CCF20110115 001
działających na poszczególne pola siatki (rys. 7-1), obliczona wg wzoru
J = yw 2 i cub, (7-1)
gdzie: J — siła filtracji, T,
yw — ciężar właściwy wody, ,T/m3,
i — —— — gradient hydrauliczny występujący na długości poszczegól-^ - nych pól siatki,
A h — różnica potencjału między liniami jednakowych potencjałów, ograniczających poszczególne pola siatki, m słupa wody,
Al — średnia odległość między liniami jednakowych potencjałów w poszczególnych polach, m, cu — powierzchnie poszczególnych pól siatki, m2, b — grubość rozpatrywanego wycinka zapory, przyjmowana zwykle jako 1.
Przyjmuje się, że siła filtracji działająca na jedno pole siatki przechodzi przez jego środek ciężkości a jej kierunek pokrywa się ze średnim kierunkiem linii prądu ograniczających dane pole.
Przy prostych kształtach siatek zależność (7-1) można z pewnym przybliżeniem sprowadzić do postaci
J = yw Ur F (7-2)
gdzie: iir — średni gradient hydrauliczny w rozpatrywanym obszarze
przekroju zapory,
F — powierzchnia rozpatrywanego obszaru przekroju zapory.
Rys. 7-1. Siatka hydrodynamiczna w korpusie zapory i w podłożu: a) przekrój przez zaporę, b) pojedyncze pole siatki
1 — krzywa depresji, 2 — linie równych potencjałów, 3 — linie prądu, 4 — powierzchnia poślizgu, 5 — podłoże nieprzepuszczalne, 6 — podłoże przepuszczalne, 7 — drenaż
244
|
}
f:
Kierunek działania siły J przyjmowany jest w tym przypadku jako średni z kierunków linii prądu w rozpatrywanym obszarze przekroju zapory.
2
5. Ciśnienie wody w porach (por. 2.3.4, 6.3 i 7.1.3).
6. Bezpośrednie parcie wody na elementy uszczelniające w zaporze (wąskie ekrany i rdzenie).
7. Oddziaływanie falowania nie ma istotnego wpływu na stateczność korpusu; uwzględniane bywa jedynie przy obliczaniu niektórych elementów zapory, jak np.: umocnienia, szczelne balustrady.
8. Obciążenie szkieletu gruntowego zawieszoną wodą kapilarną jest niewielkie w stosunku do obciążenia ciężarem własnym. Podnoszenie kapilarne może występować w strefie bezpośrednio ponad krzywą depresji w gruntach o małych średnicach porów i cząstek (np. w gruntach gliniastych). Obciążenie to powinno być uwzględniane jedynie w przypadkach, gdy z badań gruntu wynika, że mogą w nim występować zjawiska kapi-lamości w zakresie mającym wpływ na wartość obciążeń. Wartość obciążenia wodą kapilarną Qk może być wyznaczona z zależności
Qk = a nyw hk, (7-3)
gdzie: a — współczynnik określający wypełnienie wodą przestrzeni między cząstkami gruntu; wartość a może się zmieniać od prawie jedności (całkowite wypełnienie) do ok. 0,30, najczęściej przyjmuje się a = 0,35—0,40, n — porowatość gruntu yw — ciężar właściwy wody, hic — wysokość kapilarnego podnoszenia wody,
9. Specjalne czynniki wpływające na zwiększenie obciążeń ciężarem gruntu i wodą, jak np.: trzęsienie ziemi, wstrząsy spowodowane eksplozją materiałów wybuchowych uwzględniane są w specjalnych przypadkach.
Pozostałe rodzaje obciążeń, jak: działanie lodu, śniegu czy wiatru mogą być uwzględniane jedynie przy sprawdzaniu wytrzymałości pewnych elementów zapory, natomiast oddziaływanie ich na korpus zapory jest tak małe, że nie zachodzi potrzeba brania ich pod uwagę.
7.1.3. Model statyczny
7.1.3.1. Metody obliczeń. W metodach sprawdzania stateczności opartych na analizie równowagi wycinka zapory lub zapory wraz z podłożem, zagadnienia układu statycznego, wytrzymałości gruntu na ścinanie, ciśnienia wody w porach i sił filtracyjnych są ściśle związane. Podamy tu ogólne omówienie metod, w celu uwidocznienia różnic między nimi oraz przedstawienia poglądu na stosowane sposoby przeprowadzania obliczeń i uwzględniania zasadniczych obciążeń.
245
Wyszukiwarka
Podobne podstrony:
CCF20110115 001 działających na poszczególne pola siatki (rys. 7-1), obliczona wg wzoru J = yw 2 i c
CCF20101115 016 obliczona wg (7-1) działających na poszczególne pola siatki (rys, 7-1), wzoru . J —
Str 020 Pole to zostało podzielone na elementarne poletka, tak aby ciśnienie działające na poszczegó
28 (595) Ciśnienie wiatru, działające na powierzchnie, odpowiednio zewnętrzne (e) i wewnętrzne (i) ,
DSC07437 (2) Działania na liczbach bez znaku - poprawność obliczeń śłów/a ^bitowe (zakres: o 15) do
Rys.11. Siły działające na pojazd będący w ruchu [1] Rys. 12. Schemat blokowy programu symulacyjnego
czd H. Obciążenie graniczne w przypadku działania na fundament sil poziomych. 12.
CCI20111111 034 Wartość siły F działającej na przewód wiodący prąd (rys. 3-5) jest wprost proporcjon
FIZYKA BUDOWLIMostki cieplne - na podstawie obliczeń, wg wzoru: Au - GTT Fizyka budowli w którym: G
Naprężeniem normalnym nazywamy stosunek wartości siły normalnej N do pola.-i przekr oju i obliczamy
CCF20121020 042 Stężenie kwasu etanowego po reakcji wyniesie 0.009 mol/dmJ natomiast soli 0.011 mol
skanuj0079 Wytrzymałość na ściskanie należy obliczyć wg wzoru Rcs3-Ł_[MPa] 1600 Fc - siła niszcząca
DSCF6667 288 Przykłady: (Obliczenia wg wzoru nr - nc — A + Ba) Współczynnik załamania na zmierzono p
42723 PICT0023 I DO WSPÓŁCZYNNIKA PRZENII Do współczynnika przenikania ciepła obliczonego wg wzoru U
więcej podobnych podstron