Syst Finansowy117
Tak więc podaż pieniądza rozumiemy tu w ujęciu wąskim, tj. jako Ml.
Z kolei pieniądz banku centralnego (B) składa się z dwóch elementów: gotówki (G)1 oraz rezerw pieniężnych banków komercyjnych, przetrzymywanych na rachunkach w banku centralnym (R). Tak więc:
B = G + R. (4)
Definicje (3) i (4) oznaczają, że w rozpatrywanym systemie bankowym mamy następujące instrumenty finansowe: gotówkę, depozyty na żądanie i rezerwy banków komercyjnych w banku centralnym. W celu nadania naszemu rozumowaniu większej zgodności z realiami gospodarczymi, do systemu wprowadzamy czwarty instrument finansowy: depozyty terminowe (DT), których w tym modelu nie traktujemy jednak jako pieniądz.
Zauważmy, że w ramach R możemy wyróżnić trzy różnego typu wielkości:
• obowiązkowe rezerwy banków komercyjnych od depozytów na żądanie (RJ),
• obowiązkowe rezerwy banków komercyjnych od depozytów terminowych (/?,),
• dobrowolne nadwyżkowe rezerwy banków komercyjnych utrzymywane przez nie w banku centralnym (/?nad).
Tak więc:
R = Rd + Rmi + Rr (5)
co z kolei oznacza, że rozwinięte równanie pieniądza banku centralnego (4) jest następujące:
B = G + Rd + Rmi + R,. (6)
Poniżej zdefiniowane są współczynniki obrazujące relacje między zmiennymi:
k = G/D — stosunek zasobów pieniądza gotówkowego do pieniądza depozytowego, a więc relacja mówiąca o strukturze podaży pieniądza,
t = DT/D — wskaźnik mówiący o relacji zachodzącej między depozytami terminowymi a depozytami na żądanie,
rd - Rd/D — wskaźnik (stopa) obowiązkowych rezerw dla depozytów na żądanie,
fiiad = RmJD — stosunek nadwyżkowych dobrowolnych rezerw do depozytów na żądanie,
Dla uproszczenia rozumowania przyjmuje się, że jest to ta sama wielkość, co w równaniu (3). W rzeczywistości nie są to jednak wielkości identyczne. Obecnie bowiem przez G rozumiemy gotówkę poza bankiem centralnym, a więc włącznie ze środkami znajdującymi się w kasach (skarbcach) banków komercyjnych. Innymi słowy, G z równania (3) i z równania (4) będą całkowicie równe tylko wtedy, gdy założymy, że banki komercyjne nie przetrzymują gotówki. Z punktu widzenia makroekonomicznego takie założenie jest uzasadnione, ponieważ gotówka przechowywana w bankach nie jest w skali całej gospodarki istotną wielkością. Ponadto, co może ważniejsze, gotówka znajdująca się w skarbcach banków ma dla nich z reguły charakter rezerw potrzebnych do płynnego prowadzenia rozliczeń z klientami. Z czysto ekonomicznego punktu widzenia istota omawianej wielkości jest zatem taka sama, jak dobrowolnych rezerw banków komercyjnych w banku centralnym. Tym samym występowanie rozbieżności między G z równania (3) i z równania (4) w żaden sposób nie zmienia logiki dalszego rozumowania.
Wyszukiwarka
Podobne podstrony:
Zarz Ryz Finans R1264 364 Zarządzanie ryzykiem finansowym Tak więc skoro Xl > bieżąca cena portfe
MIARY ILOŚCI PIENIĄDZA MO - pieniądz banku centralnego, baza monetarna, pieniądz wielkiej mocy: - su
IMG?84 Kreacja popytu na pieniądz banku centralnego Obowiązek utrzymywania rezerwy stwarza trwały po
gotówkowy. Banki komercyjne działają na bazie pieniądza banku centralnego. Gdy rosną rezerwy gotówki
(podamy) pieniądza banku centralnego nastłpujłcej w wyniku niesterylizowanych interwencji, analogicz
Syst Finansowy078 Bilans banku po tej operacji wygląda więc następująco: Pasywa: 100 min zl wkładów
finanse 2 Rozdział 1 7. MATERIAŁ DODATKOWYIle pieniędzy znajduje się w obiegu? Podaż pieniądza w Pol
122 123 (2) 122 ĆWICZENIA I WYJAŚNIENIA Twarze są tu takie same, tylko uszy się zmieniają. Tak więc
r i TU? Słowa v sionką roipraw^owe ty Opróu , tak. Więc; <otf>ż , jp)N Tz*pa«de wtujiWKtj
gfinanse finansowy kwartalnik internetowy Tab. 1. Inflacja i podaż pieniądza w Polsce w latach 1990-
Przyjęto tu zmienną x mierzoną od końca poprzedniego przedziału do początku następnego. Tak, więc
więcej podobnych podstron