stalccnla reinicj walca a naoczne lei i | |
otflów cl |
SydakcycaRno-i |
kszta
BOItWWRwym aktem, tece oanr (sltideniów) prowadzą, rawc^ych. Ocynnoioi te sus x drutfteh * w kojrł-%cłcwcnc:j i prowadgą do! mf-fa t£c» nowych »>chowa/i oatSb uczjjcych «f#1 iedn.ch cech ,»«.twv*-o4ci. Teki powtoraąji^
^wfpowicdmo i ■■flrtrr^—•*" odcinkach czanr
^nno ju2 częściowo na y>oc^«ku ceMS bb nteasbedne «b przede wszystkim takie czyn* en ,S.
- uczniowie (studenci),
- cele i treści kształcenia,
- infrastruktura d>*daklyc2xu (warunki lokalowe),
a ponadto czynniki ułatwiające skuteczne przekazywanie i przyswajanie treści kształcenia, do których zalicza stę:
- mady kształcenia,
- formy organizacyjne kształcenia,
- metody kształcenia,
- środki dydaktyczne,
- system sprawdzania i oceniania osiągnij rezultatów kształcenia.
Nauczyciele i uczniowie (studenci) stanowią dwa główne filary procesu
kształcenia. Bez nich proca len nie byłby możliwy, a zwłaszcza bez udziału w atm uczniów (studentów). Sun odział me jest jednak czynnikiem wystarczającym dla uzyskania pozytywnych wyników tego procesu. Zależą one bowiem od ich ogólnego poziomu intelektualnego, posiadanych zdolności, zainteresowań, motywacji, aspiracji. od pewnych cech charakteru (pracowitości, wytrwałości, systematyczności ttp.). ale także od ich aktywnego udziału w tym procesie.
Rezultaty procesu kształcenia zależą również w dużym stopniu od kompetencji nauczycieli, a ponadto od ich zaangażowania w ten proces. Bez ich udziału proces len przeobraziłby się w proces samokształcenia. W tradycyjnym (herbartowsknn) modelu kształcenia decydującą rolę odgrywał nauczyciel, którego czynności sprowadzały się do przekazywania uczniom określonych porcji wiedzy. Natomiast w modelu progrcsywistycznym pierwszeństwo nadano czynnościom uczniów, a czynności nauczycieli miały jedynie charakter pomocniczy. Współczesna dydaktyka zakłada, w czynności nauczyciela i uczniów powinny tworzyć spójną całość oraz, łe podstawowym zadaniem nauczyciela w procesie kształcenia jest kierowanie procesem uczenia się. czyli przyswajania przez uczniów odpowiedniego zasobu wiadomości, umiejętności i nawyków. Kierownicza rola nauczyciela w tym proces warankow* na jest dwoma czynnikami: odpowiednim przygotowaniem do tej roli, czyb posiadaniem odpowiednich kwalifikacji merytorycznych i metodycznych oraz jego odpowiedzialnością przed społeczeństwem za wyniki swojej pracy. Powyższe podejście odpowiada w pełni ogólnym założeniom dydaktyki współczesnej, w której przyjmuje w procesie kształcenia wy-stępują dw a podmiot) kształcenia:
- uczniowie (studenci),
- nauczyciele.
Zmiany w osobowości i w zachowaniach uczestników1 procesu kształcenia mogą dokonać się tylko pod wpływem odpowiednio dobranych treści kształcenia. Przekazywanie i przyswajanie tych treści musi być jednak poprzedzone wcześniejszym sformułowaniem celów kształcenia. Zanim podjęte zostaną określone czynności dydaktyczne musimy wcześniej wiedzieć, co chcemy osiągnąć, jaki ma być rezultat tych czynności.
Ukierunkowanie celów i treści uleży od tego. czy w rezultacie wzajemnie uzupełniających się czynności nauczycieli i uczniów mają być wytworzone nowe