CCF20091001 020 tif
spełnia funkcję ujawniania dzięki swej naturze i zawsze wskazuje jedno i to samo adelon, w tym wypadku z- natury niejawne. Natomiast ujawnianiu adelon chwilowo niejawnego służy semeion innego rodzaju, hypomnestikón,. przypominające. Służy zaś dzięki temu, że kiedyś spotykaliśmy łącznie, i owo adelon, i owo semeion przypominające, np. jednocześnie widzieliśmy ogień i dym; unoszący się nad nim. Teraz zaś chwilowo nie widzimy ognia, zauważamy za to smugę dymu i kierując się tym semeionem — na podstawie przypominania dawniejszych spostrzeżeń ognia i dymu łącznie — myślimy, że oto jest i ogień.
Blizna jest semeionem istniejącej kiedyś rany, uszkodzenie serca -— nadchodzącej śmierci, odgłos kroków — to semeion idącego właśnie człowieka. Za każdym więc razem dane semeion jest semeionem czegoś, jakiegoś adelonu: przeszłego, przyszłego czy teraźniejszego. Dotyczy to zarówno semeiów pokazujących, jak przypominających. Powiadamy, że pojęcie se-meiońu jest względne, relatywne. Coś jednego bowiem — tylko ze względu na coś innego może być semeionem. O niczym nie można powiedzieć po prostu i krótko: to jest semeion. Tak można powiedzieć o kamieniu:' to jest kamień. Nie jest on kamieniem, ze względu na ziemię, na której leży, ani ze względu na słońce, które nań rzuca swe promienie. Pojęcie kamienia jest bezwzględne, czyli absolutne. j?ojęcie semeionu jest względne, tak jak pojęcie ojca, zastępcy'przedstawiciela.
Pojęcie ojca jednak jest względne tylko w tym sensie, że Jan jest czyimś ojcem, np. ojcem Piotra; mówiąc niezgrabnie: Jan jest ojcem ze względu na Piotra. Natomiast nie jest tak, aby pojęcie ojca było względne i w tym jeszcze sensie, iż Jan jest' ojcem Piotra tylko ze względu na to, że ktoś tak sobie myśli.
Natomiast pojęcie semeionu, zwłaszcza semeio-; nu przypominającego, jest — rzec by można
— podwójnie względne, w sposób obiektywny i. w sposób subiektywny; obiektywnie: dany byt jest semeionem ze względu na to, czego semeion stanowi; subiektywnie zaś: jest .semeionem ze względu na to, i^e dla kogoś, czyli dzięki czyjemuś mniemaniu, ów byt stanowi semeion pewnego innego bytu. Na przykład żółte zabarwienie białek oczu jest — obiektywnie
— semeionem schorzenia wątroby,, czyli owo żółte zabarwienie stanowi semeion ze względu-na chorą wątrobę, Ale przy tym jest ono semeionem tej choroby dla tych tylko ^którzy się na tym znają, a więc jest semeionem w sposób . subiektywny: zdaniem i tego lekarza, i tamtego lekarza, czyli tak ze względu na jednego, jak na drugiego. Często też ta druga relatywizacja powoduje zmianę pierwszej: ten oto ból brzucha stanowi dla jednego lekarza semeion zapalenia wyrostka robaczkowego, a dla drugiego lekarza se-meion przesuwania się piasku przez prawy moczowód.
Jak widać, dostrzegano, że ta sama rzecz, to samo zdarzenie czy zjawisko może stanowić semeion więcej niż jednej rzeczy, zdarzenia czy zjawiska.
W związku z tym jednak należy odróżnić dwie sytuacje: gdy dzieje się tak z powodów .'subiektywnych oraz gdy dzieje się tak z powodów obiektywnych. :
Po pierwsze, dany byt — nazwijmy go A ■ — pozostaje w takim związku obiektywnym z innym jakimś bytem B, że dla świadomych tego związku A może się stać semeionem B. Najczęściej jest to. związek przyczynowy, . a więc naturalny, A stanowi skutek, B zaś przyczynę. Na przykład A jest objawem choroby: bólem brzucha, tak a tak zlokalizowanym, o takim a takim natężeniu i tego a tego rodzaju: niech
43
Wyszukiwarka
Podobne podstrony:
CCF20091002 018 tif mami, przypominając, iż istnieje pogląd, według którego oznaka i symptom to jedn
CCF20090702 030 60 Przerwanie immanencji nuda. Wszystko zostaje pochłonięte, wessane, zamurowane prz
CCF20090214 037 mienne fakty przez nie badane, ile odmienne nastawienie do faktów — to samo zjawisko
CCF20090212 138 stało się odczuwalne i by wyłoniły się nowe formy komunikacji symbolicznej. To samo
skanuj0014 tif unikanie tychże. Dzięki elektronicznej naturze rynku walutowego, unikanie płacenia po
CCF20090522 002 tif 6 Słowo wstępne strzów i współtowarzyszy: Roland Barthes w Mythologies zajmował
CCF20090523 007 tif KARL R. POPPER nej inaczej niż dzięki badaniu rozwoju wiedzy obiektywnej oraz ba
CCF20090523 060 tif KARL R. POPPER jeszcze dodać, że z biologicznego punktu widzenia jest funkcją zn
CCF20091006 011 tif i wynik występują na końcu danego procesu, funkcja z kolei lub rola wiążą się ze
CCF20091006 016 tif których spełnienia oczekuje on od znaku. Sama ?] zaś koncepcja, tak jak i inne t
CCF20091006 041 tif ności, pochodzące z filozofii średniowiecznej, j zmodyfikował i zastosował w swe
więcej podobnych podstron