CCF20101004 012
34
2. Ocena, błędu maksymalnego
Rys. 2.3: Naczynia połączone z cieczami nie mieszającymi się
[ hx
0.2 mm, wobec l.ego Ah — Alix = 0.2 inrn. Przyjmując, że znamy dokładną. wartość gęstości wody (Ap = 0) otrzymujemy: px = 13.3088 g/cm'1, Apx/px = 0.01054, Apx = 0.14027 g/cm3. Zaokrąglając błąd względny mozolny powiedzieć, żc gęstość rtęci została wyznaczona z dokładnością 1.1%. Zgodnie z tym, co powiedziano w rozdziale 1.1.4, wynik zapiszemy w postaci:
px = (13.31 ± 0.15) g/cin3.
3. Wielkości charakteryzujące serię pomiarów obarczonych błędami przypadkowymi
W poprzednim rozdziale przedstawiliśmy ocenę błędu maksymalnego, która umożliwia uwzględnienie błędów systematycznych. W tym i trzech następnych rozdziałach będziemy rozpatrywać przypadki, gdy błędy systematyczne można pominąć w porównaniu z błędami przypadkowymi. Bę- | dziemy więc rozważali przypadki, gdy wykonujemy serię pomiarów i rozrzut | wyników będzie znacznie większy niż dokładność przyrządu pomiarowego. | lOtżda seria pomiarów zawiera skończoną liczbę wyników N. W praktyce | liczba wyników pomiarów N wynosi od kilku do kilkudziesięciu, jest więc | liczbą niezbyt dużą. W związku z tym, zanim przejdziemy do omówienia. * tych najprostszych zagadnień statystyki matematycznej, które mająbezpo-śrcd nic zastosowanie praktyczne przy ocenie błędu i przedstawianiu wyników pomiarów, zajmiemy się, zarówno w przypadku pomiarów bezpośrednich, jak i pośrednich, wielkościami wyznaczanymi na podstawie wyników pomiarów charakteryzującymi serię pomiarową.
3,1. Wartość średnia serii pomiarów bezpośrednich
W rozdziale ]. 1.5 pokazaliśmy, że błędy przypadkowe powodują rozrzut wy- I iiików pomiaru, tzn. że jeżeli wykonamy serię /V pomiarów tej samej wiel- g kości fizycznej x, to otrzymamy ciąg jej wartości x i, x2,..., x/v• Wartości te ! będą rozłożone w pewnym przedziale, tzw. przedziale zmienności. ,J ak I wykazuje praktyka pomiarowa (i co będzie dalej uzasadnione) rozrzut wyni- 1 ków nie jest równomierny. Przy dużej liczbie pomiarów widać, że układają ! się one w pobliżu pewnej wartości a, leżącej wewnątrz przedziału zmienności- Przykład takiego rozrzutu przedstawiono na. rysunku 3.1. W związku z występowaniem rozrzutu wyników pomiaru w pierwszej kolejności podamy kryterium, które pozwoli znaleźć wartość a, wokół której grupują się wyniki | serii pomiarów.
Najprostszym narzucającym się kryterium jest założenie, że suma wartości bezwzględnych różnic między poszukiwaną wartością a ora.z wynikami
Wyszukiwarka
Podobne podstrony:
CCF20101004 009 20 2. Ocena, błędu maksymalnego długość pręta liczbę kresek podzialki liczymy zawsze
CCF20101004 009 20 2. Ocena, błędu maksymalnego długość pręta liczbę kiesek podział ki liczymy zmusz
CCF20101004 010 30 2. Ocena, błędu maksymalnego ( ostawiając (2.2.8) do (2.2.7) otrzymujemy: 30 2. O
CCF20101004 008 2. Ocena błędu maksymalnego2.1. Oszacowanie niepewności przy odczycie skali, błąd ma
CCF20101004 011 2. Ocena, błędu maksymalnego wody. Przyjmijmy w tym przykładzie, że kalorymelr i mie
CCF20101004 011 2. Ocena błędu maksymalnego wody. Przyjmijmy w tym przykładzie, że kalorymetr i mies
CCF20101004 010 30 2. Ocen a błędu maksymalnego Postawiając (2.2.8) do (2.2.7) otrzymujemy: km - *ol
skanowanie0025 (34) twa kolejowego chodziło przede wszystkim o stworzenie połączeń dalekobieżnych. N
skanuj0003 Ze względu na konieczne siły do nacięcia i połączenia rur, nie stosuje się w kraju rur łą
skanuj0068 (2) Pewną wadą tego połączenia jest, nie dający się uniknąć, efekt galwaniczny, wywoływan
CCF20111125 006 3 OBWÓD MAGNETYCZNY Niemal do końca XIX wieku konstruktorzy nie posługiwali się praw
PA200105 [1600x1200] Mycie naczyń Unikamy detergentów Nie stosuje się chromianki (K2Cr207 w stężonym
więcej podobnych podstron