Skan43

258

Zakazana archeologia-ukryta histona człowieka

dalsze poparcie, Louis musiał przekonać Narodowe Towarzystwo Geograficzne. że zi^jon trop jest prawdopodobnym kandydatem na -pierwszego człowie-ka- - ale czy musiał nadstawiać głowę aż tak daleko? Nawet laik patrząc na szczątki tego hominida, nie mógł dać się oszukać: ziryantrop, z grzebieniem na wierzchołku czaszki podobnym do grzebienia goryla i z niskim czołem, o wiele bardziej przypominał masywne australopiteki z obszaru Afryki Mu-dniowej niż współczesnego człowieka, z którym, mówiąc szczerze, nic go nie łączy".

Homo kabilis

W 1960 roku. mniej więcej rok po odkryciu zinjamropa. syn Leakeya, Jonathan, znalazł w pobliżu czaszkę kolejnego hominida (OH 7). Otok czaszki grupa skamieniałości OH 7 obejmowała kości ręki W tym samym roku znaleziono również kośd stopy (hominid OH 8). W następnych latach dokonano dalszych odkryć, w większości zębów, fragmentów szczęki czaszek Skamieniałym osobnikom nadano barwne przydomki: .Dziecko Johnny", „George", „Ciridy" i „Twiggy" Niektóre kości znaleziono w dolnej części poziomu Bed II Wąwozu Ołduwai.

Philip Tobias określił pojemność puszki mózgowej OH 7 na 680 cm³, czyli o wiele więcej niż u ziryantropa (530 cm¹), a nawet więcej niż w przypadku największej czaszki australopiteka (w przybliżeniu 600 cm'). Było to jednak o około 100 cm' mniej niż u najmniejszego osobnika Homo erectus.

Louis Leakey stwierdził, ze dopiero teraz natrafi! na prawdziwego wytwórcę narzędzi z dolnych poziomów Olduwai, na rzeczywiście pierwszego „praw-

IliiNtmeja 12.6. WtdluR Louiiti Leakeya ani australopitcia, ani / iomo rrretus nic byb kami człowieka. Z kolei neandertalczycy powstali prawdopodobnie, zdaniem L&toty* w wyniku krzyżowania się Homo erectu»1 Homo mpims. Obecnie szczegóły esvoluq« ka pozostają tematem aktywnej dyskusji Jednak większość palcoantropdugów uznaje grtsyc od jednego 7. gatunków auitralopitcków do Homo habilin. następnie Homo *’ł«CXW] i wczesnego Homo tapiem, który dal początek zarówno neandertalczykom jak i' snym ludziom

Ciągli coś nowego z Afryki

25 9

dziwcgo człowieka" Większy mózg lego hominida potwierdzał jego status Leakey nazwał znalezioną istotę Homo habilis, „zręczny człowiek*.

Pb odkryciu Homo habilis zinjantrop został przeklasyfikowany na Auatrulo-pithccus boisei, nieco bardziej masywną odmianę Awstralopithecus robustus. Oba te gatunki australopiteków posiadały grzebienie kostne i zdaniem pale-oantropologów nie były przodkami ludzi, lecz stanowiły boczne gałęzie ewolucji, które nie rozwijały się dalej

Występowanie grzebieni kostnych komplikuje nieco hipotezy ewolucyjne. Samce goryli i niektóre samce szympansów również posiadają ten element w budowę czaszki, natomiast samice tych gatunków są go pozbawione Z tego powodu Mary Leakey powiedziała w 1971 roku. ..Należy poważnie rozważyć możliwość, że A. robustus i A. africanus reprezentują samca i samicę jednego gatunku". Jeśli to wyjaśnienie miałoby okazać się słuszne, oznaczałoby, iż całe pokolenia specjalistów namiętnie myliły się w ocenie znalezisk australopiteków.

Louis Leakey uważał, że odkrycie Homo habilis w Wąwozie Olduwai. istoty żyjącej w okresie wczesnych australopiteków, lecz posiadającej większy mózg, doskonale potwierdza jego pogląd, że australopiteki nie były przodkami człowieka (ił. 12.6). Stanowiłby jedynie boczną gałąź w ewolucji ludzkiego gatunku. TVm samym Homo erectus, uważany za potomka australopiteków. również zostałby usunięty z drzewa genealogicznego Horno sapiens sapiens.

Jak jednak interpretować znaleziska ncandertalskie? W opinii niektórych naukowców neandertalczycy reprezentowali gatunek przejściowy między Henno erectus a Homo sapiens. Leakey podał natomiast inne wyjaśnienie: „Czy nie jest możliwe, ze stanowili oni odmiany powstałe w wyniku krzyżowania się Homo sapiens i Homo erectus⁷". Można by wysunąć zarzut, że w wyniku takiego procesu pojawią się hybrydy, które me będą zdolne do rozmnażania się. Jednak Leakey zwrócił uwagę na fakt, iż amerykański bizon krzyżuje się ze zwykłym bydłem, dając płodne potomstwo.

Opowieść o dwóch kościach ramiennych W 1965 roku Bryan Patterson i W. W. Howells znaleźli w Kanapoi w Kenii niemal ludzką kość ramienną. W 1977 roku francuscy badacze odkryli podobną skamieniałość w Gombore na terenie Etiopii

Nieriamszoną, dolną część kości ramionnej znaleziono w Kanapoi na powierzchni ziemi, jednak osad, z którego najwyraźniej pochodziła miał około 4.5 min bt.

Patterson i Howells zbadali, że odkry ta w Kanapoi skamieniałość jest od-nńcnna od kości ramiennych goryli, szympansów i australopiteków. przypora natomiast kości rainienne ludzi. Stwierdzili, że „rozmiary kości Homi-n®ida 1 z Kanapoi |... J są niemal dokładnie takie same jak w przypadku ludzkich które posiadamy".

Jednak Patterson i Howells nawet nie pomyśleli o tym. że znalezisko z Ka-^Poi mogło należeć do współczesnego gatunku człowieka Tym niemniej,