niedokrwistosci (1)

niedokrwistosci (1)



są różne. W ok. 50% jest to następstwo reakcji autoimmunologiczncj - wytwarzania się przeciwciał o charakterze heinolizyn skierowanych przeciwko własnym krwinkom czerwonym. Ponadto anemia hemolityczna towarzyszy różnego rodzaju procesom nowotworowym, chorobie reumatycznej, colitis uleerosa -i in. Pewien procent anemii hcmolitycznej jest uwarunkowany genetycznie (np. u chorych z „sicrpowatością” erytrocytów). Leczenie polega na stosowaniu środków immunosupresyjnych, a zwłaszcza glikokortykostero-idów. Jeśli to nic skutkuje, pozostaje wówczas splenektomia i transfuzje. Prognoza jest na ogół w większości przypadków pomyślna przy właściwym leczeniu.


31.2. Leki stosowane w niedokrwistościach spowodowanych niedoborem żelaza

Niedokrwistość wskutek niedoboru żelaza, podstawowego składnika „budulcowego” barwnika krwinek czerwonych hemoglobiny, może być spowodowana głównie dwiema przyczynami:

1.    Nadmierną utratą żelaza w wyniku przewlekłych krwawień.

2.    Upośledzeniem „dostaw” żelaza do szpiku w następstwie:

-    zbyt małej podaży (niewłaściwa dieta),

-    upośledzeniem wchłaniania (brak białka transportującego żelazo -transferyny),

-    niewłaściwą utylizacją żelaza w szpiku,

-    zwiększonym zapotrzebowaniem na żelazo.

W większości przypadków niedokrwistość niedobarwliwą leczymy usuwaniem przyczyny niedoboru żelaza, np. optymalizacją diety. Ale często jest to niewystarczające i wówczas należy podawać choremu preparaty żelaza.

Zasadą leczenia jest podawanie preparatów najprostszych, przede wszystkim preparatów żelaza dwuwartościowego, jak siarczan żelazawy, glukonian żelazawy, bursztynian żelazawy, fosforan żelazawy i jabłezan żelazawy.

Przy leczeniu niedokrwistości niedobarwliwej zakłada się również niedobór innych metali, jak miedź, magnez, kobalt, w związku z tym stosuje się ich preparaty.

Związki żelaza

Właściwości Żelazo jest podstawowym składnikiem hemoglobiny. Niedobór żelaza wywołuje niedokrwistość niedobarwliwą. Stosuje się wówczas preparaty żelaza, które jednak trudno wchłaniają się z jelit. Wchłanianie żelaza z przewodu pokarmowego zwiększa równoczesne podawanie kwasu solnego i witaminy C. Bardziej skuteczne, lecz równocześnie bardziej toksyczne i niebezpieczne są preparaty żelaza do wstrzykiwań dotkankowych, dożyl-

nych lub domięśniowych. Przy podawaniu pozajelitowym żelaza można łatwo doprowadzić do przedawkowania. Należy wówczas podać właściwą odtrutkę, tj. deferoksaminę, która wiąże żelazo z wytwarzaniem kompleksu ulegającego łatwo wydaleniu z moczem. Zasadą leczenia jest podawanie maksymalnych dawek dobrze tolerowanych przez chorego. Wyrównanie niedokrwistości następuje po 2-3 miesiącach leczenia. Celem uzupełnienia rezerw tkankowych żelaza należy kontynuować leczenie przez dalsze 3-6 miesięcy. Wchłanianie żelaza jest lepsze, jeżeli przyjmowane jest między posiłkami i na czczo, natomiast tolerancja jest lepsza, jeżeli przyjmowane jest bezpośrednio po posiłku.

U niemowląt i małych dzieci profilaktycznie 1-2 mg Fc+7kg m.c., leczniczo 4,5-6 mg Feł7kg m.c. U dzieci starszych nie przekraczać dawki 100-150 mg Feł7dobę

Dawkowanie

▲ Przy stosowaniu doustnym niekiedy wymioty, nudności, biegunka. Podawanie dożylne może spowodować reakcje uczuleniowe, a nawet wstrząs.

Działanie

niepożądane

I. Preparaty żelaza stosowane doustnie:

1.    Ferrum gluconicuin - glukonian żelazawy, substancja.

2.    Itcmoter (Ferro 66) - chlorek żelazawy, krople 0,157 g/1 ml i 0.044 g/1 ml.

3.    Heinofer prolongatom (Ferro-Gradumet, Rcsofcron, Tardyfcron) - siarczan żelazawy, drażetki 0,105, 0,125 i 0,27 g oraz tabletki 0,525 g.

4.    Ferrlecit - bursztynian żelazawy, drażetki 0,28 g.

5.    Additiva Ferrum - tabl. musujące 18 mg Fe*'.

6.    Vcnofer - kompleks wodorotlenku żelaza i sacharozy, ampułki 100 mg Fe/5 ml, roztwór do wstrzyknięć lub wlewów dożylnych (po rozpuszczeniu w 100 ml w roztworze fizjologicznym NaCI). Dawki ustalane indywidualnie, średnio 25-50 mg na dobę (początkowo) i 100-200 mg w dalszych dniach.

II.    Preparaty żelaza stosowane pozajelitowo:

1. Ferrum-Lck (Femim Hausmann, Jectofer) - kompleksowe związki żelaza, ampułki 0,1 g/2 ml (i.m.) i 0,1 g/5 ml (t.v.).

III.    Preparaty złożone zawierające żelazo:

1.    Ascofer - glukonian żelazawy 0,2 g + kwas askorbinowy 0,02 g, drażetki; stosuje się doustnie 3 razy dziennie po 2-3 drażetki.

2.    Sorbifer Durulcs - siarczan żelazawy 0,32 g + kwas askorbinowy 0,06 g, tabletki powlekane; stosuje się doustnie 1-2 razy dziennie 1 tabletkę.

IV.    Preparaty żelaza z kwasem foliowym

1.    Feirograd Folie - tabl. powlekane (100 mg Fe” + 0,35 mg kwasu foliowego).

2.    Hcmofer F pmlongatum - draż. (105 mg Fe" + 0,35 mg kwasu foliowego).

3.    Tardyferol-Fol. - siarczan żelaza + kwas foliowy.

Preparaty

581


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
GK (33) róg to ten bliżej lewej ręki, a może odwrotnie? Nie jest to takie oczywiste Rzadko tłumaczy
CCF20121218005 49.    Co to są szyby zespolone? 50.    Co to jest „be
skanuj8 88 Laiuence Kohlberg, Rochelle Mayer psychometryczne i inteligencji nie są tego w stanie za
zużyciu. Wymiary gabarytowe transformatorów spawalniczych są niewielkie. Ich wadą jest to, że obciąż
IMAG0218 (3) BIAŁKA STANOWIĄ OK. 50% S.M. -BIAŁKA TO BIOPOLIMERY ZBUDOWANE Z 20 RÓŻNYCH AMINOKWASÓW
wypracowania0 Już same tematy sugerują, że są różne rodzaje charakterystyk:•    indy
1.5. W jakim miejscu są współczesne nauki ekonomiczne? 1.5.1.    Jest to młoda dziedz
17974 w8s23 Nie skroplone pary spirytusowe odprowadzane są do chłodnicy. Chłodnica jest to cylindryc
strona003 2 3 3 Które z poniższych stwierdzeń jest/są błędne ? 1.    Rozwór odpiszcze
462 (3) 17.33.    Co to są materiały szamotowe? Szamot jest to glina ogniotrwała podd
Obraz (149) c/ zwiększają osmolarność d/ odpowiedzi a,b,c są poprawne58. Czas APTT: a.   &
Od redaktora naukowego nalnych i rynkowych. Po drugie jest to następstwem poszukiwania metod i sposo

więcej podobnych podstron