zdje09
Jeżeli w przypisie odwołujesz się do rysunku zamieszczonego w tablicy, to wówczas po zapisie bibliograficznym publikacji podajesz numer tablicy (skracasz ten wyraz do: tabl.), a po nim, oddzielony dwukropkiem, numer rysunku.
1J. Hasegawa, Osadnictwo kultury wenedzkiej w zachodniej części powiatu łódzkiego. (Gromady: Kuciny i Szydłów), „Rocznik Muzeów i Ochrony Zabytków Ziem Polski Środkowej”, t. 1, 1974, tabl. XIII: 4,6.
Jeżeli w jednostce archiwalnej, którą przywołujesz w przypisie, nie ma paginacji, napisz k. nlb. (karta nieliczbowana). Często wymaga się wówczas podania bliższych cech dokumentu (rodzaj, data, nadawca, odbiorca), jeżeli fiagment tekstu, którego przypis dotyczy, nie wyjaśnia tego.
1 AGAD. Komisja Województwa Kaliskiego (dalej: K.WK), sygn. 423c, k. nlb.. Protokół z 12 IV 1827 r.
Jeżeli przywołujesz w przypisie informacje z dokumentu opublikowanego w wydawnictwie źródłowym, które zawiera materiał uszeregowany według numerów, możesz ograniczyć się do podania tylko numeru dokumentu, bez podawania strony.
1 Kodeks dyplomatyczny katedry krakowskiej św. Wacława, wyd. F. Piekosiński. cz. II, Kraków 1883, nr 284.
Kłopotliwe okazać się może odesłanie w przypisie do informacji zawartej we wstępie do wydawnictwa źródłowego. Niezależnie od tego, czy wstęp pochodzi od wydawcy, czy też od innego autora, traktuje się go jak pozycję odrębną. Dlatego cytowanie z niego jest analogiczne do cytowania z dzieła zbiorowego:
1J. Szujski, Wstęp, [w:] Najstarsze księgi i rachunki miasta Krakowa 1300-1400, wyd. F. Piekosiński, J. Szujski, Monumenta Medii Aevi Historica, t. 4, Kraków 1878, s. 26.
2 R. Kukier. Nota biograficzna o Florianie Ceynowie, [w:]
F. Ceynowa, Przesądy i zabobony lecznicze w powiecie puckim (De terrae pucensis incolarum superstitione in re medica), „Rocznik Muzeum Narodowego Rolnictwa w Szreniawie”, t. 13, 1983,5.71-93.
3 F. Ramotowska, Wstęp, [w:] Proces R. Traugutta i członków
Rządu Narodowego, t. 1, red. E. Halicz, Warszawa 1960, s. XVI.
Zdarzają się też książki, w których przedmowa lub posłowie pochodzą od innego autora i stanowią faktycznie odrębną pozycję. Fakt ten może nie być odnotowany na karcie tytułowej. Sposób cytowania z takiej przedmowy (posłowia), jest podobny do cytowania z dzieła zbiorowego:
1 R. Kołodziejczyk, Przedmowa, [w:] J. Kazimierski, Dzieje
Zakładów Żyrardowskich i ich załogi w latach 1829-1885, Ciechanów 1985, s. 8.
Materiały prasowe przywołuje się w przypisach w sposób zależny od ich rodzaju:
1) artykuły autorskie analogicznie do artykułów w czasopismach;
2) jeśli artykuł podpisany jest inicjałami, kryptonimem lub pseudonimem, którego nie możesz rozszyfrować, traktujesz je jak nazwisko (nazwę) autora, zachowując kolejność liter i wszystkich znaków graficznych;
3) w przypadku braku autora tekstu, podajesz tylko tytuł publikacji;
4) jeżeli przywołujesz informację nio pochodzącą z artykułu, ale np. z ogłoszenia, ograniczasz się do dokładnego wskazania miejsca jego zamieszczenia.
Istnieją dwa sposoby przywoływania publikacji (informacji) z periodyków. Dla tytułów ukazujących się nie częściej niż raz w tygodniu wystarczy podać numer. Natomiast w przypadku przytaczania prasy codziennej należy podać dzień wydania. W przypadku tytułów gazet, które mają dwa wydania dziennie (poranne i popołudniowe), musisz wskazać, na które się powołujesz. Informację tę znajdziesz w winiecie tytułowej.
1 1. Kempiński, Korespondencja, „Jutrzenka” 1862, nr 4, s. 28.
2 Adhal., Łódzki przemysł włókienniczy, „Kurier Łódzki”, 6 IX 1927, s. 5.
3 Wyciąg z raportu komitetu o wystawie 1841 r., „Biblioteka Warszawska” 1842, t. 1, s. 310.
4 „Plescheuer Kreisblatt. Tygodnik powiatu pleszewskiego",
1890, nr 96, s. 502.
Informacje z haseł słownikowych lub encyklopedycznych, jeżeli mają autora, przywołuj w zapisie analogicznym do publikacji w dziele zbiorowym.
Wyszukiwarka
Podobne podstrony:
10) Jeżeli cytując, powołujemy się na daną publikację, a w następnym przypisie odwołujemy się d
DSCF2173 Sktmo mrtera w sobae nM odwołujący się do wy- •kriieiii
skanuj0034 (47) 72 Internalizacja v 353]. Najnosvsza historia pokazała, żc odwołując się do koncepcj
skanuj0566 czynnikami strukturalnymi i metody statystyczne, odwołujące się do relacji między fazami
IMGP1872 Trzecią postać normalną można określi#! odwołując się do postaci pierwszej i drugiej ani do
17. Lęki cywilizacyjne we współczesnej poezji. Odwołując się do dowolnie
122. Motywy franciszkańskie w literaturze wybranych epok. Omów, odwołując się
kn1 WOLI UCZUĆ zdecydowanie odwołuje się do tych samych fundamentów sity. Którą posiadały Tajemnicze
IMG49 (4) O interpretacji i nadinterpretacji w archeologii 69 konstruowaniem, odwołującym się do wy
więcej podobnych podstron