CCF20100108 027
42 Alina NowickaJczowa
Umrzeć pragnę i tobie, zictr.io, zgniły zewłok Zostawić swój; z Chrystusem pragnie trwać mój duch. lego bądź wola, która rządzi całym światem,
On w swoich dłoniach dzierży życia mego los.
Proszę, by mi na grobie laki dano napis,
7. którego się potomność dowie, żem tu żyt „Nie żegnam cię ze smutkiem, ziemio, bom wezwany Do żywota, którego nic pisany kres."
w. III—192
Przytoczony fragment był nieraz interpretowany jako załamanie idei humanistycznego renesansu. Za przejaw tego załamania poczytywane były również wyraziste w omawianym utworze akcenty moralistycznc i wanitatywne, które łączą demonstracyjnie starożytne i średniowieczne narzekania na zdradę i marność świata:
l.ckka śmierć ubogiego, ale ciężka chciwcu,
Bo mu mul Flcgetoncm nic z zebranych dóbr.
Nadzy przychód zim na świat, nadzy z niego schodzim.
Byłeś prochem i wkrótce przemienisz się w proch.
I 1
Kto nic idzie ich [przykazań A. N J.) śladem, len dąży do Orku O. jak żeśmy nieszczęśni, co czynimy lak!
Szczęśliwy, kto umiera zaraz po chrztu fali.
Na kim się żaden jeszcze najść nie może grzech,
Bo im dalej rośniemy w lata. tym ci więcej Występków w nas się pleni i wszelkiego zła.
w. iis—1IR. m—IX.
Analogicznie też wyjaśniany bywał Tren XIX Kochanowskiego, w którym zebrane są toposy wanitatywne o proweniencji zarówno antycznej, jak i średniowiecznej16. Konstatując ich obecność, niektórzy badacze skłonni byli nawet uznać Tren XIX za utwór o charakterze prebarokowym. Jeśli jednak te same formuły znajdujemy w elegii Dantyszka z końca lat czterdziestych, jeśli — co warto podkreślać znajdujemy je również w Elegii II z TrLitiów Janicjusza, wyrażającej w modlitwie do Matki Bożej tęsknotę do ojczyzny niebieskiej — wyjaśnienie takie nie wydaje się przekonujące. Barok rozpoczynałby się w takim ujęciu... w latach trzydziestych XVI w., a jego
'* Komentarz do wydania sejmowego Dziel wszystkich Jana Kochanowskiego wskazuje, żc pochodzą one zarówno z eposów Homera, jak i z Księgi Borucha oraz Księgi Woła. Autorka niniejszego szkicu dowodzi w artykule Sen tycia w „Trenie XIX" Jana Kochanowskiego (2ob. tom dedykowany Sanie Graciollicmu: „Rocznik Towarzystwa Literackiego im. Adama Mickiewicza". 1997, R. 32. s. 37 62), żc tnventio ostatniego Trenu wynika również ze średniowiecznych poematów de contempiu mundi.
zwiastunem stylistycznym byłyby „konceptualne” formuły lapidarne w Trenach oraz nagrobek Sihi Janicjusza, włączony do omawianej elegii:
Tutaj leżę nadziei prózen i obawy,
Prawdziwie żyw. Żywocie zmarły mój, bądź zdrów.
w. -M
Autobiografia humanistyczna: konwencjonalna i przeciw konwencji
Komplikacji jest jednak więcej. Jeśli w obu przykładach skłonni bylibyśmy upatrywać znamion świeckiej biografii humanistycznej w aktywistycz-ncj koncepcji człowieka, a zarazem w faktograficznej formie narracji, to czeka nas nie lada kłopot przy interpretacji autobiograficznych wypowiedzi Jana Kochanowskiego. Formę tę zachowują, owszem, oficjalne utwory epicedialne O śmierci Jana Tarnowskiego. Zatracają ją natomiast wypowiedzi na własny temat. Kochanowski nic zostawił swego poetyckiego curriculum viiae, rozsiewając we Fraszkach i Pieśniach tylko okruchy biograficzne. Nie sposób odtworzyć z nich biogramu. Nawet najbardziej skłonna do informowania o poecie fraszka Do gór i lasów (III, l) myli drogi tak, że nie wiadomo (mimo żc „obrał się już niejeden pracowity...”, by jc śledzić), co chciał poeta powiedzieć o sobie jako rycerzu przypasanym do miecza, cichym księdzu w kapitule, mnichu w szarej kapicy, „czemu żc nic opacie”. Próżno by tu też szukać programu na przyszłość:
Taki był Protcus. mieniąc się to w smoka.
To w deszcz, to w ogień, to w barwę obłok*.
Dalej co będzie? Śrebme w głowic nici.
A ja z tym trzymam, kio co w czas uchwyci.
w. is—18
Jak wielokrotnie podkreślali badacze, strategia zacierania faktów biograficznych jest w liryce Kochanowskiego tak daleko posunięta, żc nieraz nie umiemy określić nawet tematu lirycznego wyznania: nic wiemy np. czy fraszka Do swych rymów (II, 76) lub Pieśń (I, 12): „Muszę wyznać, bo się już nie masz na co chować...” mówi o zawodzie miłosnym czy o rozczarowaniu w karierze.
Zapytajmy raz jeszcze, jak interpretować obserwowane przemiany schematu biografii, charakterystycznego dla humanistycznej poezji łacińskiej, lecz w tej samej poezji poddanego surowej weryfikacji? Motywem ich może być jak podpowiada poeta czarnoleski — crazmiańska idea Proteusa: wolność
Wyszukiwarka
Podobne podstrony:
CCF20100108 027 42 Alina Nowicku-Jc/owa Umrzeć pragnę i tobie, zictr.io, zgniły zewtok Zostawię swój
CCF20100108 023 34 Alina Nowicka Je/owu Data wpisana pcryfrastycznic w wydarzenie dynastyczne (dzień
CCF20100108 024 36 Alina Nowicka-Jeżowa że misterium wtajemniczenia łączy się z obrazem powtórnych n
CCF20100108 026 40 Alina Nowicka-Jeżowa Janicjusza i potwierdza domniemanie głębszych, a być może ws
CCF20100108 029 46 Alina Nowicka-Jeżowa Obserwowany casus literacki przypomina również, że stereotyp
CCF20100108 022 32 Alina Nowicka Jeżowa humanistycznego renesansu, czerpiąc podniety z pa nogi ryki
CCF20100108 023 34 Alina Nowicka Je/owa Data wpisana pcryfrastycznic w wydarzenie dynastyczne (dzień
CCF20100108 021 Alina Nowicka-Jeżowa Uniwersytet Warszawski WarszawaPoeci złotego wieku de se ipsis
CCF20100108 028 4-1 Alina Nowicka-Jc/owa indywidualna przejawia się w wielości kształtów, przybieran
ekspert perswazji2 42 osoby - ta będzie pragnęła odwdzięczyć Ci się czymś równie dobrym. • &n
CCF20100108 025 38 /Mina Nowicka Jeżowa Na tej konstatacji analiza utworu nic może się jednak zamkną
CCF20120112 000 42. Jakie są oznaczenia osi na wykresie pozwalającym wyznaczyć rząd reakcji metodą s
CCF20100503 016 42 Charakterystyka morfologiczna i taksonomiczna porostów i wybranych grup roślin
CCF20100928 012 f A 42 Flaubert analizuje Flauberta. Lektura „Szkoły uczuć”- wuju, odradza się marze
więcej podobnych podstron