mickiewicz2

Zbrod/nia/ to/ nie/słv/cha/na -7 svlab. 2 akcenty Pa/ni/ za/bj/ja/ pa/na - 7 sylab, 3 akcenty Za/biw/szv/ grzę/bie/ w ga/ju - 7 sylab, 3 akcenty Na/ łącz/ce/ przy/ ru/cza/iu - 7 sylab, 2 akcenty Dość regularny układ sylab i akcentów, stały układ rymów - parzyste aabb.

- Novum: odejście od powyższej zasady w wypowiedziach bohaterów, gdzie zostaje wprowadzony wiersz nieregularny, służący wyrażeniu najwyższych napięć emocjonalnych:

Ha!/ ha!/ mąż/ się/ nie/ do/wie - 7 sylab, 2 akcenty O/to/ krew!/ o/to/ nóż! - 6 sylab, 2 akcenty Po/ nim/ już/ jx/ nim/ już! - 6 sylab, 3 akcenty Star/cze./ wvz/na/lam/ szcze/rze - 7 svlah. 3 akcenty Zaburzenia w układzie rymów.

Nastrojowość i tajemniczość niejasno zarysowanych zdarzeń, często związanych z interwencją złowrogich sił nadzmysłowych.

Wiele zdarzeń rozgrywa się nocą. Atmosfera grozy narasta stopniowo (obraz zakrwawionej morderczyni, niejasna przestroga pustelnika, pojawianie się widma zamordowanego, konflikt pomiędzy braćmi, coraz bardziej bezwzględne i dokuczliwe dręczenie pani przez ducha, ponowna przestroga pustelnika, kłótnia braci w cerkwi, pojawienie się widma, zapadnięcie się świątyni). Sposoby budowania nastroju grozy w tekście: makabryczne obrazy, zwroty akcji (zapominanie o zamordowanym przez dzieci i braci), zapowiedzi kary w wypowiedziach pustelnika. Okrutna kara -wykonana przez widmo zgodnie z bożymi nakazami.

Narrator zdziwiony światem, który przedstawia.

Cecha widoczna zwłaszcza w zwrotce pierwszej („Zbrodnia to niesłychana”). Później narrator Lilii przede wszystkim przedstawia zdarzenia, natomiast nie ocenia ich i nie komentuje (np. widoczne jest to zwłaszcza w zakończeniu utworu). Ocenę zdarzeń w jakimś sensie wypowiada pustelnik.