Sprzedaż bezmarkowa

Sprzedaż markowa

Niższe koszty produkcji i marketingu, niższe koszty prawne, większa elastyczność (mniej rygorystyczne wymogi) w zakresie kontroli jakości i ilości, wariant właściwy dla produktów niezróżnicowanych fizycznie (sól, cement, surowce chemiczne, produkcja rolna) i silnej konkurencji cenowej

Lepsza identyfikacja i znajomość produktu przez nabywców, możliwości różnicowania marketingowego oraz ukształtowania lojalności nabywców, możliwe wyższe ceny (konkurencja pozacenowa) i niższa elastyczność cenowa popytu

Marka pośrednika

Marka producenta

Przejęcie produktu przez pośrednika (szybkie wejście na rynek zagraniczny), możliwość osiągnięcia znacznego udziału w rynku, nie trzeba prowadzić działań promocyjnych, wariant właściwy dla produktów nieznanych dostawców na rynku o silnej konkurencji cenowej

Lepsza kontrola nad elementami produktu, promocją i dystrybucją (nie ma zagrożenia, że produkt zniknie w całości asortymentu pośrednika), wyższe ceny i niższa elastyczność cenowa popytu, kształtowanie lojalności nabywców, lepsza pozycja negocjacyjna wobec różnych podmiotów w otoczeniu

Różne marki (na jednym rynku)

Jedna marka (na jednym rynku)

Korzyści z segmentacji rynku, stymulowanie rywalizacji wśród pracowników, unikanie niekorzystnych elementów wizerunku jednej z marek, więcej łącznej obecności na półkach sklepowych, utrzymanie nabywców niewykazujących lojalności wobec jednej marki, „rozciąganie” asortymentu bez szkody dla wcześniej ukształtowanego wizerunku marki

Lepsza skuteczność marketingu, większa koncentracja działań marketingowych (cała uwaga skupiona na jednej marce), korzyści skali i eliminacja dublowania działań reklamowych, unikanie mylenia marek wśród pracowników, pośredników i nabywców, wariant właściwy dla produktów z ugruntowaną reputacją i o wysokiej jakości