縠gna砮k4

縠gna砮k4



152

Przyk艂ady w^nych rodzaj贸w notatek mo偶na spotka膰 w wiciu ksi膮偶kach po艣wi臋conych problematyce samokszta艂cenia'. Ponadto poszczeg贸lni autorzy formu艂uj膮 r贸偶ne zalecenia, jak nale偶y sporz膮dza膰 notatki (niezale偶nie od jej rodzaju).

W stosowaniu metody pracy z ksi膮偶k膮 najistotniejsze jest jednak to. aby dobrze zrozurmc膰 zdobywany t膮 drog膮 materia艂, zachowa膰 go d艂ugo w pami臋ci i umie膰 go wykorzysta膰 w r贸偶nych sytuacjach i do rozwi膮zywania r贸偶nych problem贸w. Ustalono. ze istniej膮 r贸偶ne stopnie rozumienia tekstu. J. P贸艂turzycki wymienia np. pi臋膰 takich stopni1 2:

1 鈥 polega na _ucfcwyccmu~ w tek艣cie paru lu藕nych informacji, kt贸re nie tworz膮 jednak pe艂nego obrazu przedstawianej w mm tre艣ci;

H - sprowadza si臋 do u艂o偶enia uzyskanych informacji w pewne lu藕ne grupy, niclwo-rz膮ce wsp贸lnie 偶adnej ca艂o艣ci:

Ul _ charakteryzuje si臋 艣rednim stopniem rozumienia tekstu, co przejawia si臋 tym, k czytaj膮cy potrafi uchwyci膰 w bardzo og贸lnym zarysie ca艂o艣膰 zagadnienia;

I\ - wskazuje na umiej臋tno艣膰 wydobycia z tekstu wszystkich istotnych informacji i wyst臋puj膮cych mi臋dzy nimi powi膮za艅. Ten stopie艅 rozumienia tekstu roni-muny jest jako dobry;

V 鈥 oznacza najwy偶szy poziom rozumienia tekstu (bardzo dobry) i polega na 鈥瀠chwyceniu鈥 w nim wszystkich informacji (do najdrobniejszych w艂膮cznie) oraz ich wzajemnych powi膮za艅.

Stosowaniu metody pracy z ksi膮偶k膮 powinno towarzyszy膰 stopniowe zapoznawanie m艂odzie偶y ze sposobami pos艂ugiwania si臋 katalogami bibliotecznymi oraz s艂ownikami, encyklopediami, leksykonami i innymi tego typu wydawnictwami. Wskazane jest r贸wnie偶 zach臋canie m艂odzie偶y (zw艂aszcza licealnej i studenckiej) do czytania czasopism o tematyce zwi膮zanej z poszczeg贸lnymi przedmiotami nauczania, np. 鈥濸oznaj sw贸j kraj** w nauczaniu geografii.

6.3.7. Wyk艂ad

Wyk艂ad wyja艣niany jest w dydaktyce raz jako forma kszta艂cenia, a innym razem jako metoda. Je艣li wype艂nia on ca艂膮 jednostk臋 organizacyjn膮 kszta艂cenia (np. ca艂膮 lekcj臋) w贸wczas mo偶e by膰 traktowany jako forma organizacyjna procesu kszta艂cenia i pod tym k膮tem analizowany. Natomiast je艣li w danym zaj臋ciu dydaktycznym (lekcji) zajmuje tylko pewn膮 cz臋艣膰 czasu, nawet wi臋ksz膮 jego cz臋艣膰, to stanowi wtedy metod臋 kszta艂cenia. Czasem mo偶e by膰 nawet jedn膮 z wielu metod stosowanych w danej jednostce organizacyjnej kszta艂cenia. W literaturze dydaktycznej wykad wymieniany jest jednak cz臋艣ciej jako metoda.

Wyk艂ad jako forma kszta艂cenia stanowi ca艂o艣膰 organizacyjn膮, trwaj膮c膮 pewn膮 do艣膰 czasu (najcz臋艣ciej 45 艂ub 90 minut), obejmuj膮c膮 wyk艂adowc臋 (nauczyciela.

otuczyctcla akademickiego) i grup臋 uczni贸w (siuActkAw) zporosdamysh w ledle okre艣lonym miejscu (uli wyk艂adowej, auli itp > Z lA. rozumianym wy%Mca mamy do czynienia dopiero w dydaktyce K艂u艂y wytuej. W dydaktyce ska艂y podstawowej (a ukZe gimnazjum - K Z ) i 艣redni膮 - puu W. Oko艅 - j禄e m Uj dwuznaczno艣ci termin贸w. pomewaZ formy organizacyjne mq膮 v芦c odr臋boe mewy, tp. lekcja, proca domowa [...),

Wyk艂ad rozumiany jako metoda kaztalceiua jest pranym ukbdcm iyucmatycz> me stosowanych czynno艣ci nauczycieli i uczni贸w (student贸w) w celu przekazania lym drugim odpowiednio przygotowanej porcji Tiiidonilil

Historia wyk艂adu si臋ga czas贸w dawnych uawmytet贸w. w kt贸rych pocz膮tkowo wyk艂ady polega艂y na odczytywaniu odpowiednich fragment贸w ksi膮偶ki lub innego matcnahi pisanego. St膮d przyj臋艂o si臋 pierwotne znaczenie s艂owa 鈥瀢yk艂ad'* wywodz膮cego si臋 od 艂aci艅skiego s艂owa Jcciio" oznaczaj膮cego czytanie lub odczyt (z lac. leciio - czytanie, lekturo, odczyty.

Ze wzgl臋du na 藕r贸d艂o wiedzy wyk艂ad naleZy do pupy metod s艂ownych, aze wzgl臋du na mo偶liwo艣ci aktywizacji audytorium - do metod podsj膮i^c艂i (biernych) i z tego w艂a艣nie powodu jest cz臋sto poddawany krytyce. Wicie krytycznych 芦wsg kierowanych pod adresem wyk艂adu jest s艂usznych, ale wsp贸艂czesny wykhd艂mda r贸偶ni si臋 od wyk艂ad贸w stosowanych w przo/艂osci.禄pona&o posiada r贸禄me艂芦tcW istotnych zalet, dlatego nic zostanie prawdopodobnie szybko wyeliminowany z praktyki dydaktycznej. ale musi by膰 wci膮偶 dostosowywany do nowej tzeczywisio艂ci edukacyjnej.

Wyk艂ad jest 艣ci艣le powi膮zany z takimi metodami s艂ownymi j膮Jc wyja艣nienie, opis, a nawet dyskusja. Do o p o w i a d an i a podobny jegdten 偶e s艂u偶y r贸wnie偶 przekazywaniu okre艣lonych informacji. Natomiast r贸偶ni 艅膮 od mego tym. 偶e 鈥瀃...j nie tyle oddzialywuje na wyobra藕ni臋 i uczucia or芦 pobudza my艣lenie konkretno-obrazowe, co raczej aktywizg臋 my艣le艅* hipotetyczna^, dukcyjne"鈥. Ponadto struktura wyk艂adu jest bardziej systematyczna, a jego tok charakteryzuje si臋 wi臋ksz膮 dyscyplin膮 logiczn膮. Przedmiotem wyk艂adu s膮 przewa偶nie z艂o偶one uk艂ady rzeczy, zjawisk i proces贸w oraz zachodz膮cych n臋dzy hm n艂g拢 k贸w i zale偶no艣ci, g艂贸wnie o charakterze przyczynowo-skutkowym, 搂 opowiadanie polega na eksponowaniu przede wszystkim zewn臋trznych ctd> rzeczy i zjawisk*.

Niekt贸rzy poszukuj膮 zwi膮zk贸w wyk艂adu z. wyja艣nieni c m, O de wyja艣nienie odnosi si臋 do pojedynczych poj臋膰, (akt贸w lob przyczyn wywo艂uj膮cych jakie艣 zjawisko, o ty艂o wyk艂ad ujmuje zawsze problem o charakterze z艂o偶onym. Dlatego 艂c偶 wyk艂ad mo偶na by nazwa膰 bardzo rozwini臋tym w y j asa i a nicuj problemu lubrozwini臋艂ymprzedsta wicniem zjawisk鈥 Problem

1

* fia ii a膮 鈻犫枲 w Imum J. P贸艂tunr)cktego. i/c2Mc mm O technice tunurkscinlcctUa, lotiyrul WySwwn CTtZ艁 Wrum 1974. s 117-122; one S Karasia. SomaAntetcente nr zawodzie, op. ai.s II7-I25.

2

鈥 W. Oko艅, /Hemem)    PWN, Wwm |97|,v 170.

' Slamlk ladA\ko<i)Qltkl, pod >cd. K. Kurtumctfiff* PWN.    LgSft* i禄

1 C艂 Kupuwwicz. /*uJiitn禄v , op ca. 艂 U2 J Ibidem,i 142.    .. 'jArfMMHI

T. Nowacki, Pn/miny 鈥 op cii., g JC贸.


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
?egna?ek 8 W tiMurzc mo偶na spotka膰 jcsc艣e Inne lekcje 膰wiczeniowe, Ich budowa ra艂e偶y w du偶ej mierze
SNB13863 14 Wszelako coraz wi臋cej mo偶na spotka膰 dzisiaj plac贸wek, gdzie lego rodzaju formalno-instyt
21452 metodyka0015 8 1 Wojciech Chudziak W tego rodzaju ma艂ych 鈥瀋egielniach鈥 mo偶na spotka膰 niejednok
S poda膰 przyk艂ady poszczeg贸lnych rodzaj贸w sil dzia艂aj膮cych na ciecz *    co mo偶na
skanowanie0010 19 lub cudzo偶ywnej 鈥 w ciemno艣ci. Podobne przyk艂ady mo偶na spotka膰 w艣r贸d 艣luzowc贸w, kt
DSCF1022 mo偶na spotka膰 si臋 z przyk艂adami podobnej dwoisto艣ci odczuwa, nia i zachowania si臋. Antysemi
S poda膰 przyk艂ady poszczeg贸lnych rodzaj贸w sil dzia艂aj膮cych na ciecz *    co mo偶na
02 (11) Niekt贸re z tych zwierz膮t mieszkaj膮 na wsi^ a inne w zoo. Przyklej nalepki ze zwierz膮tkami^ k
Maciej Szmit Jako przyk艂ady togo rodzaju mo偶na poda膰 r贸wnie偶 kilka pyta艅 przytoczonych przez
Rodzaje maszyn pr膮du sta艂ego W艣r贸d maszyn pr膮du sta艂ego czasem mo偶na spotka膰 wersj臋 nazywan膮 maszyn膮
Przyk艂ad贸w tego rodzaju algorytm贸w jest bardzo wiele. W zasadzie wi臋kszo艣膰 czynno艣ci mo偶na opisa膰

wi臋cej podobnych podstron