laborki z techniki nadawczej cw303

Ostatnie zależność opisuje widmo emisji F3 przy założeniu, że indeks

modulacji jest mały. Widać, że nie różni się ©no od widma emisji 13 pod względem nozkładu amplitud prążków. Fodotnie jak przy emisji 13 składa się ono z dwu prążków tocznych o wysokościach mfUpjg/2 odległych od siebie o 2P i leżącej między nimi nośnej o wysokości Uyj^.Ze względu na szerokość pasma zajętego przez emisję F3 © małym indeksie modulacji prtypadek ten nazywamy modulacją FM wąskopasmową. Istotną rzeczą odróżniającą FM wąskopasmową od 13 są zależności fazowe pomiędzy składowymi widmn,

Mianowicie dolny prążek ma fazę przesuniętą o 180® względem nośn©j ( 1 prążka tocznego, górnego ), które to przesunięcie nie miał© miejsca przy emisji 13# Zależności te, oraz wykres wskazowy emisji FM wąskopasmowej przedstawia rysunek 1. Interpretacja wykresu wskazowego jest następująca: cała płaszczyzna wiruje w prawo z prędkością 2«fWektorOl reprezentujący nośną wiruje w lewo z tą samą prędkością, w rezultacie te* go obserwator zewnętrzny widzi go nieruchomo, podobnie jak wektory ID i AC reprezentujące wstęgi toczne, wirujące z prędkościami 2(F4f®)TT (górny) i 2H(f_e-F) (dolny), są widoczne jak© wirujące z prędkościami (odpowiedni--s-M^F i -2tvF. Wektor IB reprezentuje tzw. składową kwadraturową przebiegu,

a wektor 01 składową synfazową. Wypadkowy wektor §B stadowi reprezentację całkowitego przebiegu FM wąskopasmowej. Widać, że jeśli tylko wektory AD i 1C są odpowiednio małe,(mały mf), to wektor OB nie zmienia swej długości ale przyspiesza lub zwalnia (decyduje © tym składowa kwadratu-rowa), jego prędkość kątowa odpowiada zatem dokładnie zmianom właściwym modulacji częstotliwość^.^

^ Itffo

H <?TTf \j

rys. 1#