej samowiedzy proste Ja jest absolutnym przedmiotem, dla nas zaś, czyli sam w sobie przedmiot ten jest absolutnym zapośredniczeniem, a istotnym jego momentem jest jego trwała (bestehende) samo-istność. Rezultatem pierwszego doświadczenia samowiedzy''jest właśnie rozpłynięcie się owej prostej jedności Ja. Doświadczenie to prowadzi do założenia i ustanowienia z jednej strony czystej samowiedzy, a z drugiej strony —świadomości, która nie jest czymś li tylko dla siebie, lecz czymś dla innej świadomości tzn. świadomością . istniejącą, . czyli, świadomością- w postaci rzeczy (in der Gestalt der Dingheit). Obydwa momenty są tu istotne. Wobec tego, że początkowo są one sobie nierówne i przeciwstawne i nie doszło jeszcze do refleksji kierującej się ku ich jedności, istnieją one jako dwie przeciwstawne formy świadomości. Jedna, samoistna, ne której istotą jest byt dla siebie 1, i druga, niesamoistna, .której, istotą jest życic 2, czyli by t dla kogoś innego.

. Pierwsza jest panem, druga —■ niewolnikiem.

■> •    ■: '■■■    ■' C. .......

[3. Pan i niewolnik]

[a. Panowanie]

Panem jest świadomość istniejąca dla siebie, ale już nie samo tylko jej pojęcie, lecz taka dla siebie istniejąca świadomość, która zapośredniczona jest ze sobą samą przez inną świadomość, mianowicie przez taką, do której istoty należy to, że pozostaje w syntezie z samoistnym bytem, czyli z rzeczą (Dinghdt) w ogóle. Pan pozostaje w określonym stosunku do obu zawartych tu momentów: do rzeczy (Ding) jako takiej, do przedmiotu pożądania (Begierde), oraz do świadomości, dla której tym, co istotne, jest rzecz. Wobec tego jednak, że pan a) jako pojęcie samowiedzy jest bezpośrednim odnoszeniem się [do siebie] bytu dla siebie, a jednocześnie b) jest czymś zapośredniczonym, tzn. bytem dla siebie, który jest tym bytem dla siebie tylko dzięki komuś innemu —■ to pan pozostaje a) w bezpośrednim stosunku do obu tych momentów i b) w stosunku pośrednim do każdego z nich poprzez każdy drugi. Pąn pozostaje w pośrednim stosunku do niewolnika poprzez byt samoistny (das selbstandige Sein), gdyż byt ten

1

Byt dla siebie jest absolutną negacją innobytu i podporządkowaniem sobie wszystkiego.

2

Życie jest przesłanką i warunkiem samowiedzy, tylko środkiem w osiąganiu celów przez samowiedzy.


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
skanuj0032 26 przemieszczania. Kolor "płaszcza" informuje, jaka jest natura czynhjków kont
page0036 26 Jaka jest natura tej siły żywotnej w człowieku? Twierdzimy, że dusza ludzka jest duchową
page0464 462 PLATON. Wtedy Glaukon, z którym toczy się rozmowa, pyta słusznie: jaka jest natura właś
CCF20090831114 204 Samowiedza przedmiot bezpośredniego pożądania jest czymś żywym. Albowiem bytem s
Jaka jest natura dziedziczności?Geny - zalążki cech •co jest nośnikiem dziedziczności? •czy rodzice
Wniosek nie udowodniono jaka jest natura agresji (instynktowna czy wyuczona), ale na pewno nie jest
CCF20090702110 220 Sens bycia nuje po prostu sobie samej, stając się samowiedzą. Jest to To Samo, k
Skan2 (5) Ponadto, alternatory mają jeszcze istotną zaletę, jaką jest bardzo szeroki zakres obrotow
fia0 8.29. Długi, prostoliniowy przewodnik o oporze R = 44 Q podłączono do napięcia U = 220 V.
fia0 8.29. Długi, prostoliniowy przewodnik o oporze R = 44 Q podłączono do napięcia U = 220 V.
Uporczywe pytania teria obowiązywania prawa i jaka jest ich natura?”; „czym jest norma-tywność prawa
Slajd28 (10) * Jaka jest zasadnicza różnica między gospodarką naturalną a gospodarką rynkową? Z

więcej podobnych podstron