P1010605

P1010605



114 Natężenie fali. Fala kulista. Pęd niesiony przez falę

■ Natężenie fali elektromagnetycznej definiujemy jako wartość bezwzględną wektora Poyntmga uśrednioną po czasie. Jak pokazaliśmy wcześniej (str. 112) gęstość strumienia energii niesionej przez falę. równa wartości wektora Poyńnga, oscyluje w czasie tak jak kwadrat funkcji cosinus. Ola fal długich radiowych okres oscylacji jest rzędu I0*i, a dla fal świetlnych 10'l5s. Praktyczne znaczenie ma więc uśredniona w czasie wartość S zwana natężeniem fali /. Zgodnie z definicją mamy

/ = <$> = (EqH0cmH(oI-kx+ 5)> = \EqH0 =    E\.

' yf JjĘeo=fij

gdzie skorzystaliśmy dodatkowo z przybliżenia, że bezwzględny współczynnik załamania ośrodka (patrz rozdz. 75) n = I =    .


Skorzystaliśmy z faktu, że wartość średnia kwadratu cosinusa wynosi 1/2. Ponieważ dla większości ośrodków, z wyjątkiem ferromagnetyków. względna przenikalność magne-tyczna pał. można wzór na natężenie fali zapisać w przybliżonej postaci:

/- e2 . 'i w*o Bo:


Fo pi - - /f° F2 /MO A0= VMo t0'

■ Fala kulista (sferyczna) to fala wysyłana przez źródło o stałej mocy P, jednakowo we wszystkich kierunkach. Równanie fali kulistej wynika z zasady zachowania energii niesionej przez falę. Jeżeli fala nie jest pochłaniana przez ośrodek to strumień energii fali przepływający przez dowolną powierzchnię zamkniętą musi być stały. Dla fali kulistej (sferycznej) średni strumień energii fali <<t» przepływający przez powierzchnię sferyczną wynosi    < d>> - Aur2! - comu


gdzie 4itr2 jest powierzchnią sfery o promieniu r. a 1 jest natężeniem fali jednakowym (ze względu na symetrię) na całej powierzchni sfery o promieniu r. Ponieważ natężenie fali jest proporcjonalne do gęstości en ergi w, a ta z kolei jest proporcjonalna do kwadratu amplitudy l~w~A2 mamy. że A^r2 = const. a stąd wynika, że amplituda fali kulistej jest odwrotnie proporcjonalna do odległości r od źródła fali. Stąd równanie fali sferycznej ma postać E = A cos(co t - kx + a) = -jrcosfto t -kr + 8).

Zwróćmy uwagę, że gdy r-+ 0, to E -> co. To przejście nie ma jednak fizycznego sensu. Wzór powyższy obowiązuje tylko w dużyęh odległościach w porównaniu z rozmiarami źródła

■ Pęd niesiony przez falę elektromagnetyczną. W wyniku pochłaniania fali elektromagnetyczna w jakimkolwiek ciele fala elektromagnetyczna przekazuje temu ciału pęd. tj. I wywiera nań ciśnienie. Na rysunku po prawej stronie pokazano falę elektromagnetyczną rozchodzącą się w kierunku osi OX, padającą na płytkę o grubości Az i powierzchni równej AyAz. w której jest absorbowana Mechanizm absorpcji mażmy opisać w następujący sposób: zgodnie z różniczkowym prawem Ohma, pole elektryczne fali wzbudza w kierunku osi OY prąd o gęstości jmaE Energia W wydzielona w płytce, równa pracy płynącego prądu wynosi W^EAy/AzAzr i wydziela się w płytce w postaci ciepła Z drugiej strony, w związku z płynącym prądem, na płytkę działa siła Ampere'a F w kierunku osi OX W naszym przypadku siła ta wynosi F=m///AxAzAy. Pęd P przekazywany warstwie w czasie t równy jest Pm Ftm PpHjAzAzAyi. Policzmy stosunek PfW ir*nm>£* J\W0“ó * v

Dokonując podstawień P=pAxAzAy. gdzie p jest gęstością pędu i łł'=wAxAzAv. gdzie w jest gęstością energii otrzymujemy wzór po prawej stronie.

Fale elektromagnetyczne


115


iH*


tężenie fali elektromagnetycznej


j zj. bezwzględna, uśredniona ' wektora Poyntinga ^


amplituda natężenia pola elektrycznego


natężenie fali» flektromagnetycznej


i bezwzględny współczynnik załamania ośrodka n —cN


% Równanie fali kulistej

natężenie pola    amplituda fali w jednostkowej

elektrycznego fali    f odległości od źródła


m faza początkowa


drgań źródła


E = -y- cos(co / - kr + 8) _I_1_


/ odległość od źródła punktowego


•liczba falowa k=2nfk


częstość drgań

78. Pęd przenoszony przez falę elektromagnetyczną

kierunek    gęstość prądu




gęstość pędu - pęd jednostki objętości pola elektromagnetycznego •-

gęstość objętościowa energii niesiona przez falę

prędkość fali elektromagnetycznej


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
P1010603 110 Równanie falowe. Fala płaska ■ Równanie falowe dla fali EM wynika z równań Maxwełla Zał
Slajd17 Fale w przestrzeni trójwymiarowej promień fali (powierzchnie jednakowej fazy)Fala kulista L/
kitli koło Zad. 1 (4pkt) Określ polaryzację fali płaskiej, której wektor natężenia pola elektryczneg
121 121 energii poszczególnych drobin (jest to fala kulista). Tylko stosunkowo wolne drgania mogą wy
P1010604 112Energia fali elektromagnetycznej ■ Gęstość energii pola elektromagnetycznego fali
Rozchodzenie fali elektromagnetycznej Fala elektromagnetyczna o długości ok. 3 cm badana w tym ćwicz
Przypomnijmy, że natężenie fali elektromagnetycznej (a więc i naszej fali świetlnej) jest proporcjon
121 121 energii poszczególnych drobin (jest to fala kulista). Tylko stosunkowo wolne drgania mogą wy
P1010636 (3) 114 Procesy podejmowania decyzji konsumenckich n.l może bvć nabycie używanego samochodu
P1010636 (3) 114 Procesy podejmowania decyzji konsumenckich n.l może bvć nabycie używanego samochodu
DSC00298 24. Chwilową wartość wekloia natężenia pola elektrycznego płaskiej fali EM opisuje wzó
FizykaII49001 486 tu osią oorotu elipsoidy. Najczęściej fala kulista dotyka elipsoidalnej w punktac
fizyka not1 Prawo Coulombai wektor natężenia pola elektrostatycznego Wykłady do kursu Fizyka II dla

więcej podobnych podstron