Imm02

Granulocyty WTEt.ÓJĄDRZASTE i komórki tuczne 2.15

Neutrofile

Neulrofilc stanowią ponad 90% krążących granulocytów. Mają charakterystyczne wielopłatowc jądro i 10-20 urn średnicy (Ryc. 2.33).

Czynniki chemotaktyczne dla neutrofili obejmują fragmenty' białka, które są uwalniane podczas aktywacji dopełniacza (np. C5a), czynniki wywodzące się z układu fibrynolitycznego i ki-ninowego, produkty innych leukocytów i płytek, i produkty pewnych bakterii. Bodźce chemotaktyczne powodują nadwyżkę neutrofili (adhezję do komórek śródblonka) i diapedczę. Tc zdarzenia zachodzą w trzech lub więcej kolejnych etapach:

•    Toczenie i zatrzymanie się leukocyta na komórkach śródblonka za pośrednictwem selektyn i ich ligandów (p. wyżej).

•    Aktywacja za pośrednictwem cytokin uwalnianych przez okołonaczyniowe komórki T i makro fagi.

•    Ścisła adhezja utworzonych przez, leukocyt integryn i ich ligandów obecnych na aktywowanych komórkach śródbłon-ka (np. CR3/ICAM-I). To ostatnie zdarzenie prowadzi do wynaczynienia aktywowanego leukocyta.

Neutrofile posiadają dwa główne typy ziarnistości (Ryc. 2.34). Ziarnistości pierwotne (azurochłonne) są lizosomami zawierającymi kwaśne hydrolazy, micloperoksydazę i muramidazę (li-zozytn). Wtórne (specyficzne) ziarnistości zawierają oprócz li-zosymu, laktoferynę. Strawione mikroorganizmy znajdują się w wakuolach zwanych fagosomami, które łączą się z lizosomami tworząc fagolizosomy (Ryc. 2.35).

Zewnątrzkomórkowe wydzielanie ziarnistości i eytotoksycz-nych substancji przez neutrofile może mieć miejsce, wówczas gdy komórki są aktywowane poprzez ich receptory Fcy przez kompleksy immunologiczne. Może być to ważny mechanizm patogcnctyczny w chorobach kompleksów immunologicznych, takich jak nadwrażliwość typu 111 (p. Rozdział 24).

Eozynofile

Ludzkie eozynofile krwi mają zwykle dwupłatowe jądro i dużo ziarnistości cytoplazmatycznych (Ryc. 2.36). Stanowią 2-5% leukocytów krwi u zdrowych, nic alergicznych osobników'. Wydają się być zdolne do fagocytozy i zabijania wchłoniętych mikroorganizmów, chociaż nie jest to ich główna funkcja.

Ryc. 2.34. Ultrastruktura neutrofila Ten neutrofil mysi leży wewnątrz naczynia krwionośnego skóry. Cytoplazma zawiera ziarnistości pierwotne (P) i wtórne (S) o różnej gęstości elektronowej. (N - jądro.) x6000. (Dzięki uprzejmości dr D. McLaren.)

Ryc. 2.35. Neutrofil, który sfagocytował komórkę Candida albicans.

Można zobaczyć dwa lizosomalne ziarenka (G), które łączą się zwakuotą zawierającą komórkę grzyba (Y). x7000. (Dzięki uprzejmości dr H. Yaldimarssona.)

Ryc. 2.36. Morfologia eozynofila Wielopłatowe jądro jest zabarwione na purpurowo a ziarnistości cytoplazmatyczne na czerwono. Barwienie met. Leishmana, x1800.

Wyszukiwarka